Seance//Zaylena

Revival~8.

2820 kelime

İthaflar:D
whenikilledyou
ecesdfgh
Ziemmammadova
handstomysxelf
caimbieber
chocolateorashton
jelenatorristwolfian

Qalpler♥♥♥

Bölümü yazarken esinlendiğim şarkılar (yani bölümü onlardan biriyle okuyabilirsiniz:D):

Little Mix-F.U.
Taylor Swift-Blank Space

Sen aşağılık ve mide bulandırıcısın
Oğlum, senden nefret ediyorum, gerçekten nefret ediyorum
Annem seninle çıkmamam gerektiğini söylemişti
Aldatıyorsun, yalan söylüyorsun
Sakladığın iki telefonun var biliyorum

"Ah merhaba, Mrs.Malik."diye onu selamlayan Alexandra'ya gülümseyerek sarıldı. Alexandra ona sıkıca sarılırken birkaç kez yana doğru sallandılar. Eğer, bu kadar özlendiğini bilseydi daha önce gelirdi.
Alexandra ondan ayrılarak gülümsedi ve eliyle geniş holü işaret ederek

"Geçin lütfen."dedi. Selena onu kafasıyla onayladı ve zaten daha önce birkaç kez geldiği için yerini ezbere bildiği salona doğru adımladı. Serin hava yüzüne vururken ferahladığını hissetti. Dışarıda hava cehennem gibiydi.
Geniş salona adım attığı anda en son gördüğünden beri odanın bir hayli değiştiğini farketti. Koyu renk perdeler gitmiş, yerine beyaz, tül perdeler gelmişti ve siyah, klasik koltukları krem renkli,rahat koltuklarla değiştirmişlerdi. Bu odaya daha aydınlık bir görünüm verirken şimdiki halini daha çok beğendiğini düşündü. Hemen yan tarafta duran, büyük sehpanın üzerinde Kimberly'nin bir sürü çocukluk fotoğrafları ve ailesiyle birlikte mutlulukla gülümsediği birkaç fotoğraf çerçevesi duruyordu. Küçük Kimberly'nin yamuk dişlerini görünce gülmeden edemedi. Şimdi ne kadar da büyüyüp,güzelleşmişti.
Etrafa göz atmayı bırakarak geldiğinden beri rahat görünümü ile dikkat çeken koltuğa oturdu ve düşüncelerinde haklı olduğunu anladı. Oturduğu zemin çok yumuşaktı.

"Mrs.Malik!" Kimberly'nin heyecanlı sesini duyunca oturduğu yerden kalkarak ona doğru adımladı. Kimberly, büyük bir gülümsemeyle ona doğru koşarak sarıldı. Selena da ona karşılık verirken ikisi de sırıtıyordu. Ellerini sırtına koyarak ovdu ve o sırada Kimberly'nin boyunun uzandığını farketti. Birkaç aydır onu görmüyordu ve ne durumda olduğunu merak etmişti.

Birbirlerinden ayrılarak karşılıklı koltuklara oturdular. Kimberly ışıl ışıl parlıyordu ve yüzündeki gülümseme hiç silinmemişti. Artık hayatını yoluna koymuş olması güzeldi çünkü daha yaşayacağı çok şey vardı. Küçücüktü ve hayata küsmek için gençti.

"Seansları bırakmak zorunda kaldığım için üzgünüm."dedi Selena ve gözlerini Kimberly'ye dikti. Üzerine giydiği beyaz tişörtün etekleriyle oynuyup duruyordu. İnce, uzun parmaklarını yüzüklerle doldurmuştu ve tırnaklarına kırmızı oje sürmüştü. Yanakları güzel bir gül rengi almıştı ve bu da sağlıklı olduğunun göstergesiydi.

Kimberly, omuz silkerek

"Hiç sorun değil, geçerli bir sebebiniz olduğuna eminim."dedi ama gözleri Selena'nın gözlerine değil, nedensiz bir şekilde parmaklarına odaklıydı. Yine de Selena buna bir tepki vermek yerine onunla sohbet etmeyi tercih etti.

"Başka bir psikolog buldunuz mu?"diye sordu. Bu kez Kimberly sonunda kafasını kaldırarak ona bakmıştı.

"Evet, arkadaşınız Christopher Mason."diye cevapladı onu. Bu Selena'yı bariz bir şekilde şaşırtmıştı. Christopher mı? İyi de, Kimberly erkeklerden nefret ederdi ve asla karşı cins bir uzmanla çalışmayacağını söylerdi. Bunu yapmak için eğer, annesi onu zorladıysa kötü bir durum oluşmuş. Ama öte yandan da Chris, iyi kalpli ve insana güven veren biriydi. Kim, onun için bir istisna yapmış olabilir. Chris özgüveni ve sıcak davranışlarıyla Kimberly'yi ikna etmiştir.