ANKA KRAL#Wattys2016

FİNAL

Arkadaşlar final bölümü hazır.Umarım beğenirsiniz.İkinci kitap ANKA KRAL 2 :FIRTINA İKİZLER.Bir iki hafta içinde yayımlayacağım.
İyi okumalar.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.

Sirena'yı öperken büyük bir gürültü duyduk ve yer sallanmaya başladı.Gece gündüze döndü ve istemsizce dönüştük.Bu seferki dönüşümümde bir sorun vardı.Finix'i hissedemiyordum.
Bu neydi şimdi? İçimdeki bu derin boşluğun sebebi neydi?
Sanki bir Dalek gibi olmuştum.Evet tam bir Dalek gibiydim çünkü içimde anlam veremediğim bir saldırganlık vardı.İlk defa böyle hissediyordum.O anda farkettimki balkon yıkılmıştı ve Sirena düşüyo gibi gözüksede hareket etmiyordu.Zaman durmuş gibiydi ama ben rahatça hareket edebiliyordum.Sirena'yı tutar tutmaz herşey tekrardan hareket etmeye başladı ve bir saniye içinde yere inmiştik.
"Armes ne oldu az önce?"diye sordu Sirena şaşkın gözlerle etrafa bakarken.
"Bilmiyorum.Yer sarsıldı ve sonra her şey durdu."dedim ve tuhaf bir şey hissettim.Öyle güçlü bir şeydi ki her hücremde hissedebiliyordum.Neler olduğunu anlamaya çalışırken
"Tik tak.İlerliyor saat.Hadi ama Armes o kadar kolay durdurulamayacağımı tahmin etmeliydin."dedi babam.

"Neredesin baba? Korkak gibi saklanma çık karşıma ve yüzleş benimle"

"Nereden öğrendin bu sert çocuk tavırlarını Armes? Okulda seni döven kabadayılardan mı?"

"Beni sen büyütseydin şimdiye kadar son olaydaki kavga hariç hiç dövülmediğimi bilirdin."

"Şimdide canımı yakmaya çalışıyorsun demek."

"Kelimeler evrendeki en güçlü ikinci silahtır."

"En güçlüsü ne peki?"

"En güçlüsü kitaplardır.Sen beni o tahta oturttuğunda astral düzleme geçdim ve krallıktaki her kitabı okudum.Artık bu gezegen ve karanlık güçler hakkında her şeyi biliyorum."

"Ne? Bu ne demek şimdi?"

"Şu demek seni bilerek konuşturdum.Takımım toparlanana kadar vakit kazanmak için.Hadi çık karşıma."

"Beni yenemeyeceksiniz"dedi babam ve karanlıkla birlikte karşımızda belirdi.
"Kara yanıma gel"dedi babam hafif bir gülümsemeyle.Neden gülümsemişti ki?

"Hayır Sides."diye cevap verdi Kara.

"Bu ne demek Kara?"

"Sen bu gezegeni yok etmek istiyosun ama ben istemiyorum.Çünkü bu benimde gezegenim.Yeteri kadar kayıp verdik.Artık yeter."dedi Kara babama bakarak ve bana dönüp "takımında bana da bir yer var mı Armes?"diye sordu gülümseyerek.

"Tabi ki var."dedim ve babama dönüp "sayıca senden üstünüz"diye ekledim.

"Kara sizin süpriziniz olabilir ama benim de bir süprizim var.Finix bana gel"dedi babam ve gökyüzüne yükselip Finix ile birleşti.

"Finix bana ihanet etmiş olamazsın"dedim.

"Merak etme sana ihanet etmedi Armes.Babanda senin gücünün bir parçası var.O güçle baban Finix'i kontrol ediyor."dedi Kara.

"Artık savaş vakti"dedi babam ve bize saldırmaya başladı.Biz de karşı saldırıya geçtik.Benim gücümüde alınca yenilmez olmuştü.Saldırılarımız hiçbir işe yaramıyordu.

"Hadi ama sıkılmaya başladım"dedi babam alaycı bir şekilde.
Saldırılarımızın şiddetini ne kadar arttırsakta başarılı olamıyorduk.Tam babam bana vuracakken içimde yine anlamsız bir vahşilik belirdi.Kana susamış bir vampir gibi babama saldırıyordum.Az da olsa zarar vermeyi başarmıştım.Daha da hızlanarak devam ettim.Vahşi bir anka kuşu gibi davranıyordum.Kontrolü kaybetmiştim.Tam son darbeyi yapacakken babam elimi tutup beni fırlattı.
"Bu kadar eğlence yeter.Hadi başlayalım artık " dedi babam.Tabi artık babam olarak görmesemde.Yavaşça düştüğüm yerden kalkmaya çalıştım.Bu sırada babam beni dönüşürken yaptığım gibi ellerini birleştirdi ve hepimizi tek hamlede fırlattı.
Hepimiz birlikte toplanarak tekrardan saldırmaya başladık.Aynı anda farklı yönlerden saldırmamız babamın dikkatini dağıtmıştı.
"Varadius, Luke dikkat edin"diyecekken babam ikisinede ağır hasar vermişti.
Ardından Alex ve Sides te yaralandı.Ardından John ve Leo da kolaylıkla düştü.Sirena ve Lia
Birlikte savaşıyorlardı.Bu imkansız birşeydi ama şu anda oluyordu.Çok geçmeden onlarda düştü sevdiklerimin düşüşünü tek tek izledim.Umutsuzca saldırmaya devam etsemde hiçbir işe yaramadı.
"Kazanamazsın Armes.Artık bitti"dedi babam ve bana sertçe vurdu.O anda farklı bir şey hissettim.Finix'in varlığını ve anka gücünün hepsimi hissediyordum.Giderek güçlendiğimi, güçlendikçe yükseldiğimi, yükseldikçe içimdeki öfkenin arttığını hissederek ilerledim.
"Yeter"diye bağırarak içimdeki tüm anka ateşini dışarı çıkarttım ve var gücümle babama yönelttim.Babamda içindeki tüm karanlığı yöneltti güçlerimiz çarpıştığı anda ilk defa kendimi yetersiz buldum.
"Vazgeç Armes gücüme karşı koyamazsın"

"Direnebilirim."

"Anka kralsın diye her şeyi yapabileceğini mi sandın?"

"Hayır anka kral olduğum için değil arkamda dostlarım olduğu için direnebilirim."

"Şu an bitkin olan dostların sayesinde mi?"

"Evet.Evet öyle"dedim ve bir anlığına arkadaşlarıma bakmışken büyük bir karanlık enerjiyle vuruldum.Lia, John ve Leo'nun önlerine düştüm.Bu kez kalkmaya çalışsamda yapamadım.
"Yapabilirsin Armes"dedi Lia bitkin bir halde.
"Yapabilirsin"diye destekledi John ve Leo.
"Bunu yapamam çocuklar."
P
"Yapabilirsin.Sana destek veremesekte güçlerimizi sana verebiliriz"dedi Leo.Lia ve John da onu desteklerini belirtmek için başlarını salladılar.Tekrardan deneyip yavaşça ayağa kalktım.

"Seninle benim aramda iki fark var baba.Birincisi ben kimseye arkadan saldırmam.İkincisi benim dostlarım benim için her şeyi yapabilirler."dedim ve babamım tam karşısında durdum.Lia, John ve Leo aynı anda güçlerini bana verdiler.Tüm efsane güçlerinin birleşmesiyle değiştim.Farklı bir görüntüdeydim.Kıyfetlerim ve kanatlarım tamamen beyaza döndü.Kendimi daha hızlı ve daha güçlü hissettim.Ayrıca dört farklı varlığıda hissediyordum.Dönüşüm tamamlandığında dört boyut kapısı açıldı ve efsane yaratıklar geldi.
"Merhaba kral Armes.Ben Helix.Efsane anka kuşuyum.Arkadaşlarımsa kızil şahın Merius, su ejderi Natu ve taş aslan Rani.Bu savaşta seninle birleşicez Armes"dedi Helix ve dört efsane yaratık etrafıma dizildi ve bir anda birleşim başladı.
"Artık efsanelerin gücüne sahibim baba."

"Bu imkansız.Kimse bu kadar gücü taşıyamaz."

"Unuttuğun bir şey var baba.Ben imkansı adamım"dedim ve saldırmaya başladım.O kadar hızlı saldırıyordum ki karşılık bile veremiyordu.Birden babamda değişti.
"Sen değişince Finix te değişiyor"dedi gülerek.Güçlerimiz eşitlenmişti.
"Bitti Armes savaşı kaybettin"

"Bitmedi Sides.Benim güçlerimide al Armes"dedi kara ve o da güçlerini bana verdi.
Karanlık gücün etkisiyle kontrolü kaybettim ve elimde olduğunu farketmediğim asanın kessin kısmını babamın kalbine sapladım.
"Be-ben bunu yapmak istememiştim."dedim ve olduğum yere çöktüm.
"Beni yenmiş olabilirsin ama unutma çekirdeğin kaynağı efsanelerdi.Şimdi ben kazandım"dedi babam ve öldü.
Gezegen sallanmaya başladı.
"Lia, John, Leo, Kara güçlerinizi geri alın"dedim ve Kara'nın güçleri hariç hepsini geri verdim.
"Armes ben sana gücümü değil karanlığımı verdim.Bu yüzden onu bana geri veremezsin."dedi Kara.
Kara'nın gücünü veremesemde efsane yaratıklarla ayrılmaya çalıştım ama başaramadım.
"Armes biz artık ayrılamayız.Senin çekirdeğe girmen gezegenin tek umudu."dedi Helix.
"Peki çekirdeğe girersem ne olur?"

"Anormal bir şey olmazsa çekirdekte kalıcaksın"dedi Helix.
Bu sırada Alex geldi ve "Varadius ve Luke ortadan kayboldular ve Armes Finix'in kalbi söküldüğü için tekrardan canlanamadı"dedi.Finix'in ölmesi içimde derin bir boşluk oluşturdu.Bir parcam kayıp gitti boşluğa.Bugün sadece babamı değil en yakın arkadaşımıda öldürmüştüm.
"Vaktimiz azalıyo"dedi Helix.

"Armes bunu yapma"dedi Sirena ağlayarak.

"Bunu yapmak zorundayım."

"Hayır Armes yapma kardeşim"dedi Alex.

"Alex kendine güven olur mu? Sen hep güçlüydün.Sirena sen de kendine dikkat et olurmu."dedim ve yutkundum.

"Armes yapma"dedi Sirena ağlarken.

"Zeki kız elveda "dedim ve kendimi tamamen çekirdeğe aktardım.Çekirdeğin içine doğru ilerlerken Finix'i gördüm.
"Dostum kendini suçlu hissetme.Sen ne yapman gerekiyorsa onu yaptın."dedi Finix ve kayboldu.Ardından tüm sesler sustu ve ışıklar söndü.