احببتك بعد الجواز

الحلقة 17

ه شقتنا .. كل حاجه جهزت واتركبت والفرش اتفرش
اميره : ماشى
************************************************** ********
فى المساء
احمد : هتوحشونى يا جماعه
جاسر : متشوفش وحش
احمد : ياعم مش بقولك انت . انا بكلم ميرو
نبيل : متنسيش يا أميره
اميره بابتسامه : حاضر يا عمى
خرج الاثنين وركبا السياره ....
جاسر : قبل ما نروح هنروح عند عمى عز .. انتى بقالك كتير مش شوفتيهم
اميره : بجد ... كان نفسى اوى اروحلهم
جاسر : عارف
اميره : ميرسى يا جاسر
************************************************** *****
وصل الاثنين الى المنزل وقاموا برن الجرس لتفتح الام ...
سهير بفرحه : اميـــره
اميره وهى تحضنها : ازيك يا ماما
سهير : الحمدلله
جاسر : ازيك يا طنط ؟
سهير : جاسر معلش يابنى اتشغلت بيها .. عامل ايه يا حبيبى
جاسر : الحمدلله
سهير: اقعدوا اقعدوا عقبال ما اقول لعز
ليخرج زياد وحوريه من غرفتهم ليجدوا اميره هى من اتت ..
زياد : ولا زمان يا ست اميره . انا قولت نستينا ومقضياها معانا تلفونات .. ازيك يا جاسور ؟
اميره : معلش يا زيزو
جاسر : تمام وانت يا زيزو
زياد : تمام
حوريه : وسع بقى عايزه اسلم عليهم
اميره : وحشتينى يا رورو
حوريه : وانتى كمان .. ازيك يا جاسر
جاسر : تمام . اخبارك ايه واخبار المراجعات ايه
حوريه : تمام تمام
اميره : وسعوا بقى انا داخله لبابا
عز : بابا جه لحد عندك يا ستى
لتحضنه اميره بشده ..
عز : خلاص بقى كفايه تعبت
اميره بضحك : وحشتنى ياعز
عز : حد يقول لابوه عز كده
زياد : دى نسيتنا خلاص يا حج
عز : ازيك يا جاسر . عامل ايه يابنى ؟
جاسر بأبتسامه : الحمدلله
حوريه : بت يا اميره ايه الى حدفك علينا النهارده
جاسر : ده احنا رايحين الشقه بتاعتنا ف قولنا نعدى نسلم عليكو
سهير وهى تحمل بعض العصائر : الف مبروك يا ولاد .. اشربوا بقى لحد ما احضر الاكل
جاسر : لا يا طنط ده احنا يدوب ننزل بقى
سهير : تنزلوا فين . لازم تاكلو
اميره : مش هنقدر والله يا ماما
سهير : كده .. طب على الاقل العصير
جاسر : لو كده ماشى
ظل الجميع يتحدثون ويضحكون حتى قام جاسر واميره وسلما عليهم وغادرو **********
فى السياره ...

اميره : شكرا اوى
جاسر بسخريه : جايز ينفع اكون اخ كويس
اميره : اه ينفع
جاسر : شكرا
وساق حتى وصلوا الى المنزل .... صعدا الاثنين واغلق جاسر الباب خلفه
ليضحك مع نفسه ..
اميره : بتضحك على ايه ؟
جاسر : اصل كان نفسى ادخل شقتى مع مراتى مش اختى
اميره بعصبيه خفيفه : بلاش الكلام ده . انا كنت صريحه معاك من البدايه ولولا الظروف ال حصلت مكنش زمانك ف العذاب ده
جاسر : عندك حق هو عذاب فعلا
اميره : انت انانى على فكره
جاسر : أنانى !؟؟
اميره : ايوه علشان مش راضى تدينى فرصه انى افهمك واعرفك . عايزنى احبك فى يوم وليله .. هو ده الحب عندك ؟
جاسر بحزن : انا معرفش يعنى ايه حب اصلا . بس شكرا على رئيك فيا تصبحى على خير
لتلوم اميره نفسها وتاخذ شنطتها وتدخل الغرفه التى بجانب غرفته
************************************************** ******
دخل جاسر الى غرفته لتفر دمعه حاره على خديه ويقول لنفسه : بعد كل ال عملته معاكى ده .. أنانــى !!
************************************************** ******
ظلت تلوم نفسها كثيرا حتى قررت انها ستخرج تتأسف له عما حصل
خرجت من غرفتها ودقت على باب غرفته ..
جاسر : نعم
اميره : ممكن تخرج ثوانى
جاسر : دقيقه
فتح جاسر الباب : نعم
اميره بعد ثوانى وهى تاخذ نفسها : انا اسفه
جاسر بأستغراب : اسفه ؟
اميره : مكنش قصدى انى اقولك الكلام ده
جاسر بسخريه : بتتأسفى على حاجه انتى قولتيها من قلبك ؟
اميره وتتجمع الدموع فى عينيها : على العموم انا اسفه مكنش قصدى انى اجرحك .. وتركته لتذهب لغرفتها
جاسر : اميره
اميره وهى تنظر له : نعم
جاسر وهو يتأملها : ولا حاجه . تصبحى على خير