Benim Hikayem

İLK BULUŞMA

Bugün artık 18 yaşıma basıyorum.Bugün diğer günlerden farklı giyindim.Toz pembe renkteki mini elbisemi giyip saçlarımı hafif dalgalı şekil verdim ve bozulmaması için spreyimi bolca sıktım.Tacımı da taktıktan sonra artık hazırdım.Aynanın karşısında son kez kendime baktım ve kendi çapımda küçük bir çığlık attım.Ben biraz makyaj ve bu elbiseyle nasıl bu kadar değişebilmiştim.Aşağıdan Ezgi diye seslenişle ancak kendime gelebilmiştim ve hemen aşağıya indim.Saçları hafif aklaşmış yanakları elma gibi pespembe olan tonton mu tonton babaannem kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu.Beni görünce gözleri hemen parladı ve kollarını kocaman açıp sarılmaya başladı.Babaannem hayatımda en çok değer verdiğim kişilerden biriydi.Gözlerinden bir iki damla yaş aktığını hissedebiliyordum.Çünkü omuzumda ıslaklık oluşmaya başlamıştı.hemen kollarımı ondan çektim ve ağlamamasını söyledim.Dünyada ağlamasını istediğim en son kişi babaannemdi.Benim bugün doğum günümde ve yine annem ile babam yoktu yine bir iş seyehatindelerdi şaşırmamıştım.Babaannemin anlattığına göre sadece ilk doğum günümü kutlamışlar.Bu güne kadar her doğum günümü sadece telefonda arayıp kutluyorlardı ve yine bu hareketi bekliyodum.Daha sonra babaannemle birlikte masaya oturduk ve kahvaltımızı yapmaya başladık telefonumun titremesiyle mesaj geldiğini anladım.Gelen mesaj en yakın arkadaşım Aylindendi.her zaman buluştuğumuz kafeye gitmişler bizim grupla ve benide çağırıyolar.Ben de tabiki reddetmedim hemen geliyorum mesajı attım ve sofradan kalkmaya hazırlanırkn babaannem niye kalktığımı sordu bende kafeye arkadaşlarımın yanına gittiğimi söyledim pek istemesede bugün doğum günüm olduğu için pek kırmak istemedi ve kalkıp mutfaktan yeşil pakette bir şey getirdi.Doğum günü hediyem olduğunu anlamıştım.Yanaklarimdan öptü doğum günnüm ve hediyemi verdi.Benim için doğum günümü kutlaması bile benim için onemliydi.Oysaki hala anne ve babamdan ne bir mesaj ne de bir arama vardı.Babaannemi bekletmeden hediyemi açtım ve bir çerçeve vardı.Çerçevenin içinde babaannem ve benim resmim vardı.Babaanneme teşekkür ettim ve elma yanaklarından öptüm.Hediyemi odamın yanındaki şifonyere koydum ve babaannemi tekrar öpüp evden çıktım.Bugün hava çok güzeldi bu yüzden kafeye yürüyerek gitmeye karar verdim.Telefonumu saate bakmak için çıkardım ve her zaman olduğu gibi birçok bildirim gelmişti kimisi arkadaşlarımdan kimisi ise akrabalarımdandı.Herkes kutlamıştı ama annem ve babamdan daha bir ses yoktu.Bunları düşünürken kafeye geldiğimi unutmuşum hızlıca içeriye girdim ve gördüğüm manzarayla şaşırmıştım...