Nam^_^Woohyun: bak ben çok özür dilerim kendimde değildim (mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun: kendimden nefret ediyorum sana bunları yaşattığım için kendimden nefret ediyorum (mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun: lanet olsun benim hayatım neden diğer insanlarınki gibi normal değil? (Mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun: haklıydın bu ben değilim (mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun: ama elimde değil eun mi anlıyomusun? Elimde değil beni değiştiren annem lanet olsun ufacık bir sevgi bile bırakmadı içimde onun yüzünden bu haldeyim onun yüzünden senin kalbini kırdım beni affet eun mi bunu herşeyden çok istiyorum lütfen beni affet (mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun: belkide annem bana bunu yapmasaydı bu durumda olmazdık hala konuşurduk belkide bana o zaman mesaj atmasaydın ben sana tepki gösterip kalbini kırmazdım ama öyle olmadı işte kendimden iğreniyorum eun mi sana bunları yaşattığım için kendimden iğreniyorum (mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun: keşke bu hayatta olmasaydım o zaman bunları yaşamazdın belkide daha mutlu olurdun bensiz bir hayatta (mesaj gönderilemedi)
Nam^_^Woohyun; elveda ilk aşkım seni sevmek güzeldi umarım bensiz bir hayatta daha mutlu olursun ne kadar içimde sevgi kalmasada ben seni hala seviyorum bunu asla unutma lütfen ve şunuda bilmeni isterimki ben senin sayende hala burdayım senin sevgin sayesinde bana bu sevgiyi yaşattığın için sana çok teşekkür ederim umarım sana olan sevgim hiç bir zaman bitmez...
777wdsmhss777: ne!!??
Woohyun'nun ağzından..
Telefon yavaşça elimden düştü, yerdeki telefona baktığımda sadece ağlamaktan gözleri kıpkırmızı bir woohyun ile karşılaştım. Onu sevmiştim ama ona kavuşamadan bu sevgi bitmişti, daha onu göremeden, onun kokusunu içime çekemeden, ona sarılamadan, onu öpemeden bu sevgi bitmişti pişmanmıydım? Evet hemde hiç olmadığım kadar pişmandım. Onu üzdüğüm için pişmandım ona bunu yaşattığım için pişmandım. Belkide bu hayatta olmamalıydım, mutfağa doğru ilerledim ve elime ilk gelen bıçağı elime aldım ve banyoya doğru yürüdüm. Diğer üyelerin gelmesini sadece bir kaç dakika kalmıştı, banyoya geldiğimde önce aynada kendime baktım, kırmızı bir göz kırmızı bir burun ve moraran bir dudak kendimden iğreniyordum. Sonra yavaşça bıçağı bileklerime doğru götürdüm, ve gözlerimi kapatarak bileklerimden bir tanesini kestim canım yanmıştı ama bu umrumda bile değildi. Gözümü açtığımda başım dönüyordü, aşağıdan "biz geldik" seslerini duyabiliyordum. Bileğimden akan kanla kapıya doğru yürüdüm merdivenlerin başına geldiğimde artık dayanamadım ve yere yıkıldım. Pişmanmıydım? Hayır çünkü artık bensiz bir dünya vardı, artık her şey daha iyiydi...
^^ umarım beğenmişsinizdir. Sizi çok sıkmak istemiyorum ama vote ve yorum yaparsanız sevinirim ^^ bu arada medyadaki müziği dinlemeden kapatmayın lütfen 😘
