OKUL HAYATI

LONDRA ' YA DOĞRU

Annemin aramasından iki saat geçmişti. Onun sesini duymak çok tuhaf bir histi. En son yazdığı mektuptan sonra hiç konuşmamıştık. 'Onu yeniden görebilir miyim acaba ? ' diye kendi kendime düşünürken merdivenlerden çıkma sesi duydum. Kapıyı açıp merdivenin başlarına gelmiştim ki kapı sesi duydum. "Çağan , sen misin ? "Ses yok
"Çağan ? Eğer bu şakaysa hiç komik değil ! "ama biraz düşününce Çağan ' a hiç bu korkumun olduğundan bahsetmemiştim. Eğer bu Çağan değilse ...

~~~

"Anneme mi ? Nasıl ? O mu istedi ? Ama neden bu şekilde ? " Diye adamın beynini şişirmiştim. Annem beni Londra'ya getiriyordu. Bu çok ...
MÜKEMMEL!
En büyük isteğim , gerçekleşiyordu. Annemin yanına gidecektim. Tam 4 yıl sonra yeniden annemin kolları arasında olacaktım. Babamın haberi yoktu. Bunun iyi olacağını sanmıyorum ama eğer bilseydi , benim gitmemem için her şeyi yapacağını biliyordum. Sadece iki aylığına annemin yanında olacaktım. Okullar orada tatil , ve gezilecek çok yer var. Ben bunları düşünürken havalimanına gelmiştik. Birkaç işlem yaptıktan sonra artık gitme vaktiydi.

Uçağa doğru giderken buradaki çoğu insanın İngiliz olması da gözümden kaçmamıştı. Koltuğumu bulunca beni buraya getiren adam "Buradan sonra sen tek gideceksin , seni orada karşılayacaklar. "Dedi . Ama ben tek nasıl gideceğim be hacı , üff !
Uçak yavaş yavaş hızlanınca içimdeki heyecan gittikçe büyüyordu. Hem uçaktan hem de annemin yanına gideceğim için. Uçakta gideli bir saat olmuştu. Heyecan her dakika artıyordu. Annemi çok merak ediyordum. Saçları nasıldı ? , boyu , sesi , yüzü ve en önemlisi de bana olan sevgisi aynı mıydı ?

~1 Saat sonra ~

Londra ...
Havaalanı 'nda bile bu kadar heyecan dolmam ... anlatılmaz.
Havası , şimdiden bile müthiş geliyordu. Ciğerlerimi patlayana kadar Londra'yla doldurdum. Bu ilk gelişim değil , ama bu ilk annemin yanına gelişim.
Yanıma yaklaşan adam , "Sen Arden olmalisin? "Dedi soru sorarcasına. Gülmemek için tuttuğum kahkahamı bastırdım.
"Evet , o benim " dedim gülerek . Adam gülümseme yolladı ve valizimi aldı. Araba camından dışarıyı seyrediyordum. Gerçekten güzel şehir Londra. Bir villanın önünde durunca anladım ki annem buradaydı. Kalbim yerinden çıkacak kadar olmuştu bile. Beni buraya getiren adam "Annen içeride sana surpriz yapti. "Dedi ve yine heyecan ...
İçeriye ilk adımımı attım. Wtf man ? Vay canına ! Burası harika. Yavaş yavaş içeriye doğru yürüdüm. Mükemmel bir dizayn vardı. Mor , beyaz , kahverengi renklerin hakim olduğu mobilyalar gerçekten çok his bir hava veriyordu . Duvardaki tablolar ... Ben ?! Benim resmim vardı . Bu gerçekten çok inceydi.

Yardımcı olarak düşündüğüm kişi yanıma geldi ve "come with me Ar... Ar... "'Arden ' dedim tamamlayarak. Orada gördüğüm aynada kendimi düzelttim. Ve hemen peşine takıldım kadının. Merdivenlerin üçer beşer çıkıyordum, attığım her adım beni daha da heyecanlandırdı. Mükemmel bir parfüm kokuyordu ve çok pahalı olmalıydı. Kadın kapının önünde durunca bana geçmek için elini uzattı. Bende gülerek cevap verdim. İçerisi hep ben ?! Nasıl benim ve annemin resimleri ? Patikler ? Bunların hepsi benim için miydi ? Yanimdaki kadına baktığımda o da ilk kez görüyor olmalıydı ki şaşkın şaşkın odaya bakıyordu. "Sevdin mi kızım? " O ince ses , mükemmel parfüm kokusu ... "Anne ? " dedim arkamı dönerek . Gözüm dolmuştu. Kocaman sarıldım boynuna . Bu belki yanlıştı ama çoktan geçti bile. Yılların hasreti böylece biter...

***

Sabah hiç olmadığım kadar huzurlu kalkmıştım. Bugün ilk okul günüydü (Gideceğim okulu ziyaret edecektim.) Kapı çalınarak "Arden hanim anneniz sizi çağiriyorlar. " dedi adını henüz bilmediğim kadın . "Geliyorum ."Dedim ve kalktım. Bana aldığı okul formasını giydim. İlk kahvaltıya doğru aşağı indim. "Günaydın. "Dedi annem sevecenlikle. Aynı şekilde karşılık verince daha da güldü ve beni sofraya davet etti. Kahvaltı boyunca bana Türkiye'yi sordu bende ne oluyorsa hepsini anlattım.

Yeni bölümler çok geç geliyor farkındayım, ama hiçbir gün boş değilim. Pazarımı da aldılar benden :( Bunun için çok özür dilerim. Boş oldukça yazacağım. Sağlıcakla ...