Poczułam czyjeś usta złączone z moimi. Zdezorientowana otworzyłam oczy. To Cameron mnie całował. Nie wiedziałam co zrobić. Leżałam w bezruchu. Zamknęłam oczy, byłam zupełnie zdezorientowana. Czy to nie za szybko ? Czy na prawdę tego chciałam. Poczułam ostrą rzecz wbijającą mi się w brzuch. Przerażona ponownie otworzyłam oczy. Chłopak który przed chwilą mnie całował był cały we krwi. W ręce trzymał nóż, ubrudzony od mojej własnej krwi. Ból był nie do zniesienia.
-Dlaczego Cam ?- krzyczałam przez łzy. Chłopak zaczął się szyderczo śmiać. Upadłam na poduszki. Poczułam czyjś dotyk na moim ciele. Ja żyłam ? Otworzyłam oczy. Nade mną stał Cameron. Wyglądał na zaniepokojonego. Spojrzałam na niego.
-C-Co się stało ?- zapytałam próbując usiąść. Mój przyjaciel mi pomógł w tej czynności.
-Śnił ci się koszmar. Krzyczałaś. Potem dostałaś jakiś drgawek. Nic ci nie jest ?- zapytał zatroskany.
-Tak, przepraszam- powiedziałam słabo. Musiałam wyglądać idiotycznie wijąc się na łóżku.
-Nie musisz przepraszać.
----
Wiele rzeczy się zdarzyło przed naszym wyjazdem do domu Camerona. Fotograf przypomniał nam o wspólnej sesji zdjęciowej podczas naszego wspólnego śniadania. Musiałam z dresów przebierać się w normalne cichu i malować się. Zajęło mi to... Hm... Godzinę. Mamy tylko 30 minut na dojechanie do domu Camerona, on musi się przebrać i jeszcze potem dojechać na miejsce. Bosko.
