وفى الصباح استيقظت اميره على صوت خبط على الباب ...
اميره : ادخل
جاسر : صباح الخير
اميره وهى تعتدل : صباح الخير
جاسر : يلا علشان نروح لعمى ف المستشفى
اميره : حاضر هقوم البس
جاسر : انا مستنيكى تحت
اميره : ماشى
************************************************
قامت اميره لتقف امام المراه لترى وجهها الحزين ثم ابتسمت عند تذكرها ان والدها على قيد الحياه .. دخلت الحمام لتاخذ حماما وتوضأت وصلت وظلت تدعو ربها وتحمده ثم قامت وارتدت ملابسها ونزلت لجاسر ..
************************************************
نزلت اميره لتراه جالس فى الحديقه وشارد الذهن ..
اميره : انا خلصت نقدر نمشى
جاسر : اقعدى افطرى الاول انتى مكلتيش حاجه من امبارح
اميره : لا مليش نفس شكرا
جاسر : على الاقل اشربى حاجه
اميره : والله مش عايزه حاجه لو عوزت هطلب
جاسر وهو ينظر لها : على راحتك
اميره : مش يلا بقى
جاسر : يلا
********************************************
فى المستشفى
كانت سهير تقرا القراءن وتدعو الله ان يتم شفاء زوجها على خير .. حتى جاء حوريه وزياد ..
زياد : صباح الخير يا ماما . بابا عامل ايه
سهير : صدق الله العظيم .. صباح النور يا زياد . الدكتور لسه داخل يشوفه
حوريه : انتى كويسه يا ماما
سهير : الحمدلله على كل حال ..
زياد : احنا روحنا ل اميره يا ماما
سهير : هى السبب ف تعبه ده
حوريه : معلش يا ماما الحمد لله ان بابا رجعلنا تانى
سهير : وهى فين
زياد : اكيد زمانهم ف الطريق
حوريه : خلاص بقى يا ماما . واطمنى يا ستى اتجوزت هى وجاسر
سهير : ايه ده كتبوا الكتاب
حوريه : اه احنا كمان استغربنا
سهير : ما كان من الاول لازم يتعب يعنى
ليقاطعهم الدكتور ...
الدكتور : المريض فاق نسبيا وحالته مستقره نوعا ما بس هو بيسئل على اميره وجاسر انتم ؟
ليجيب حوريه وزياد : لا يا دكتور هما ف الطريق
سهير : ممكن اشوفه
الدكتور : اه بس مش كتير لو سمحتى
سهير : حاضر
******************************************
لتدخل سهير اليه وتمسك يد زوجها ..
سهير : الف سلامه عليك يا حبيبى
عز بتعب : لازم اتعب يعنى علشان اسمع الكلام الحلو ده
سهير : لو كنت سبتنى مكنتش هرضى عليها ابدا
عز : هى فين يا سهير
سهير : جايه مع جاسر
عز : كتبوا الكتاب ؟
سهير : انت ال قولتلهم ؟؟
عز : اه كانت وصيتى ليهم .. بس ربنا اراد انى ارجعلكو تانى
سهير : الحمدلله والشكر لي
************************************************** *
كان حوريه وزياد فى الخارج حتى وصل اميره وجاسر ..
اميره : بابا عامل ايه
زياد : الدكتور بيقول فاق نسبيا وكان بيسئل عليكو
اميره : طيب ندخل
زياد : اه ماما جوا
ليدخل جاسر واميره اليه ...
عز : سبينا شويه يا سهير
سهير : حاضر
عز بأبتسامه بسيطه لتعبه : الف مبروك
اميره ببكاء : حمدالله ع السلامه يا بابا . انا اسفه اوى
عز : خلاص يا اميره انا كويس
جاسر : حمدالله على السلامه يا عمى
عز : الله يسلمك يا حبيبى
اميره : انت كويس صح
عز : كويس يا حبيبتى متقلقيش
جاسر : مش عايز حاجه ياعمى اجبهالك
عز : عايز طلب واحد بس منكو
جاسر واميره : اطلب يا بابا/عمى
عز : تخلو بالكو من بعض ومتسبوش بعض ابدا
جاسر واميره وهما ينظران لبعضهما : حاضر
عز : سبونى بقى عايز ارتاح شويه
ليخرج الاثنين وهم يفكرون فيما طلبه هل سيفعلونه ؟؟
**********************
أنت تقرأ
احببتك بعد الجواز
Fiksi Penggemarأحُـ'ـُبُـ'ـُبُـ'ـُـــتُـ'ـُكُـ'ـُ بُـ'ـُعُـ'ـُډ آلُـ'ـُــــــڒٍۅآجُ مقدمه **************** كل ما افتكر انى كنت بكرهك أول مره شوفتك فيها استغرب ازاى دلوقتى بقيت بحبك بالشكل ده صحيح الحب بيخلق المعجزات .. بس احنا حكايتنا اغرب حكايه يحكيها الزمان...
