KAÇAK AŞK

BARIŞ

Bankta yaşananlardan sonra ikiside biribirinden özürdiledi Efe özürdilerken "bir daha aşkım demem"dedi ben ortaya atladım "olmaz öyle şey bu küçüklüğümüzden bize kalan son hatıra bunu da silersem geriye dair hiçbir anım    kalmaz"dedim Berkay'da beni hoş gördü her şerde bir hayır vardı derlerdide inanmazdım belkide o kavga olmasa böyle dost olamıycaktı sonra ben biraz Aras'la Zeynep hakkında konuşmak istedim "Aras senle biraz konuşabilir miyiz?"dedim odaya geçtik "bak Aras Zeynep çok narin kırılgan nazik bir kızdır kuğu gibidir kanatsız bir melekdir o"dedim "Onu farkettim konuşmasıyla teniyle sesiyle saçlarıyla bakışlarıyla çok güzel ve narin"dedi "sen onun ilk sevgilisinin o öyle bir anda öpmelere sevilmelere alışkın değil sende biraz ağırdan al o zaten sana ısınacaktır"dedim Aras'da söylediklerimi onayladı "daha dikkatli olucam"dedi dışarı çıktık Berkay bizi kardeşiyle tanıştırmak istiyordu beraber bir kafeye gittik Zeynep Aras Efe Berkay ve ben vardık kardeşini bekledik kardeşi geldi adı Beren geldi çok güzel ve iyi bir kızdı babasının bizi istemediğini duyunca üzüldü "merak etmeyin babam bende o beni kıramaz"dedi içimi bir huzur kapladı sonra Efe ve Beren ortadan kayboldu Berkay "Ben bir bakıyım"dedi "yok yok ben bakarım"dedim bunlar bir salaklık yapmıyorlardır inşallah ikisi almışlar ellerine kırmızıyı nerden buldularsa onu hemen ellerinden bıraktılar onları yanıma çağırdım Berkay"neredesiniz?"diye sorunca hemen atladım "ya lafa dalmışlar"dedim ve oturduk sonra eve gittik Beren babasıyla konuşucaktı ikna oldu artık evde rahat yaşayabiliyordum sonra Adnan amca geldi "birazdan düğüne gidicez az önce haberi aldım hazırlanın"dedi Berkay'ın kravatını bağlarken "ee sen ne giyiceksin?"diye sordu "saçmalama hayatım ben gelmiyorum"dedim "yok öyle birşey"dedi "ya hayatım beni zor durumda bırakıyosun giyecek birşeyim yok "dedim...