احببتك بعد الجواز

الحلقه الرابعه

*************
زياد : أميره افتحى فى ايه ؟
اميره : مفيش يا زياد
زياد : افتحى بس
اميره : انا عايزه انام يا زياد نتكلم بعدين
زياد : طيب انتى كويسه
اميره : اه كويسه
لتجلس اميره على حالها تبكى حتى جاءتها رساله ...
( انا اسف )
القته اميره وظلت تبكى حتى نامت مكانها وبملابسها ....
************************************************** ****
عاد جاسر الى المنزل وهو سعيد وحزين فى نفس الوقت
سعيد لأنه تعرف على محمد وحزين لأنه اغضب حبيبته
دخل أخذ حماما وارتدى بدلته الانيقه ووضع عطره المفضل ثم خرج من الغرفه ليجد احمد امامه وهو يأكل
احمد : ايه ده رايح فين
جاسر بفزع : اعوذ بالله ايه المنظر ده
احمد : ايه باكل ماكولش يعنى
جاسر : بــــس انت سديت نفسى اصلا امشى من وشى
احمد : وسع طيب بدل ما ابهدلك
ضحك جاسر ثم نزل وركب سيارته واتجه الى اميره ..
************************************************** ***
عز : امال اميره فين ؟
سهير : من الصبح وهى فى اوضتها مخرجتش
عز : ليه فى ايه ؟
سهير : جت متعصبه من الجامعه ومش طايقه تكلم حد ولا ترد علينا حتى زياد حاول معها مافيش فايده
عز : ده جاسر مكلمنى وقال هيروحلها
سهير : اكيد اتخانقوا ... قولتلك يا عز مش دلوقتى مسمعتش كلامى
ذهب عز الى اميره ....
عز بهدوء : اميره ... افتحى يا حبيبتى
فاقت اميره من نومها على صوته .. وفتحت الباب
اميره بهدوء : بابا
عز وهو ينظر لها : مالك يا أميره فى ايه ؟
اميره وهى تحتضنه : انا مش عايزه اتجوزو يا بابا انا مش عايزه اتجوز خالص
عز بهدوء : ليه بس هو عملك حاجه؟
اميره : لا بس انا مش عايزه ارتبط دلوقتى
عز : اميره انا عارف كل حاجه ... وكملى يا حبيبتى الى انتى عايزاه فى بيت جوزك وهو هيساعدك بمجال عمله .. يا بنتى انا مش هلاقى احسن من جاسر اتجوزيه وهو عمره ما هيفرض عليكى حاجه ولا هيغصبك على حاجه ده بيحبك اوى ... علشان خاطرى ... بابا ملوش خاطر عندك ولا ايه ؟
اميره : حاضر يا بابا
عز : يلا البسى بقى زمانه جى
اميره : حاضر
**************************************************
اخذت اميره حماما وارتدت ملابسها وقبل ان تنتهى سمعت جرس الباب ....
************************************************** *
فتح زياد الباب ... ليجده جاسر وهو يحمل بوكيه ورد وعلبه شكولاته
زياد : جاسور .. ازيك
جاسر : تمام يا زيزو وانت ؟
زياد : تمام .. اتفضل ... ايه يا عم التعب ده
جاسر : دى حاجه بسيطه
ليقاطعهم الاب .....
عز : اهلا اهلا يا جاسر
جاسر : اهلا بيك يا عمى
عز : ادخل شوف اختك يا زياد هقعد اتكلم مع جاسر شويه
زياد : حاضر يا بابا
جاسر : خير يا عمى
عز : ولا حاجه يابنى هو حصل ايه النهارده فى الجامعه؟؟
قص عليه جاسر كل شئ حتى مقابلته مع محمد .....
عز : بص يا جاسر انا بنتى مديها الثقه وعمرها ما خنتها بلاش تفكر فيها بالطريقه دى
جاسر : انا اسف
عز : مفيش مشكله
جاسر : عمى انا كنت عايز اخلى الخطوبه كتب كتاب علشان اعرف اكلمها براحتى واتفاهم معها
عز : وانا موافق معنديش اى مانع وبعد السنه دى نعمل الفرح
جاسر بأبتسامه : تمام اووووى
دخلت اميره : السلام عليكم
جاسر وعز : وعليكم السلام
عز : انا قايم اشوف سهير
جاسر : اتفضل يا عمى
جلسوا صامتين قليل من الوقت ....
جاسر : انا اسف ع فكره وعمرى ما هفكر كده تانى
اميره : تفكر ولا متفكرش دى حاجه تخصك انت
جاسر : اميره .. صدقينى انا عمرى ما هكون عقبه فى تحقيق حلمك بالعكس انا هساعدك .. ادينى فرصه
اميره : شكرا لخدماتك عايز تساعدنى بجد انهى الخطوبه دى
جاسر : لا يا اميره مش هنهيها ... ولعلمك الخميس الجى مش خطوبه ده كتب كتابنا . طبعا انتى فاهمه يعنى ايه
اميره : والله .. طيب الف مبروك
جاسر : مشوفتش عصبيه يعنى
اميره : انا قولتلك عايز تتجوزنى اتحمل لأنى مش هكون زوجه معاك
جاسر : قصدك ايه ؟
اميره : انهى الموضوع ده يا جاسر وخلينا صحاب بدل ما نكون اعداء ونكرهه بعض
جاسر : فعلا ... طيب مش هنهيه يا اميره واما نشوف ايه موضوع مش زوجه دى . وبكره تبقى فى بيتى ونعرف ساعتها
اميره وهى تقوم بعصبيه : عن اذنك
قابلها زياد فى الطريق ..
زياد : انتى راحه فين
اميره بعصبيه : ملكش دعوه
دخل زياد الي جاسر ...
زياد : ايه يا بشمهندس ؟ مالها ؟
جاسر بأبتسامه بسيطه : ولا حاجه
زياد : انا عارف . بس انا معاك صدقنى هيجى يوم وهتحبك
جاسر : تفتكر
زياد : جداا كمان
جاسر : جايز بردوا .. انا هقوم امشى بقى
زياد : والاكل ده لا طبعا ده انا تعبت فى الشرا
جاسر : معلش بقى مره تانيه
زياد : والله ما ينفع
تدخل سهير الى الصالون .....
سهير : ازيك يا جاسر
جاسر بأبتسامه : الحمد لله
سهير : اتفضل الاكل جاهز ... امال فين اميره ؟
جاسر : دخلت الاوضه تلفونها كان بيرن
سهير : اه ماشى
ذهب الجميع على الاكل .... وذهب زياد لينادى على اخته ... وخرجت بعد جـــدال طويل ...
جلست امامه على الطاوله ...
سهير : روحى بدلى مع زياد واقعدى جمب جاسر
اميره : انا مرتاحه هنا وكمان مينفعش
جاسر : مفيش مشكله يا طنط عادى
زياد : انا مش هبدل مع حد يا حجه انا عايز اقعد جمب جاسوره حبيبى
سهير : ايه حجه والكلام ده
زياد : خلاص يا سوسو .. ناكل بقى
سهير : انا هدخل اشوف عز ونيجى
وبعد ذهاب سهير ...... كان الصمت مخيم عليهم
زياد : وحددوووووه انتو ايه بتاكلو اكل واحد محروق ؟
لتضحك اميره ويضحك جاسر لضحكتها ...
زياد : احمدك يارب
ليأتى عز وسهيرر ....
عز : منورنا يا جاسر
جاسر بأبتسامه : بنورك يا عمى
عز : جاسر قالك يا اميره على كتب الكتاب ؟
أميره وتركت الملعقه : اه يا بابا
لاحظها جاسر فتلاشت الابتسامه من على وجهه
عز : ها وايه رئيك
اميره وهى تنظر له بتحدى : موافقه