Rena
Nadat we naar de zaal zijn te gelopen stop ik. Ik kon dit niet, ik was te bang om naar binnen te gaan. Ik kon het echt niet. Ik was altijd al verlegen geweest maar dit was nog erger. Het zijn zijn ouders. Natuurlijk ben je dan bang zegt Amore. Ace merkte het en draaide zich om. Hij glimlachte vriendelijk naar me en gaf me een knuffel. Ik zuchte in verlichting. Zijn armen waren mijn kasteel, hij was mijn Alles, maar dat mocht hij niet weten. Want dan zou hij daar misschien misbruik van gaan maken. Je weet maar nooit. "Gaat het?" Vroeg hij zacht. Ik keek omhoog naar hem en knikte. "Yeah...zouden ze me aardig vinden?" Vroeg ik zacht. Ace grinnikte en knikte. "Natuurlijk zullen ze jou aardig vinden, en luister, als ze je niet mogen dan laat ik alles achter en dan gaan we zelf een roedel op bouwen" zei Ace. Ik knikte en glimlachte. Ace glimlachte terug. Hij greep mijn hand vast en we liepen naar binnen. "Goeden avond Vader, moeder" zei Ace en maakte een kleine buiging. Ik trok een wenkbrauw op en voelde een klein rukje aan mijn hand. Ik maakte snel een buiging en ging recht op te staan net zoals Ace. "Vertel zoon, waarom heb je dit meisje hier gebracht?" Vroeg zijn vader. "Zij, zij is mijn mate" zei Ace rustig. Zijn moeder schoot omhoog en liep voorzicht mijn kant. Ik voelde haar blik branden en voelde me gelijk weer onzeker worden. Ace kneep nog een keertje in mijn hand en het stelde me op een of andere manier opnieuw gerust. "Is dit jouw Luna?" Vroeg zijn moeder. Ace knikte en lachte lief naar me. "Ze is het best wat me overkomen is "zei hij en keek mij diep in de ogen aan. Ik bloosde en keek de andere kant op. "Ze is prachtig" zei zijn moeder waardoor ik neer begon te blozen. "Gefeliciteerd mijn zoon" zei zijn moeder en knuffelde Ace en daarna mij. Zijn vader kwam van zijn troon af. Iets wat hij nooit vaak deed. Heel voorzichtig liep hij op en ons af en stond toen stil, voor Ace zijn neus. Hij fluisterde wat in Ace Zijn Oor en daarna knuffelde hij zijn eigen zoon en daarna mij. We hadden uren lang gesproken met elkaar en nu was ik officieel moe. Ace en ik liepen terug naar de kamer, waar ik wakker werd in het bed. Hij opende de deur voor mij en ik glimlachte naar hem terwijl ik naar binnen liep. "Goed wil je in 1 bed slapen of op de bank?" Vroeg Ace. "1 bed?" Vroeg ik zachtjes. Ace knikte en glimlachte naar me. We waren Mates, je hoort elkaar al gelijk te kunnen vertrouwen en dat deed ik nu. Ik pakte zijn te grote T-shirt en liep naar de badkamer. Ik kleedde me snel om, net zoals Ace deed en samen kropen we in bed. zijn arm over mijn middel en ik dicht bij zijn lichaam.
(Flashback)
"Mam ik heb een raar gevoel" zei ik zachtjes terwijl ik naast haar ging liggen in mijn wolven vorm. "Wat is er meiske?" Vroeg ze terug, en gelijk daarna hoorde ik een kreet. Ik schoot omhoog net zoals mijn moeder deed. Ze keek om zich heen en gromde. Een groep rogues was in ons territorium. Ik gromde ook. Mijn vader was gelijk naast me, ook in wolven vorm. Mijn ouders renden erop af, en ik wou met ze mee gaan. "NEE!! "zei mijn vader streng met zijn Alfa stem. "JII BLIJFT HIER, DAT IS EEN BEVEL" Gromde hij. Ik voelde de pijn in mijn hoofd en deed een paar stappen terug. Ze gaven me hun laatste knuffel en zeiden; "we houden van je". Ze renden weg, terwijl ik me ging verstoppen. Ik had altijd een plekje gehad waar niemand kon komen behalve ik. Die had mijn vader voor mij gemaakt. Ik kijk uit het raam en zie allemaal dode wolven liggen. De meeste zijn van mijn roedel. Opeens zie ik mijn moeder op de grond vallen en mijn hart staat stil. Een donkerbruine rogue komt op haar afsluipen en net als hij haar wilt gaan aanvallen, word hij tegengehouden door mijn vader. Mijn vader bijt in de poot van de rogue, maar de rogue kan hem nog net wegtrekken. De rogue bijt op zijn beurt in mijn vader zijn nek. Hij draait met zoveel kracht zijn kop, dat mijn vaders nek breekt. En daar ligt hij, dood naast mijn moeder, die ook niet meer zoveel kracht heeft. Ik hoor mijn moeder schreeuwen van verdriet, en net als ze opgestaan is, wordt ze door 2 rogues volop aangevallen. Ze probeert nog te vechten, maar ze geeft het op. Het heeft geen zin meer. En dan valt ze dood neer, naast het levenloze lichaam van mijn vader.
Ik schok wakker. Mijn lichaam was plakkerig en zweterig. "Rena?" Vroeg Ace. Ik draaide mijn hoofd om en dook terug in zijn armen. "Gaat het? Was het een nachtmerrie?" Vroeg Ace zachtjes. Ik knikte en probeerde mezelf tot rust te krijgen. Ace liet zijn hand over mijn rug glijden en aaide mijn hoofd. Het maakte me zo rustig dat ik weer bijna in slaap viel. "Wil je er over praten?" Vroeg Ace. Ik zuchtte en knikte. Als ik het nu vertelde was het beter en hoefde ik mijn gevoelens niet op te kroppen. "Ik had een droom...over wanneer mijn roedel was uit geroeid" zei ik zachtjes. Ik voelde Ace verstijven en bracht me in een steviger knuffel. Hij bleef stil, en ik geloof dat hij wou dat ik verder sprak. "Ik zag mijn eigen ouders, dood gaan terwijl ik niks kon doen, ik voelde me hulpeloos" zei ik zachtjes en ik kon er niks aan doen, toen er tranen over mijn wangen stroomde. "Sshhh, het is al goed, ik ben bij je" zei hij zachtjes en gaf een kus op mijn voorhoofd. Het was niet leuk om je eigen ouders dood te zien gaan terwijl je niks kon doen. Zelfs zonder worden comforde Ace me als de beste. "Ga slapen, je hebt je rust nodig" zei hij en aaide mijn hoofd zachtjes. Met dat...viel ik als een blok in slaap.
Ace
Ik keek naar haar slapeloze lichaam terwijl ik haar hoofd aaide. Ze hoorde dit niet mee te maken. Ze was nog zo jong en zo kwetsbaar. Ik ga er alles aan dien om haar beter te maken, om haar een nieuw leven te geven, een gelukkige mooie toekomst. Ik zal haar beschermen, al mijn Mate, Luna van mijn roedel... ze was sterk dat kon je goed zien. Maar ik was ook nieuwsgierig hoe de roedel naar haar toe zou draaien. Ze was boven alles een rogue. Niet dat dat iets scheelde voor mij maar voor mijn roedel wel. Hoe ga ik dit doen? Niemand zou een rogue als Luna accepteren. Ik weet heel goed hoe mensen andere wolven denken over rogues. Ze vinden ze buitenbeentjes. Maar voor mij blijft ze mijn Mate. Ookal is ze misschien niet perfect.
