Unconditional Love

Chapter 5

Someone's POV

(Don't Deserve You by Plumb)

** You're the first face that I see
And the last thing I think about.
    You're the reason that I'm alive,
You're what I can't live without,you're what I can't live without.
    You never give up when I'm falling apart
You're arms are always open wide.
    And you're quick to forgive when I make a  mistake, you love me in a blink of an eye.**

** I don't deserve your love,
But you give it to me anyway.
    Can't get enough,
You're everything I need.
    And when I walk away,
You take off running and come right after me.
    It's what you do
And I don't deserve you.**

That voice. Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko and then I saw her. Singing with the instrument ukulele. She's still beautiful, hindi na siguro magbabago 'yon. I remember the day that I met her.

****
I was just sitting in the field while listening music. Katatapos lang ng practice namin. I'm a swimmer and this coming saturday we have a competition. Kailangan kong maipanalo 'to. Para sa school and for myself also.

I'm busy scanning the whole field when someone caught my attention. Malayang tinatangay ng hangin ang nakalugay at mahaba niyang buhok. She's beautiful and well,sexy. Nakatingin lang siya sa field kung san may mga naglalaro ng soccer.

****

That day pinakilala siya ng kapatid ko bilang girlfriend niya. Gusto kong tumutol nun hindi dahil sa gusto ko siya kundi dahil sa dakilang player ang kapatid ko.

We became friends and I'm happy with that. I was shocked nung nalaman kung wala pang 1 week ay break na sila. And take note, for the record, si Rhangel ang nakipagbreak. Hindi 'yon matanggap ng kapatid ko dahil sa pride niya. Sanay siyang siya yung una na nakikipagbreak kaya ayon lumipat siya ng school.

Hindi pa siya tapos tumugtog pero pumalakpak na ako.

****

Angel's POV

**I don't deserve a chance like this.
I don't deserve a love that gives me everything. You're everything I want.**

** I don't deserve your love--**

Napatigil ako sa pagtugtog nung may biglang pumalakpak. Kinabahan ako dahil ayaw kong may ibang tao na makaalam na magaling akong kumanta. Pero stressed ako kaya hindi ko napigilan.

Nawala lahat ng kaba ko nang makita kong si Robert lang pala 'yon. Muntik na akong atakihin sa puso.

"Ikaw lang pala yan Robert. Akala ko-"

"Akala mo ibang tao na at nalaman na ang hidden talent mo?"

"Well,yes."

"Don't worry you're talent is safe with me."he smiled and then he sit beside me." So,tell me."

"Tell you what?"

"Kung anong pinakain mo sakin kaya ako nainlove sayo?"he sarcastically said.

Natigilan ako. Totoo nga na mahal niya ako pero napag-usapan na namin 'yon and we decided to be like this,friends."Ha-ha-ha. It's so funny that I forgot to laugh."

"Hahaha. So I'm a clown now? But seriously, what happened?"

"Hindi ka clown, you're a manghuhula!"

"Rhangel"

"You don't need to know Rob. It's my problem not yours. So just let me handle it by myself."

"But Rhangel-"

"Please,tama na."tumayo na ako." Sige una na ako."nagsimula na akong maglakad.

"Rhangel wait."tumigil ako but I didn't bother to turn around. "Just always remember that I'm here. Don't forget that,ok?"

"I will." I waved at him.

Tumuloy nalang ako sa rooftop. May 30 minutes pa naman before time. Nasa may pinto na ako ng may narinig ako.

"Oo pre,she's mine now."

"Hindi ko alam na ganun lang pala kadali. Tignan mo nga naman oh, ang palay na ang lumalapit sa manok. Hahahaha"

"Ang hindi niya lang alam katawan niya lang habol ko. F*ck!ang sexy pre. Gustong gusto ko na siyang sunggaban kanina buti nakapagpigil pa ako."

"Sige pre. Hahanapin ko pa girlfriend ko eh. Mayang gabi nalang sa dati."

"Sige."

Nagmadali na akong umalis sa pwesto ko. Mahirap na baka maabutan pa niya ako dun. I smirked. That jerk! Tignan lang natin kung makukuha mo ang gusto mo.

I went to cafeteria to buy something to eat. Nagutom ako eh. Konte nalang ang tao dito. Umupo na lang ako sa pinakamalapit na upuan.

May narinig akong umiiyak.
"Huhuhuhuhu"

"Girl,tama na. Malapit ng mag time oh. Tahan na."

"Sabihin mo nga sakin girl, may mali ba sa akin? Bat niya ako iniwan? Binigay ko naman na ang lahat ah." Kasi hindi siya marunong makontento.

"What?! Pati 'yung ano binigay mo na?!"tumango nalang yung babaeng umiiyak.

"Kaya ka pala iniwan eh. Syempre nakuha na niya 'yung kailangan niya sayo. Hindi ka ba nag-iisip?" Tama. "Girl naman."

"Mahal ko si Daniel, Marj. Lahat ibibigay ko wag lang niya akong iwan pero iniwan parin niya ako. Huhuhuhu." How pathetic.

"Tahan na. Lika na ayusin muna natin yang itsura mo."tumayo na sila. Tsk, ang dami ring tanga sa love. Kayo ba, ibibigay niyo rin ang lahat para sa taong mahal mo? Hindi ako bitter kasi di pa naman ako nagmahal, nagmura lang.

Bago muna kasi isuko ang bataan think twice, kung hindi pa sapat 'yon wag kang mag-alala marami pang numero. 'Wag madaliin ang mga bagay bagay.

Rriiinnnggg!rrriiinnnggg!

Tamang tama lang tapos ko ng kumain. Nagtungo na ako sa classroom namin.

-----------------------------------------------------------------
Thanks for reading!.

-blackgirlsoul