احببتك بعد الجواز

حب بعد الزواج

الحلقه الاولى
*********************
فى مدينه القاهره وفى احدى المنازل تبدأ حكايه اخرى .. اما ان تكون سعيده او حزينه.. شأت ام ابيت انه قدر .. ولكن مهما كانت الظروف هل تستطيع ان تتحملها؟ ..
*********************
تتسلل اشعه الشمس الى غرفه فتاه تتميز بالعيون الرماديه والرموش الكثيفه والشعر الغزير الناعم ووجه بياضه كبياض الثلج ..
تستيقظ الفتاه من تأثير النور على عينيها وصوت الطيور على شرفتها لتبدأ يوما جديد .. وتنظر فى الساعه لتجدها الثانيه عشر ظهرا ... تزيل الغطاء من عليها وتخرج من غرفتها .. لتجد والدتها واختها ينظفون المنزل ... ولكن ليس كعادتهم دائما ...
أميره بأستغراب : صباح الخير .. بتعملوا ايه على الصبح كده ؟؟
حوريه الاخت الصغرى لأميره : بنضف البيت علشان ال...
لتسكتها الأم ....
الأم وهى مستمره فى التنظيف : صباح الخير يا أميره ..
اميره : صباح النور يا ماما .. هو فى حاجه ولا ايه .. ؟؟
الأم : ولا حاجه بنضف البيت شكله مش عاجبنى
اميره بضحك : بس بذمه اوى كده ليه .. ده الى يشوفك يقول بنتك جيلها عريس
حوريه بسرعه : ايه ده عرفتى ازاى ؟
اميره بأستغراب : عرفت ايه بالظبط ؟
نظرت الأم الى حوريه نظره غاضبه .. فنظرت حوريه الى الارض واكملت تنظيف .....
الأم بلهجه عاديه : انتى يا اميره جيلك عريس النهارده ..
اميره بسخريه : ايه ده فعلا !!! ... طيب والله دى حاجه عظيمه اوى وكنتو هتقولولى امتى لما تكتبوا الكتاب ...؟؟
الأم وهى تنظر لها نظره ذات معنى : انا مش عايزه الاسطوانه بتاعت تطفيش العرسان بتاعت كل مره دى ... خلى يومك يعدى يا اميره احسنلك ..
اميره بعصبيه : هو بابا فين ؟ هو ساكت على الموضوع ده ازاى ؟
الأم : ده يبقى ابن صاحبه فى الشغل وبعدين اقعدى معاه وشوفيه مش يمكن يكون كويس .. مش هتخسرى حاجه ....
اميره : يا جمـــاعه مش كده بقى حرام عليكو .. انا مقبلش على نفسى انى اكون عرض يتفرج عليها فى قاعده عجبته يشتريها معجبتوش يشوف غيرها .. لو الموضوع ده منتهاش من قبل ما يبتدى صدقوونى هتندموا على الى انا هعمله معاه .. مااااشى يا ماما ...
وقبل ان تتحدث الام ...
خرج الاخ الاكبر لأميره وحوريه من غرفته على صوتهم العالى ...
زياد : فى ايه هو الواحد ميعرفش ياخد راحته فى البيت يعنى .. انام فى الشارع علشان ترتاحوا ...
لم يجيب عليه احد ليجد أميره فى كامل عصبيتها ووالدتها وحوريه يستكملان مهمه التنظيف ...
زياد بأستغراب : فى ايه يا اميره مالك ؟؟
أميره بعصبيه : اسئل مامتك .. جايبنلى عريس لا وكمان عرفت بالصدفه وهما عارفين كويس انى مش هتجوز بالطريقه دى مش بحب الطريقه دى يا عالم والى يشوف كده يقول خلاص كبرت وعنست وبعدين مفيش حاجه اسمها عنست اصلا ده نصيب
زياد : اهدى بس .. ايه الموضوع يا ماما
الأم : بقولكوا ايـــه انا فيا الى مكفينى انتى يا أميره هتقابلى الراجل وتقعدى معاه علشان ابوكى مبسوط بيه اووى ولو عملتى حاجه كله هيطلع عليكى انتى فى الاخر وانت يا زياد تنزل تجيب الطلبات الى انا كاتبها فى المطبخ دى ....
لتنظر لهم أميره بعصبيه ثم تدخل غرفتها وتغلق الباب بعنف خلفها .... وهى تتمتم ببعض الكلمات .....
وفى الخارج الحال كما هو عليه .. نظر لهم زياد ثم دخل الى اميره
زياد : ممكن تسمعينى يا ميرو ومن غير عصبيه
أميره بعصبيه : انا مش هقابل البنى ادم ده لو ايه حصل
زياد بهدوء : اهدى بس وبطلى العصبيه بتعتك دى ..
أميره بغيظ : هديت اتفضل ...
زياد : اقعدى معاه وطفشى بالذوق ايه رئيك
أميره بتفكير : ازاى دى ؟
زياد : هو انا الى هكلمك بردو على شغل البنات ده .. عقدى فى عشته وخلاص
أميره بتفكير : وافرض طلع بارد
زياد بضحك : مفتكرش بصراحه والا تبقى نحس يا اميره ...
أميره : ماشى هعقده
زياد بضحك : ايه الشر ده ... اما نشوف بقى .. انا هنزل اجيب الحاجات من تحت وخساره الفلوس بس مش مشكله هناكلهم احنا
أميره بضحك : امشى يا زياد خلينى افكر بقى ...
زياد : ماشى يا ستى ... هنشوف النهارده المعركه بين أميره عز الدين و العريس ترارارارا
أميره : طيب يا خويا الباب فى ايدك بقى ....
خرج زياد وظلت اميره تفكر وتفكر وتفكر ..... ************************************
فى المساء كانت اميره امام المرايا تتأكد من مظهرها .. وزياد يتأكد من مظهره وحوريه كذلك ... بينما فى غرفه الاب والام كان هذا هو الحوار ...
الاب : انا مبسوط اوى بالنسب ده .. ده ابن اعز صاحب ليا .. من واحنا صغيرين .. ياااااه يا سهير نفسى اشوف اميره وهى معاه هبقى مطمن عليها حتى لو جرالى حاجه ...
سهير : بعد الشر عليك يا عز متقولش كده ... ربنا يستر بس وأميره متعملش زى كل مره وتطفشه ...
عز : ده لو عملت كده هيبقى اخر يوم فى عمرها .. وسواء قبلت ولا رفضت انا اصلا هجوزهولها بالعافيه انا وصاحبى اتفقنا خلاص وكمان الولد عارفها وبيحبها وكان مكلمنى عليها من زمان وانا عارف مصلحه بنتى كويس
سهير : بس متنساش ان أميره لسه بتدرس والهندسه ده كان حلم عمرها من زمان ومش هتضحى بيه علشان جواز وهى رافضه الفكره دى تماما
عز : تبقى تكمل فى بيت جوزها او تكمل وهما مخطوبين المهم ان جاسر لأميره واميره لجاسر ومفيش نقاش فى الموضوع ده انا عارف مصلحتها اكتر منها ....
توقفوا على رن الجرس ....
سهير : دول وصلوا استقبلهم انت عقبال ما اشوف اميره ...
عز : ماشى
***********************************
فتح عز الباب ليأخذ صديقه نبيل فى احضانه ويضحكان سويا ..
جاسر : طيب نيجى فى وقت تانى بقى !!
احمد : ياعم دول نسيونا خالص يلا نمشى احسن
عز : تعالى يا واد هنا رايح فين .. اتفضلو يا جماعه اتفضلو
دخل الجميع الى الصالون ليتحدثان حتى دخل عليهم سهير وزياد وحوريه ...
عز : دى مدام سهير وده زياد ابنى اخر سنه حقوق ودى حوريه ف تانيه ثانوى
نبيل : اهلا وسهلا تشرفت بيكو ....
سهير : واحنا والله . امال فين المدام مجتش معاكوا ليه ؟
نبيل بحزن : اصلها متوفيه
سهير : انا اسفه مكنتش اعرف
نبيل : لا ولا يهمك .
سهير : ازيك يا جاسر عامل ايه يا حبيبى
جاسر : الحمد لله يا طنط
زياد : وانت بتشتغل ايه يا جاسر ؟
جاسر : انا عندى شركه ديكور لو تسمع عن Professional company
زياد : اه طبعا دى اشهر من النار على العلم و من اهم شركات الديكور فى القاهره
عز : اصل جاسر من صغره وهو مش بيحب يضيع وقت ابدا وبسم الله ماشاء الله فتح شركه وبنها بنفسه
جاسر : شكرا يا عمى
نبيل : وانتى يا حوريه ساكته ليه ؟
حوريه بخجل : لا عادى هقول ايه !!
نبيل : احمد ابنى بردوا فى ثانويه بس هو تالته
حوريه : ربنا يوفقنا
احمد بتسبيل : اكيد هيوفقنا ..
ليضربه جاسر بيديه ....
نبيل : امال فين العروسه ؟
عز : شوفيها يا سهير اتأخرت ليه ..!!
لتدخل سهير لتجد اميره جالسه فى شرووود تام
سهير : يلا يا اميره الناس بتسئل عليكى
اميره : مستعجلين على ايه يعنى انا جايه وراكى اهو
***********************************
تذهب اميره الى المطبخ وتأخذ العصائر وتخرج لهم .... وقامت بتقديمه للجميع وجلست بجانب زياد ..
نبيل : بسم الله ما شاء الله زى القمر ...
جاسر وهو ينظر لها حتى لاحظته
نبيل : وانتى بتدرسى ايه يا أميره ؟
أميره بثقه فى نفسها : انا فى هندسه وان شاء الله هتخصص فى الديكورات ..
ليضحك أحمد : مبقتش لوحدك اهو يا معلم لقيت حد زيك ...
ليضحك الجميع .....
زياد بضحك : لا يا جاسر ومش اى حد .. ده هيطلع عين الناس فى الديكورات ..
ليضحك جاسر وينظر لها وكانت تنظر له نظره خاليه من اى تعابير وخاليه من اى ابتسامه .. تعجب منها حتى فاق على صوت عز وهو يقول لهم
عز : اقعدوا يا ولاد بره اكيد عايزين تتكلموا شويه .. قومى يا أميره
أميره : اتفضل معايا ...
زياد بضحك : اوعى تاكلى الواد يا أميره انا عارفك
لتنظر له اميره فيصمت ويتذكر انها رافضه الموضوع تماما
خرج الاثنان ليبدأ جاسر الكلام بعد صمت
جاسر بأستغراب : انتى مش عايزه تسئلى اى حاجه يعنى ؟
أميره بلا مبالاه : مش هتفرق معايا اصلا ومش عايزه اعرف
جاسر : وده افهمه ازاى انك موافقه ولا لا؟
أميره : بص بقى خلينا نتكلم بصراحه مع بعض بدل شغل التطفيش والجو القديم ده اظن احنا كبار بما فيه الكفايه .. انا مش عايزه اتجوز دلوقتى خالص .. والفكره دى مش فى دماغى اساسا انا عايزه اخلص كليتى واسافر اكمل دراستى بره .. لكن الجواز ده عمره ما كان فى ترتيبى خالص وياريت لو سمحت تنهى الموضوع ده من غير مشاكل ...
جاسر : امممممم بس انا عايزك وبحبك من زمان وما صدقت انى اخطبك يا اميره
أميره : شكرا يا سيدى .. بس انا مش بحبك ولا عايزه احبك ولا عمرى هحبك
جاسر بعصبيه قليله : على فكره القاعده الى احنا قعدينها دى علشان نتكلم مش نتعرف على بعض لأن بابا وبابكى متفقين ان الموضوع ده هيتم هيتم
أميره بأنفعال : انت بتقول ايه .. انا لا يمكن اتجوزك ابدا
جاسر وهو ينظر لها : ليه بقى ؟؟
أميره : انت عايز تجننى ؟ ... هتنهى الموضوع انت ولا انهى انا
جاسر : حاضر هنهيه يا ستى ... ممكن ندخلهم بقى
أميره : اتفضل
***********************************
بينما فى الداخل قطع حديثهم دخول جاسر واميره ...
نبيل : ايه ده يا ولاد لحقتوا تقعدوا مع بعض
جاسر : اصلنا اتفقنا على كل حاجه يا بابا ونقدر نقرا الفاتحه
لتنظر له اميره بغضب واضح على ملامحها ..
عز بأبتسامه : طيب دى حاجه كويسه اوووى .. نقرا الفاتحه بقى
كانت تنظر له نظرات كراهيه.... غضب .... حزن
وهو يبادلها نظرات حب و ابتسامه على وجهه