KAÇAK AŞK

NEREDESİN SEN

Sabaha karşı aramalar devam ederken denize doğru bakıyordum bir pantolon görür gibi oldum denize doğru gittim her yer sarı şeritlerle kaplıydı polisler beni durdular biri "arama çalışmaları devam ediyor şu an da sizin denize girmeniz tehlikeli olabilir"dedi benim umurumda bile değildi "bırakın beni pantolonunu gördüm"diye bağırıp çağırırken Berkay'ın babasının odun parçasının üzerinde ağladığını gördüm yanına koştum "Zehra oğlum yok o benim bitanem o olmazsa ben yapamam"diyerek bana sarıldı her şerde bir hayır vardır lafına bu aileye karışınca inandım eğer Berkay kaybolmasaydı babası ile benim aramdaki buzlar erimiycekti Berkay'ın kardeşi konuşmuştu ama yine de soğuk davranıyordu  şuan duygu karmaşasından başka bişey yaşamıyorum Adnan amca sakinleşti sonra "bir haber varmı?"diye sordu o anda aklıma pantolon geldi polislerin yanına gittiğimde hemen kolumu falan tuttular yine arıza çıkarıcağımı düşündüler "hayır arıza çıkarmıycam ama nolur şu pantolona bakın "dedim ama aklımda hayince planlar vardı elimle pantolonu işaret ederken ona bakıyorlardı hemen sağa kaçıp şeridin altından geçtim yakalamaya çalıştılar ama yakalayamadılar pantolonu çekmeden önce gözlerimi kapatıp "nolur sen ol nolur sen ol"diye yineleyip durdum pantolonu çektim ama bu bir bez parçasından başka birşey değildi hemen kıyıya çıktım polislerden biri yanıma geldi bir bankta oturuyordum "kendine zarar vereceksin"dedi usul bir şekilde "umurumda değil"dedim "biliyor musun biz galiba kaderdeşiz"dedi dediğinden bir şey anlamamıştım"o ne ya"dedim hafif gülerek"e kader eşi işte" "niye sende mi sevdiğini kaybettin?" diye sordum "evet kaybettim ama gizem izliyor musun ben hiç umudumu kaybetmedim 10 yıldan beri çıkıp gelmesini bekliyorum ve ömrüm boyunca bekliycem" dedi"seninkidemi denizde kayboldu"diye sordum birden gözyaşlarına boğuldu hıçkırarak cevap verdi "onun kaybolmasının tek nedeni benim ellerimden kaydırdım onu"dedi daha da şiddetlendi ağlaması ben odunda otururken o dizlerimin dibinde oturuyordu dizlerime doğru yattı ve anlatmaya başladı "bir gün kavga etmiştik bir hafta konuşmadı benle bu ayrılık bana saçma geliyordu çünkü ondan ayrı kaldığım her an yüreğim parçalanıyor kalbim acıyordu dayanamayıp kapısına gittim beni görünce çok mutlu oldu oda beni özlemişti onu elinden tutup dışarı çıkardım kimsenin olmadığı çok ıssız bir yere götürdüm daha da gidiyordum yeter desede onu aldırmadan devam ettim en sonunda durdum yeşillik bir alana oturduk ikimizde gözlerimizi kapatıp dilek diliyecektik o anda maskeli iki adam gözlerimin önünden yok ettiler onu ne kadar arasamda bulamadım o gün benim ölüm günümdü"dedi "kıyamam"deyip başını okşadım çok kötü görünüyordu izin alıp evine götürdüm benim de eve gitmem lazımdı Adnan amca bir kaç bir şey istemişti...