فى الصباح ...
فتح جاسر عينيه ببطأ شديد حتى بدأت الرؤيه تتحسن امامه ليجدها جالسه على الكرسى بجانبه ويبدو عليها التعب
جاسر بهدوء : أميره .. أميره
لتفوق اميره على الصوت : ها
جاسر : قومى نامى كويس
اميره : اخبارك ايه دلوقتى ؟
جاسر وهو ينظر لها : انتى منمتيش طول الليل ؟
اميره وقد فهمته : مش عارفه ايه الاخ ال بيدوخ اخته ده
جاسر بأحباط : أسف انى تعبتك
أميره : ولا يهمك يا سيدى
جاسر : اقوم انا اروح الشغل بقى ؟
اميره : شغل ايه انت لسه تعبان
جاسر : لا متقلقيش انا كويس
اميره : هتسمع كلام اختك ولا لا انا الكبيره هنا
جاسر : اخبار عمى وطنط ايه ؟
اميره : بكلمهم كل يوم واطمن عليهم . بابا الحمدلله حالته بتتحسن وزياد وحوريه بيذاكروا علشان الامتحانات
وتتذكر اميره فجاءه الجامعه لتفزع من مكانها
جاسر : ايه مالك ؟
اميره : انا اتأخرت على الجامعه لازم اروح
جاسر : استنى هوصلك
اميره : لا خليك .. انا هروح ومش هتأخر
جاسر : خلى بالك من نفسك
اخذت اميره ملابسها وخرجت لترتدى ف الخارج ثم اخذت اشيائها ورحلت ...
************************************************** ****************
عز : كفايه اكل بقى يا سهير انا تعبت
سهير : لازم تتغذى علشان جسمك التعبان ده
عز : طيب مش ورا بعضه كده
سهير : طيب اعملك حاجه تشربها
عز : اى عصير
سهير : حاضر
عز : اخبار اميره ايه
سهير : كويسه بيخلصوا الشقه علشان يروحوا يعيشوا فيها
عز : ربنا يوفقهم ويكرمهم
سهير : امين
************************************************** **********
وصلت اميره الجامعه وبحثت عن اصدقائها لتجدهم مع محمد ..
اميره : انا جيت
اسيل : انا قولت مش هتيجى
اميره : اصل جاسر كان تعبان امبارح ف منمتش كويس
داليا : اممممممم تعبان
محمد : رضيتى عنه ولا ايه ؟
اميره : ايه ده مالكوا عادى يعنى
اسيل : طيب خدى يا ستى ادى المحاضرات ال فاتتك والنهارده اخر يوم محاضرات مهمه وبعد كده تقعدى تذاكرى ف بيتكوا بقى
اميره : ماشى ميرسى يا سو
اسيل : اللهى يطمر بس
اميره : خلاص بقى هتذلينا
محمد : يلا انتى وهى على المحاضره
************************************************** ********
فى المنزل كان جاسر حالته تزداد سؤا .. دخل له احمد بعد ان استيقظ ..
احمد : ايه ده مالك يابنى
جاسر : انا تعبان اوى . غير المايه دى واعملى كمادات
احمد : اميره فين ؟
جاسر : راحت الجامعه عندها محاضره مهمه
احمد : وسابتك كده ؟
جاسر : منامتش طول الليل
احمد : طيب ثوانى وجى
عاد احمد بعد قليل وهو يحمل ماء بثلج ...
احمد : انا كلمت دكتور عادل وهو جى دلوقتى .. هعملك كمادات عقبال ما يجى
جاسر : ماشى
************************************************** ******
بعد انتهاء المحاضره .....
اميره : انا دماغى مش حاسه بيها
اسيل : ومين سمعك .. تعالو نروح الكافتيريا نشرب حاجه
اميره بسرعه : ها لا لا انا همشى بقى علشان اتأخرت
داليا : اممممممممم مع السلامه يا ميرووو
محمد : سبوها ف حالها يا بت انتى وهى
اسيل بضحك : امشى يابنتى امشى
اميره بضحك : يلا سلام
************************************************** ****
اثناء عوده اميره قامت بأخراج هاتفها لتتصل ب جاسر ولكنها تراجعت
اميره : اكلمه اشوفه عامل ايه ؟ ولا لا لحسن يفكر انى بحبه ؟ ولو متصلتش هيقول مسئلتش فيا .. ايه الهبل ده يا اميره ده جوزك او اخوكى زى ما بتقولى اتصلى
اتصلت اميره عليه ليجيب احمد ...
اميره : الو
احمد : ايوه يا اميره
اميره : جاسر عامل ايه دلوقتى
احمد : جبتله دكتور واهو اتحسن شويه
اميره : طيب انا جايه ف الطريق
احمد : ماشى تيجى بالسلامه
اميره : يلا سلام
احمد : سلام
أنت تقرأ
احببتك بعد الجواز
Fanfictionأحُـ'ـُبُـ'ـُبُـ'ـُـــتُـ'ـُكُـ'ـُ بُـ'ـُعُـ'ـُډ آلُـ'ـُــــــڒٍۅآجُ مقدمه **************** كل ما افتكر انى كنت بكرهك أول مره شوفتك فيها استغرب ازاى دلوقتى بقيت بحبك بالشكل ده صحيح الحب بيخلق المعجزات .. بس احنا حكايتنا اغرب حكايه يحكيها الزمان...
