Chapter 9

2.3K 72 2
                                    

Kei's POV

"Sarah, I want you to tell me the truth. Alam 'Kong alam mo ang nakaraan 'ko bago ako magka-amnesia. Now, tell me." Sumugod pa ako sa kwarto niya. Sinamantala ko habang nagdedesign si Tita Marian (mama ni Maria) ng gowns namin.

Bumuntong hininga siya bago mag salita na tila ba nahihirapan.

"First, you and Karl helping each other. Nanumpa kayo noon. Sa Korea. Nanumpa kayong proprotektahan ninyo ang pamilyang Pendleton at Tolentino."

Biglang may nagflashback sa isip ko.. Nakikipag-away kami ni Karl at nakikipag sakitan pra iligtas si Ria at si Dave.

Nag flashback din sa akin kung paano kami sumumpa..

"And then, napag-isipan nilang tatlo na pagpustahan ka nila. Ang pustahan ay ma-inlove ka kay Karl. And yun! Nanalo si Dave. Dahil nainlove ka kay Karl. Umikot ang mundo mo sakaniya, ang maton mo noon. Car accident ang nangyari sa 'yo pagkatapos noon. At paggising mo, wala kang kilala sa amin. Na halos pamilyar lang lahat."

Lahat iyon nagflashback sa akin. Kung paano ako paasahin ni Karl at pagpustahan.

Di kaya pinapaasa niya lang uli ako?

"S-Si Ciara, bakit pamilyar siya?" Nag iwas siya ng tingin. Hindi ko maiwasang mapiyok.

"She's our enemy, Kei. Kalaban natin siya noon kay Rave at Karl. Dahil linta siya noon at dikit ng dikit sakanila. That time, hindi mo na napigilang bugbugin si Ciara, tapos dumating ang kapatid ni Ciara, hindi ko maalala kung sino 'yon. Pero mamumuhkaan ko kapag nakita ko. Nakipagsapakan sa 'yo 'yong kapatid ni Ciara at pagkatapos nun, na-coma sila ng dalawa o tatlong buwan. Ako noon, puro salita lang.. Pero ikaw, tinotoo mo kaya sigurado akong galit sa 'yo yon."

Lahat ng sinabi niya, inintindi ko. Oo, nagflashback lahat sa akin. Kung paano tumalsik ang dugo sa bibig ng mga ito.

"Bagay lang sakanila iyon." Nabubwisit kong sabi.

Pero nakululangan ako! I need to talk to my mom.

"I have to go, Sarah. Thankyou." I bow and left her inside her room and went to my Mom's "Mom."

"Yes, Kei?"

"I have something to tell you. I remember it all. Pwede bang dalawang buwan nalang tayong mag-stay sa Korea at umuwi ka agad? Nagbalik ang mga kaaway namin noon, at baka balikan ang pamilya natin ngayon."

"Y-You're really back, Anak! Ang boyish 'kong anak!"

"Ma, I'm asking you!"

"Yes. Of course."

I need to make a plan.

"Thankyou." I bow and left her..
Dapat hindi nila malaman na nakakaalala na ako. Dahil I'm sure, may traydor na nagbalik upang maghiganti.

But, I'll make sure, na malulumpo ka na sa susunod, hindi lang coma ang aabutin mo.

---

VOTES | COMMENTS

The Deal With The Bad Boy (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon