EPILOGUE
KIEN’S POV
I stayed here at the hospital for a week after ko magising. Kailangan daw mamonitor muna ako bago sila makampante na ayos na nga ako.
For my first 3 days, andito lagi ang family and friends ko. syempre pati si Chase. I never thought i’d missed him soooooooo much na pinagpapantasyahan ko na sya habang nagtatrabaho sya sa office table nya sa hospital room ko. minsan pa nga ay nahuli nya ako. haha! Nakakahiya yun. Tulad nalang ng nangyayari ngayon.
‘staring is bad.’ Chase said while still busy reading his papers.
‘i’m not staring.’ I said and looked away. Glance lang naman eh. :3
‘really?’ He said teasingly.
‘to-totoo! Ikuha mo nga kong tubig. Nauuhaw ako!’
‘namiss ko yang mga sigaw mo Kie.’ He said then wink.Pakiramdam ko biglang uminit yung pisngi ko. tapos kitang kita ko kung paano sya nagform ng grin sa labi nya. Huhu! Bakit kasi ako naaakit sa kanya ngayon?
‘you’re blushing. HAHA!’ sabi nya habang inaabot yung isang basong tubig sakin.
‘tigilan mo ko, pwede?’ sabi ko sa kanya.
‘ang sungit mo naman.’ Reklamo nya.
“Don’t state what’s obvious! Mas lalo ako nahihiya eh!” nagtataray kong sabi. Syempre para maitago yung kilig. XD
“You know what? I’ve been longing for this. Thank you for coming back to me, Babylove.” He said seriously.
“Ang seryoso mo masyado! Nagdadrama ka na naman! Babalik at babalik ako sayo. Kahit anong mangyari, sayo ako.”
“Ganun ba? Talaga? Edi baka pwedeng...” bigla syang lumuhod at tinanggal ang kwintas nya.
“Kien Gaille Lim, will you be mine forever? Will you use my surname? Will you be my other half? Will you marry me?”
Hindi na ako comatose diba? Alam ko isang linggo na akong gising. Alam ko lalabas na ko dito sa ospital bukas.
“Kien...”
“Tangina naman Chase eh! ano pang niluluhod luhod mo dyan? Isuot mo na yang singsing sa daliri ko! OO! MAGPAPAKASAL AKO SAYO!!!” naiiyak kong sagot sa kanya.
Agad nyang isinuot sa daliri ko ang singsing at tsaka nya ko niyakap.
“Thank you Kie.. thank you! Sobra sobra *sniff* mahal na mahal kita!”
Nauna akong bumitaw sa yakap nya. Tumutulo na rin ang mga luha sa mga mata ko.
“Alam ko namang mahal na mahal mo ko. pero hindi ko inexpect na ganito karomantic ka magpopropose sakin. Nakakaiyak sobra! Sa ospital pa. Huhuhu!" *sarcasm*”
“Sorry na. ngayon ako ulit nagkaroon ng lakas ng loob eh. dapat noong unang araw pa na magising ka kaso nakalimutan ko na sa sobrang saya. Dapat din sa paglabas mo pa dito, pero hindi ko na maaantay pa yun. Naatat na ko. mahal na mahal kasi kita. I love you, Babylove. Tunay at buong buo!”
BINABASA MO ANG
ICE PRINCESS MEETS HER ICE PRINCE (COMPLETED) (EDITING)
Teen FictionTHIS IS A WORK OF FICTION. kung may Makita or mabasa man kayong sa tingin niyo katulad ng sa iba. sarili ko po itong gawa at kathang isip. salamat ng marami sa lahat ng magbabasa, bumabasa at nagbabasa! ^__^