Hoofdstuk 14

326 33 5
                                    


Delft is vreselijk. Ik vond dit vroeger een leuke stad, maar nu niet meer. Hun leider is namelijk een enorme pedo, de idioot. Echt toen we aankwamen, keek hij op zo'n verkeerde manier naar Kiki, niet normaal. Hoer is hier zelfs een echt beroep, dat nog goed betaalt wordt ook. Ook zijn er veel slaven, weerwolfslaven, maar voornamelijk mensenslaven. De man probeerde zelfs Kiki te kopen. Ik bedoel, what the heck. Verder zijn er hier nog meer slechtere dingen. We mogen bijvoorbeeld niet vechten. Met wie ik we bedoel, Kiki en ik. Vreselijk toch. En de kamer waar we slapen is zo klein, we hebben onze spullen bij de jongens op de kamer gezet. Terrible!

We lopen richting de eetzaal. Als we naar binnen lopen kijkt iedereen op. Onmiddellijk komt er een meisje op ons af, dat ons de deur uitduwt. 'Wat doen jullie hier?' sist ze. 'Jullie mogen hier niet zijn!' zegt ze waarna ze ons verder duwt. 'En hoe komen jullie aan die kleding?' Ik kijk haar een beetje verbaasd aan. Ze trekt ons mee naar een andere zaal. Er zitten veel meisjes, allemaal in vreselijke kleding. Nu snap ik de opmerking van die kleding, onze kleding is veel beter. 'Zijn dit de nieuwe?' vraagt een meisje. Het meisje dat ons hierheen bracht knikt. 'Welkom in Delft, dit is een slavenstad. Jullie zijn blijkbaar de nieuwste lading. Aangezien jullie er nog redelijk uit zien is er een kans dat jullie verkocht worden, indien jullie eigenaars dat toestaan. Waar komen jullie vandaan?' 'We komen uit Groningen, hoezo?' 'Hebben jullie 1 of meerdere bazen?' 'We hebben geen bazen, alleen vrienden!' 'Dat beelden jullie je gewoon in, jullie zijn en blijven slaven.' 'Dat weiger ik!' schreeuw ik waarna ik boos wegloop.

Ik kijk vanuit het raam naar een grasveld. De jongens zijn aan het trainen. Er trainen ook nog andere groepen, maar niet veel. Dan gaat er een bel. Meerdere jongens komen naar buiten, en ook wat meisjes. Ik glimlach. Zie je wel dat er mensen zijn, vrouwen zijn, die ook vechten. Een groepje daagt onze jongens uit. Zodra ze beginnen te vechten is het duidelijk dat onze groep beter is. De andere groep heeft een enorme nederlaag, en ik lach. Blijkbaar iets te hard want de groepen kijken omhoog. De verliezende groep kijkt boos, en onze groep lacht. Dan hoor ik gestommel achter me. Ik draai me om, en voel dan een klap op mijn achterhoofd.

Ik kom langzaam bij. Ik wordt tussen 2 jongens in meegesleept, richting een paal. Ik schrik, dat is net zo'n paal als waar Kaelan aan zat. Ik probeer af te remmen, maar de jongens blijven me slepen. Ze binden me vast aan de paal en doen mijn shirt omhoog. 'We zijn vandaag hier bij elkaar om deze slaaf te straffen, ze lachte mensen uit.' Dan komt de eerste klap op mijn rug terecht, en nog een, en nog een. 'Stop,' roept iemand dan. Ik herken Shawns stem, en glimlach. 'Nee, ze verdient dit,' zegt de chagrijnige man. Nu herken ik de stem, het is die gemene directeur. 'Nu stap weg, of we doen dit ook tot je andere slaaf,' roept de man. Ik hoor langzaam voetstappen wegsterven. Goed zo, anders had hij problemen gehad. Dan begint de aarde opeens te schudden. Kiki is bezig, mooi, nu ben ik snel vrij. Ik ga gelijk op zoek naar water, dat moet hier ergens zijn. Dan vindt ik het, en langzaam trek ik het naar me toe. De aarde begint steeds harder te schudden, en mensen beginnen te gillen. Ik glimlach.

----

Sorry, het is een beetje kort, maar het is beter dan niets. Zo snel mogelijk komt er weer een stukje :)

Ik ben geen bezitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu