BÜCÜRÜN ÖKÜZÜ

BÖLÜM 4

Multimedya:Güneş ve serviste dinlediği şarkı
İyi okumalarr..
-------------------------------------------------------
Sahilde biraz daha kaldıktan sonra sigara almak için bakkala girdim. Bi paket sigara ve yanınada karam aldım ve sahile banka geri döndüm. Sigaramdan bir tane yaktım ve dumanı içime çektim. Dumanı biraz ağzımda tuttuktan sonra dışarı verdim.
   Aslında düşünüyorum ve aklımda hep 'Acaba fazlamı tepki veriyorum?' Sorusunda sürekli takılı kalıyorum ve inanın bu çok sinirimi bozuyo ve nedense sinirle karışık daha çok ağlayasım geliyor. Ama yaşadıklarımda kolay değildiki. Bi insanın canından çok sevdiği biri tarafından beklenmedik bir zamanda terkedilmesi gerçekten koyuyo. Üstümde çok büyük yük varmış gibi hissediyorum ve artık dayanamamaktan korkuyorum.Üstümdeki yükü kaldıramamaktan korkuyorum. O gün aklıma geldikçe sanki boğazıma bir şey oturuyo sanki kalbime iğne batırıyolar ve kalbimi avuçlayıp sıkıyolarmış gibi hissediyorum. Çok canım yanıyor. Çok kötü hissediyorum. Sanki gün geçtikçe tükeniyorum. Çok yoruldun. Ölüyorum. Ve beni kurtarabilecek kimsem yok.

Bunları düşünür ken 4.sigaramdaydım yanıma biri oturunca o tarafa döndüm tabi yanımda Emreyi göeyi beklemiyordum.

Güneş: Beni nerden buldun?
Ona bakmadan konuşmuştum.

Emre: Buraya gelbileceğini Aysu söyledi.

Kafa sallamakla yetindim ve konuşmasını beklercesine ona baktım. Burada olmasının bir nedeni vardı değil mi?

Emre: Bak bunu söyleyeceğim aklıma gelmezdi daha önce kimseyede böyle bir şey demedim ve bir daha söylemem.

Güneş: Söyle artık.

Onun konuşmasını dinlerken bi yandanda sigaramı içiyordum.

Emre: Özür dilerim. Belliki fazla acı çekmişsin üstelememem gerekirdi.

Acı bir gülümaemeyle ona döndüm.

Güneş: Evet fazla acı çektim. Ama fazla tepki vermemem gerekirdi. Şimdiye kadar üstümde büyük bir yük vardı ve biraz daha üzülürsem kaldıramıyacakmış gibi hissediyordum. Bu konu hakkımda konuşursam üzülürdüm ve bunu kaldıramazdım. Ama konuşmadığımda da boğazıma oturan o düğüm kalkmicak ve ben rahat edemicektim. Yani bu günki olay yaşanmasaydı artık onu tamamen unutmamı ve yeni bir aşka yelken açmam gerktiğini bilmicektim.

Emre rahatlamışça bana baktı. Sanırım aramızın bozulacağını ve olayın beni 'daha' felaket duruma düşüreceğinden korkuyordu. Sigara paketini ona uzattım içinden bir tane aldı.

Emre: O zaman niye ağlıyorsun?

Güneş: Onu unutucam evet ama bu tamamen iğleşçeğim analamına gelmiyo. O boşluk her zaman içimde olucak bu yüzden ağlıyorum.

》》》》》》》》》》

Emreyle biraz daha otursuktan sonra eve gelmiştik. Hava biraz kararmıştı a anneme haber verdiğim için sıkıntı yoktu. Eve geldiğimde Aysuyu aramış her şeyi anlatmıştım. He bide onu korkutmamdan ötürüde azar işitmiştim tabi.

Valla bu gün baya ekşın yaşadım. Ama kararlıyım artık unutucam ve başkasına aşık olucam. Evet ya niye hep bae acı çekiyorum ki
Nolet hoyat. Ayy yanlız çok uykum geldi yaw azcık uyuyam yarın okul var aheyaheyahey.

《《《《《《《《《《《
Tabi güne anamın cırlaması ve benim cırlama sonucu yere düşmem olmadan başlanır mı.
Tabikide. HAYIR!!
"Gız Güneeeş. Uyan kız kalk geç kalma okula servis kaçacak. Kız cevap ver uyandınmı?"  Off be kadın off be kadın bi cırlama yaw.

Güneş: Uyandım beğ cırlma. Allahım ya bi günde bi cırlamadan güzellikle uyandırsan bileklerimi keseceğim.

"Kız söylenme bakim anneyim ben anne. Ayrıca ne biçim konuşuyosun öyle bileklerimi keseceğim falan"