DAĞ EVİ

Kayıp Kız

Bu durumdan sonra artık burayı terk etmeye karar vermiştik. Ertesi sabah hazırlanıp yola koyulacaktık. Sabah kalktığımızda Sude camın kenarına oturmuş dışarıya bakıyordu.

" Sude, Sude!"

Sude "Efendim."

 "gel kahvaltı yapıyoruz."

Sude " Tamam."

  Kahvaltımızı yaparken bir yandan da Telefon ile sinyal almaya çalışıyorduk.
Eşyalarımızı toplarken bir andan yukarıdan bir ses geldi . Hemen yukarı koştuk. Odanın içerisinde kocaman bir çukur var dı. Sude düşmüş olmalıydı.

 "  Sude ordamısın !"

Sude :"Deniz çıkarın beni burdan lütfen !!!"

Cem "Tama bekle , sakın hareket etme kurtarıcaz seni ."

Mert "Başınızı hep belaya sokmak zorundamısınız ! Ben sizinle uğraşamam ben eve gidiyorum ."

 " Şaçmalama  şu anda Sude zor durumda . Onu burdan alamdan hiçbiryere gidemeyiz."

Cem " Deniz haklı , Sude olmadan hicbiryere gidemeyiz."

Mert "Ben sizinle uğraşamam, başıma daha fazla bela almanıza göz yumamam. "

  Mert' in bu sözleri beni dahada öfkelendirmişti ve artık git gide Mert'e karşı soğumaya başlamıştım.
Mert sinirle evden hızlı adımlarla çıktı. Ben ve Cem ise Sude'yi göçükten
çıkarmaya çalışıyorduk. Sude hem ağlıyor biryandan da yardım istiyordu. O an aniden bir çığlık sesi daha geldi.

" Sude ! Sude !"

Cem " Sude nerdesin"

  Sude ' ye birşey oldu endişesiyle Cem' de Sude' nin yanına atladı.

Cem " Deniz buraya gel burada bir geçit var."

 "  Gelemem korkarım ."

Cem " O halde evde kal ben Sude' yi bulup getiricem."

" Tamam , tamam bende geliyorum. "

Cem "Hadi acele et !"

  Aşağı atladığımızda çok şaşkındık . Yavaş adımlarla ilerlemeye başladık. Bu evin altında bu kadar büyük bir alan olduluğu aklımın ucundan bile geçmezdi. Bir anda " Sude " diye bağırırken bir andan da yavaş yavaş ilerliyorduk. Heryer den ağlama sesleri geliyordu . Nereden gideceğimizi şaşırıyor ve korkuyorduk. Biraz daha ilerledikten sonra yerde bir kadın oturmuş ve ağlıyordu.

 " Sude sen misin ?"

Sude : Deniz çok şükür geldiniz. Korkuyorum çıkalım artık buradan !

  Artık hepimiz buradan çıkmak istiyorduk. Koşarak geldiğimiz yöne doğru koşmaya başladık. Nefes nefese
kalmıştık. Göçükten yukarı çıkınca
Koşar adımlarla evden dışarı attık kendimizi.

Sude "Deniz , Mert nerede ?"

" O bu olaylardan sonra yolunu tek başına bulmak istiyormuş . "

Cem "Demek ki bu kadar değersizmişiz onun gözünde !"

Sude "Peki biz nasıl geri döneceğiz?"

Cem " Bilmiyoruz".

 "Arabaya geri mi dönsek ?"

Cem " Arabanın bize artık faydası yok , o artık çalışmaz."