Seance//Zaylena

Ek bölüm~2.

1336 kelime

Bölüm şarkısı:

Tove Lo-Habits

Sen gittinin ve benim sarhoş olmam lazım
Her zaman seni aklımdan çıkarmak için
Her zaman sarhoş olmam lazım, seni aklımdan çıkarmak için
Günlerimi bir sisin içinde hapsolmuş geçiriyorum
Seni unutmaya çalışıyorum bebeğim, geri çöküyorum
Seni özlediğimi unutmam için hayatım boyunca sarhoş olmam lazım

Beatrice, masanın üzerine çıkmaya çalışırken ona yardım için uzanan eli memnuniyetle kabul etti. Masanın üzerinde dururken yüzüne düşen sarı tutamları eliyle kulağının arkasına sıkıştırdı. Sarhoş olduğu için dengesiz bir şekilde masada sallanması saatlerdir onun bu halini izleyen Mark'ı rahatsız etse de kendisini dizginledi ve arkadaşının yanına gitmedi. Çünkü Beatrice'in onu kovacağını adı gibi biliyordu.

"Kadehleri kaldırın, çocuklar. Bu gece çok uzun olacak."diye bağırdı ve büyük çaplı bir kahkaha attı. Bardağındaki içkiden büyük bir yudum alırken gözlerini etrafta gezdirdi. Kolu dövmelerle kaplı, esmer bir çocuğun ona kilitli olan bakışları titremesine neden oldu. Çok, çok fazla Zayn'e benziyordu. Aralarında metreler olsa bile esmerin çatık kaşlarını kolaylıkla seçebiliyordu. Belli ki, onu birine benzetmişti.

Aklına usulca Zayn'le olan anıları dolarken boğazında bir yumrunun oluştuğunu hissetti. Acı hatırların arasında kaybolmaktan kendisini alamadı. Onu hiç olmadığı kadar özlemişti. Hergün bir arama için bekliyordu ve 10 ay geçmişti. Koca 10 ayı, yılbaşını Zayn'siz, üzgün ve kafayı bulmuş bir şekilde geçirmişti. O da aynıydı. Bunu biliyordu. İkisi de kalbi kırık, acınası aptallardan başka bir şey değillerdi. Mark'dan alıyordu haberlerini. Selena onu terkettikten sonra nasıl duruma düştüğünü biliyordu, nasıl hissettiğini tahmin ediyordu, onu alıyordu. Çünkü kendisi de onunla aynı durumdaydı, aynı duyguları yaşıyorlardı. Ne tuhaf. Zayn, onu terkeden eşi yüzünden, o ise Zayn yüzünden bu haldeydi.
Ama Zayn kısmen de olsa atlatmıştı çünkü devam etmek için bir umudu, ışığı vardı. Bir kızı vardı. Mark, tüm bunları ona anlatırken saatlerce ağladığını hatırlamak tekrar onda ağlama isteği uyandırdı.

Yine de yapmadı ve yüzündeki pis sırıtışı bozmadan şarkıya uygun bir şekilde kalaçalarını sallamaya başladı. Biraz başı dönüyordu ama dayanılmaz değildi. Bu yüzden de umursamadı ve içkisinini yudumladı.

Arkasında duran ve az önce masaya çıkması için ona yardımcı olan adamın onu aç gözlerle süzdüğünü farketmesi biraz rahatsız hissetmesine neden olurken titredi ve masadan inerek bardağı masaya bıraktı. Sarışın adama bakma gereği duymayarak çantasını eline aldı ve çıkışa doğru ilerlemek için hamlede bulundu.

Ama daha bir adım bile atamdan koluna sarılan eklemli parmaklar onu kendisine çekti. Gözleri şaşkınlık ve korkuyla büyürken onu kendine çeken sarışın adama baktı. Gözleri arsızca vücudunu süzerken Beatrice yutkundu ve adamın elinden kurtulmak için debelendi ama bu sarı kafalı sapığın onu daha sıkı kavraması dışında bir işe yaramadı. Sessiz bir küfür kaçtı dudaklarından. O sırada adamın büyük elleri kalçasına inmişti. Bu iğrenç his Beatrice'i titetirken uzun zamandan sonra bir adamın kendine öyle dokunması korkmasına neden olmuştu. Zayn'den sonra kimseyle olmamıştı ve uzun süre de olmayı düşünmüyordu.

"Bırak beni, gerizekalı."diye tısladı ve ellerini adamın göğsüne yerleştirerek itme girişiminde bulundu. Ama bir milim bile kıpırdamamıştı. Gözyaşları yanağından akarken yardım için etrafına bakındı. Mark'ın hangi cehennemde olduğunu merak ediyordu. Hiç kimse ona yardımcı olamazdı çünkü hepsi çoktan kafayı bulmuştu.
Kafasını sağa döndüğü sırada az önce göz göze geldiği esmer çocuğun onlara doğru geldiğini görmek rahatlamasına neden oldu. Nedensiz bir şekilde onun kendisine yardım edeceğini düşünüyordu ve o adama güveniyordu. Muhtemelen Zayn'e benzediği içindi.