A/N: kung naiyak po kayo sa chapter 15 and 16. I think this chapter will also make you cry. habang ginagawako po ito ay umiiyak din talaga ako. yung emosyon ko di ko napigilan. hahaha! It was really funny to find myself crying while writing this chapter. para akong loka loka eh hahaha.
enjoy po! ang feel the heavy emotions. ^__^
play the video sa side para mafeel nyo yung kanta.
CHAPTER 17: forever and always
Isang linggo ang hiniling ko sa kanya. At sana nga tumagal pa siya.
Sa bahay na nila ako tumutuloy ngayon. Tatlong araw na rin akong nandito. Ayaw ko siyang iwan. Magkatabi din kaming natutulog. Talagang sinusulit ko ang mga natitirang araw niya.
Kung titingnan mo, parang wala siyang sakit. Ganun padin siya maglambing sakin. May sakit na siya at mahina pero napapakilig niya padin ako. I realize how much I love him. He’s the perfect gift I receive from God. Sayang nga lang at maaga siyang kukunin sa amin.
Alas dos ng hapon ngayon at nandito kami ngayon sa garden nila. Nakaupo at magkayakap.
“babe gusto ko pumunta sa cliff. Pwede mo ba akong dalhin doon?” pakiusap ni bryan.
“h-ha?? Pero baka mapagod ka. Medyo malayo yun dito.”
“gusto ko panuorin ang sunset doon. Baka ito na ang huling pagkakataon na pupunta tayo doon at manunuod ng sunset.”
Bumitaw ako sa pagkakayap sa kanya.
“babe naman! Wag ka nga magsalita ng ganyan. One week diba?? 3 days palang. May apat na araw pa ako sayo. Bawal utang.”
Tumawa siya. Ang tawang sobrang mamimiss ko ng sobra.
“di ako tatakas. Gusto ko lang pumunta doon. Please?” sabi niya na nag puppy eyes pa.
Ang cute!!!!! Hays!! Akala mo walang sakit. He keeps on pretending that he’s okay all the time. Kahit na hirap na hirap na talaga siya.
“oo na po. Tara.”
Nagpaalam kami sa parents niya. Sasama daw sila samin at hindi naman ako tumutol doon. Pero he wants me to give him a ride. Kaya sa kotse ko kaming dalawa at susundan nalang daw kami nila tito.
“dito mo pala nilagay to?” tanong niya sakin ng makita niya yung key chain na angel na binigay niya.
“yeah! Para naman lagi mo ako maguide diba?” malungkot kong sabi sa kanya.
“yeah right.” Saka siya ngumiti.
Habang nag ddrive ako. Kakaiba na ang nararamdaman ko. pinatulog ko muna siya at gigisingin ko nalang siya pag andun na kami.
BINABASA MO ANG
ICE PRINCESS MEETS HER ICE PRINCE (COMPLETED) (EDITING)
Fiksi RemajaTHIS IS A WORK OF FICTION. kung may Makita or mabasa man kayong sa tingin niyo katulad ng sa iba. sarili ko po itong gawa at kathang isip. salamat ng marami sa lahat ng magbabasa, bumabasa at nagbabasa! ^__^
