Seance//Zaylena

Perfect~4.

2470 kelime

Esinlendiğim şarkılar (yani bölümü onlardan biriyle okuyabilirsiniz:D):

Paramore-Decode
Little Mix-Cannonball
Nicki Minaj-Save Me
Within Temptation-All I Need
*Kullandığım şiir TheMarvelD  Kilit. {Şiirler} kitabından alınmıştır. Ricamı kabul edip, şiirini kullanmama izin verdiğin için teşekkür ederim :)). Kitaba bakmanızı öneririm a dostlar lol

Gerçek gözlerinde saklanıyor.
Ve konuşmanda duruyor.
Sende gördüğüm bir şey var
Bu beni öldürebilir
Sadece kanımda kaynıyor.
Ama göremeyeceğimi sanıyorsun.
Nasıl bir adamsın sen?
Eğer her konuda adam olsaydın
Bunu ben kendi yolumla bulacağım
"Seni çok seviyorum" diye bağırıyorum
Ama düşüncelerimi deşifre edemezsin

Beatrice yine her zamanki sabaha uyandı; lanet bir sabaha. Asla sabahları iyi uyanmazdı çünkü onu güler yüzle karşılayacak bir annesi, saçlarına öpücük kondurarak, onu şımartacak bir babası yoktu. Kardeşi yoktu, arkadaşı yoktu, Zayn yoktu...

Son zamanlar onu mutlu eden tek şey Zayn'in hayatında olmasıydı. Her sabah onu görme umuduyla uyanıyordu. Tabii bir gün Zayn'in onu seveceği umuduyla da ama bilmiyordu ki, Zayn asla ona ait olmamıştı, olmayacaktı da. Sadece hayal olarak kalacak bu istek onu birçok dipsiz kuyuya itecekti.

Gece onunlaydı. Sohbet ettiler, film izlediler-en azından yarısını. Zayn'i defalarca biri aramıştı. O 'biri'nin eşi olduğunu Beatrice tabii ki de biliyordu ama ses etmedi. Hem ne diyecekti ki? Zayn onu sevdiğini söylememişti, sevgilisi olmasını teklif etmemişti. Bir şey söylemeye hakkı yoktu. Zayn'in onu sevmediğini zaten biliyordu ama dün gece bunu tamamen yüzüne vurdu. Acaba Zayn'e karısı ile ilgili bir yorumda bulunsaydı tepkisi ne olurdu? Muhtemelen, bağırır ya da konuyu kapatmasını söylerdi.

Zayn aramaları yanıtlamıyordu çünkü eşine kızgındı, kavga etmişlerdi. Ve her zaman olduğu gibi her kavgadan sonra soluğu onun yanında almıştı. Beatrice artık kavga etmeleri için dua eder olmuştu.
Önce aramaları yanıtlamadı ve bu Beatrice'in içinde umut kıvılcımlarının yaranmasına neden oldu. Her aramada sehpanın üzerindeki telefon titriyor ve dikkatlerini dağıtıyordu. Beatrice'in dikkatini en çok dağıtan unsur, Zayn'in telefona bakıp sırıtmasıydı. Kendince intikam alıyordu ve bunun için Beatrice'i kullanıyordu. O bunu anlıyordu ama Zayn'e geri dönülmez bir şekilde aşık olmuştu. Onsuz nefes dahi alamayacağından o kadar emindi ki, bundan sonraki hayatını Zayn'siz hayal edemiyordu. Zayn belki evleneceği adam olmayacaktı, onunla sinemaya gitmeyecekti, onu ailesiyle tanıştırmayacaktı. Ama zaten Zayn'le olmaya başlarken tüm bunları da kabul etmiş oluyordu. Yine de içinde bir burukluk vardı ve bunu bastıramıyordu. Tüm o klişe sevgili/eş olaylarını onunla yapamamak Beatrice'i üzüyordu. Bu durum ne kadar sürerdi, nereye kadar giderdi bilmiyordu ama uzun sürmesini umuyordu.

Bir saat sonra aramalar tamamen durmuştu ama bu kez endişeli olan karşı taraf değil, Zayn'di. Bir süre sonra aramalar tamamen kesildiğinde rahatsızca yerinde kıpırdandı. Birkaç kez telefonu kontrol ettikten sonra bir arama yapması gerektiğini söyleyip, mutfağa gitti. Kimi arayacağını tahmin etmek o kadar da zor değildi.

Beatrice de biraz bekledikden sonra peşinden gitti. Mutfakta volta atarak bir şeyler mırıldanıyordu. Telefonda sürekli numara tuşluyor, karşı taraf yanıt vermeyince yüz kızartıcı küfürler savuruyordu. Zayn'in asla bir kadın yanındayken küfür etmeyeceğini biliyordu ve belli ki, onun burada olduğunun farkında değildi.
Bir ara dönüp Beatrice'e baktı ama bu pek uzun sürmedi ve tekrar telefona döndü. Yine de o kısa sürede Beatrice, Zayn'in gözlerindeki öfke ve endişe karışımı duyguyu görmüştü.