"Είσαι μαλάκας; Βγες έξω!" μου είπε την ώρα που κατέβαζε την μπλούζα της γυρίζοντας προς το μέρος μου
"Ήθελα να σου πω ότι.." άρχισα να λέω αλλά με διέκοψε
"Δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή, αλλάζω" είπε και με έσπρωξε έξω από το δωμάτιο
Έκλεισε την πόρτα με δύναμη αφήνοντας με έξω από το δωμάτιο. Περίμενα κάποια λεπτά και ύστερα μπήκα μέσα. Το πρόσωπο μου νευριασμένο οξύμωρο με αυτό που ένιωθα μέσα μου, που σε καμία περίπτωση δεν ήταν θυμός.
"Τι στον διάφορο θέλεις; Σου είπα να φύγεις!" είπε νευριασμένη και εγώ έκανα το ακριβώς το αντίθετο κλείνοντας την πόρτα πίσω μου
"Βγες έξω ρε παιδί μου!" είπε και με έσπρωξε
"Τι έγινε Έλσα;" την ρώτησα ενώ την πλησίασα
"Μπήκες χωρίς να χτυπήσεις" είπε και απομακρύνθηκε από εμένα
"Ωραία, συγνώμη!" είπε και δεν πίστευα στα αυτιά μου, μου ζήτησε συγνώμη
"Αλλά να ξέρεις έχεις ωραίο κώλο" είπε και ενιωθα το πρόσωπο μου να καιει στο άκουσμα των λόγιων του
"Σκασε Σταν" είπα και του πεταξα ένα μαξιλάρι απο το κρεβάτι
"Έλα να φας και ασε τα σκασε σε εμένα γιατί μετά θα κλαίγεσαι" μου είπε και η διάθεση του είχε αλλάξει και πάλι
Ξεφυσιξα και τα βήματα μου τον ακολούθησαν στη κουζίνα
"Εσύ δεν θα φας;" άκουσα την φωνή της ενώ κατευθυνομουν στο δωμάτιο μου
"Όχι" της απάντησα αφού αν ήθελα να την βγάλω από το μυαλό μου δεν έπρεπε να περνάω τόσο χρόνο μαζί της
Μπήκα στο δωμάτιο μου και έβγαλα τα ρούχα μου αφήνοντας τα σε μια στοίβα στο πάτωμα. Μπήκα στο
μπάνιο και το σώμα μου έμεινε κάτω από το κρύο νερό αρκετή ώρα ώστε να ηρεμήσει. Τύλιξα μια πετσέτα γύρω από την μέση μου και βγηκα. Σταμάτησα μπροστά από τον καθρέφτη αλλά το ουρλιαχτό της μικρής με έκανε να τρέξω στην κουζίνα.
"Τι έγινε;" την ρώτησα και έφτασα μπροστά της
"Κάηκα" είπε σαν μικρό παιδί σουφρόνωντας τα χείλη της
Την τράβηξα στο κοινό μπάνιο στη μέση του μικρού διαδρόμου και αφού πήρα μια ειδική αλοιφή για τα καψίματα της άπλωσα μια γενναιόδωρη
"Εντάξει τώρα;" τοποθέτησα την αλοιφή στο ντουλάπι
"Όχι, μπορώ να έρθω να ξαπλωσω στο δωμάτιο σου;" κοιτούσε έντονα τους κοιλιακούς μου
YOU ARE READING
The murderer of my heart
FanfictionΠρόλογος Την σκότωνε κάθε μέρα και από λίγο με την συμπεριφορά του, αλλά εκείνη άντεξε διπλά του αγαπόντας κάθε ατέλεια του, κάποιες φορές σκέφτηκε να φύγει να σβήσει αυτή την περίοδο από τη μνήμη της και να προχωρήσει την ζωή της αλλά ήταν ήδη πολύ...
