Paranoia Plausibility

PP1:Jelathaia

Jelathaia's POV:

"Jelathaia! Jelathaia! Gising!"

Nagising ako sa paggising sakin ni Ms.Teodieluz yung kasalukuyang tagabantay ng Mary Lizeth Orphanage For Girls.

"Bakit po Ms.Teodieluz?"

Akala ko madaling araw na at kailangan na naming umalis para mamalengke pero laking gulat ko na wala panamang umaga at actually alas dose na.

"Ingatan mo ang mga kasama mo dito ha?"

Napakunot ang noo ko at hindi ko alam ang ibig sabihin nito lalong ang nais nitong iparating.

"Po?"

Tinapik nya ng dahan dahan. I have this feeling na parang mawawala na sya.

"Basta ingatan mo sila ah?"

Tumango ako at dun pinatulog na nya ako.

"MAGSIGISING NA KAYO! HINDI KAYO MABUBUHAY KUNG MAGSISIPAGTULOG LANG KAYO JAN!"

Napakunot ako ng noo.Asan na si Ms.Teodieluz? Sino tong babaeng nakakunot lagi ang noo at parang laging galit?

"Nasan po si Ms.Teodieluz?"

Lumapit ako sa magagaliting misteryosong babae.

"Wala! Pinaalis ko na si Teodieluz ako ang bagong magbabantay sainyo mula ngayon! ako si Ms.Munchkin!"

Pagkatapos nun inirapan na nya kaming lahat.

-Kinagabihan-

"Sasa!"

Tinawag ko ang pinaka bata samin.

"Bakit Jelathaia?"

Bagamat 11 years old palang ako at sya'y 6 nakakaunawa kami ng mga bagay bagay sa paligid.

"Tumakas na tayo,narinig ko na si Ms.Munchkin may balak sa mga pera natin sa pondo natin na binigay ng gobyerno!"

Lumaki ang mata nya,na para bang hindi sya kakapaniwala.

"Tatakas tayo?"

Tumungo ako sa kanya.Nahirapan kaming hindi sumigaw at nakabulong lang kami.

"Oo,pagbuklod buklodin natin yung kumot! Tara na!"

Walang pasabi na kumilos kami para makaalis sa bahay ampunan.

-After 15 years-

"JELATHAIA~!"

Narinig ko nanaman si Sasa na sumigaw ng pangalan ko.

"Ano nanaman yun? Saralie Saffira Tandang? Putak ka nanaman ng putak jan! Bente uno kana!"

Tumakbo na sya palapit sakin.

"Eh Ikaw?! Bente sais kana! Wala kapang Asawa Jelathaia Del Rosa?! Ganyan ka naman eh! Takot ka magmahal!"

Napairap ako sa kanya at nag sign na handsigning 'ill be watching you' at tumawa naman sya.

"Manahimik ka na nga bat kaba parang batang sumisigaw jan?"

Nagpout sya at tinuro ang sikmura nya.Eversince na tumakas kami sa bahay ampunang bulok na yan kahit na nahihirapan kami at least maginhawa at malaya kami.

"Gutom nako!"

Nagpapadyak sya sa harap ko at sumimangot.

"Sige makakakain na tayo"

Napangiti sya at tumalon sa tuwa. Na para bang naliwanagan ang mukha nya.

"YEHEY!"

Tsk. Parang bata naman tong si Saralie.

"Oo,kakain tayo pag nahanap ko na ang magulang mo!"

Sabay deretso sa terrace dahil alam kong mag tatantrum nanaman ito.

-SaraAinIsuki