CHAPTER 59: Spare me my Life.
JELLIE’S POV
Naaawa na ko kay Chase sa totoo lang. Ilang linggo na syang kulang sa tulog at pahinga. Nangangayayat na rin sya kasi hindi sya kumakain ng tama.
Andito kami ngayon sa ospital, dumadalaw kay Kien. And as usual nasa tabi nya parin si Chase na nakatitig sa kanya habang hawak ang kamay nya.
Sa pagdaan ng mga araw habang natutulog si Kien. Bumabalik ang pagiging Ice Prince ni Chase. Though hindi naman talaga nawala yun sa kanila. Bumalik yung Dating Chase at Kien pero hindi totally. Kasi minsan may pagkacold parin sila. Lalo na sa ibang tao. Pero ngayon, masasabi namin na bumalik na ulit ang pagiging cold ni Chase.
Ni hindi mo na sya makikitang ngumiti ngayon. Lagi lang syang nakatingin sa malayo. At kapag kinakausap mo sya. Titingnan ka nya ng walang ka emo-emosyon sa mukha. Lagi namin syang kinakausap para naman mailabas nya yung nararamdaman nya pero iiling lang sya. This is too much for the two of them. Grabeng pagsubok na to.
“Bro, kumain ka na muna.” Sabi ni Jan at tinapik siya. Wala ang parents ni Kien dahil nung dumating kami nagpaalam naman sila na uuwi muna at samahan muna namin si Chase.
“Busog ako.” tipid nyang sagot.
“Araw-araw nalang ganyan? Wala ka ng kinakain ah.” – Cole.
Wala kaming nakuhang sagot mula kay Chase sa sinabi ni Cole.
“Chase please. kumain ka naman kahit konti.” Pakiusap naman ni Jane.
“Would you just get out and leave me alone?!!! Busog sabi ako eh!” sigaw nya. Nagulat naman si Jane kaya napaatras sya.
Agad na kinuwelyohan ni Cole si Chase. “Wag na wag mo syang sisigawan ng ganyan Chase.” Pigil ang galit na sabi nya.
“Tss.” – Chase
*bogsh*
BINABASA MO ANG
ICE PRINCESS MEETS HER ICE PRINCE (COMPLETED) (EDITING)
Teen FictionTHIS IS A WORK OF FICTION. kung may Makita or mabasa man kayong sa tingin niyo katulad ng sa iba. sarili ko po itong gawa at kathang isip. salamat ng marami sa lahat ng magbabasa, bumabasa at nagbabasa! ^__^
