The Art of Letting Go

Chapter Three

September 26 , 2013 , 8:30 a.m

Nakatulog pala ako . . . Afternoon naman ang classes ko ngayon so free ako ng umaga . I don't want to get up . Wala akong gana gumawa ng kahit ano . Masaket lahat . Mata ko , ulo ko at mas lalo na ang puso ko . Back to zero nanaman ako . . .

Umiiyak nanaman ako . Ano ba yan . Alam ko one month lang kame pero ,minahal ko siya ng totoo . Siya yung pinakaminahal ko . Sakanya ko lang ginawa lahat ng mga yun . . . Akala ko kase hindi niya ko iiwan . Akala ko may isang salita siya .

*phone rings*

New message . Siya kaya yun ?

.

.

.

.

Siya nga . Naka-five messages siya .

Message 1: Mahal na mahal kita . Mahal parin kita . Patawarin mo ko sa ginawa ko . Hindi ko sinasadyang saktan ka . Sobra kase akong nag concentrate sayo . At dun sa sobrang pag concentrate ko sayo , nakalimutan ko na may iba pa pala akong priorities .

Message 2: Alam ko na hindi tama ang ginawa ko na pakikipagbreak sayo ng ganun ganun lang . Yung umalis nalang ako agad agad . Pwede ba tayong magkita ? Kahit for the last time ?

Message 3 : You still have my heart .

Message 4 : MMS siya . It's him . BnW ang picture . Naka-bow ang head niya and his fist is on his chest . Tas may nakasabi : YOU HAVE MY HEART .

Message 5 : Magreply ka please .

Sa pagbasa ko ng bawat text na yun , mas lalong lumakas ang aking pagiyak . He left me all alone .

Pinagisipan ko pa ano irereply ko , then I just started typing . .

"Good morning BABE . Can I still call you that ? Kung nightmare ito , please wake me up . Is this a joke ? Ang sakit eh . Basta , lagi mo nalang tatandaan na MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KITA and that I WILL WAIT FOR YOU . Kahit gano man katagal . Kahit gano man kasakit . Kahit gano man kahirap . Hihintayin kita . "

I just can't help it . Baka pwede ko pa mabago isip niya . Pwede kaya ? May chance pa kaya ?

One new message : " When I received your text , I realized that everything's really different this time . That's when I understood na wala na talaga . Na wala ka na sakin . That you're not mine anymore . Ang sakit pala . Can we meet ? Please ? Same place ? I'll wait for you there . "

I got out of bed and looked at myself at the mirror . Ang nakita ko ay isang babaeng may nagmumugtong mga mata at sobrang lungkot . Sa mga naging ex ko , sakanya lang ako umiyak ng ganito . . .

If eto man ang huling beses na makikita ko siya , I want him to see me wearing the necklace he gave me .

An hour later . . .

Kuya : Oh , san ka pupunta ? Diba mamaya pa hapon pasok mo ? Do you want me to go with you ?

Me : He asked to see me kuya . .

I started crying again . .

Kuya : Bakit ikaw pupunta saknaya ? From the very start of your relationship , ikaw na ang nageeffort . Ang pagpunta mo dun na ang layo layo . Why don't you let him come here ?

Me : Kuya hayaan mo na . Baka last time na toh na makikita ko siya .

Kuya : Kung di lang kita love matagal na kitang sinermonan . You take care . Call me if may kelangan ka .

Kuya kissed me on the forehead and hugged me tight . Naalala ko tuloy ginagawa saken ni Jayvie dati .

Jayvie , Jayvie , Jayvie . Ano ba yan ? Bakit puro nalang siya ? :(

THIS IS IT . Nakita ko na siya . Nakaupo siya dun sa may bus stop . I went near him and I looked at him . Naiyak ako ng bigla . Hinawakan ko kamay niya at sinabi " WALA NA BA TALAGA ? "

Jayvie : Masyado akong nagmadali . Sa pagmamahal ko sayo , marami akong tinalikuran . Marami akong priorities na kinalimutan . "

Me : So , isa lang akong malaking pagkakamali ?

Habang naguusap kame , di tumitigil pumatak ang mga luha sa mata ko . .

Jayvie : Hindi . Wag na wag mo yang sasabihin .

Me : Anong pwede kong gawin para bumalik ka ?

Jayvie : Hindi nako babalik .

Mas lalong lumakas ang pagiyak ko at bigla ko nalang naitanong sakanya " ALAM NA BA NG MAMA AT PAPA MO ? "

Biglang sinabi niya sakin "Hindi ko sasabihin . Hahayaan ko nalang . Di pa kasi ako nawawalan ng pagasang magbalikan pa tayo . Ikaw ? "

Me : Hinding hindi ko sasabihin kase alam mo , hihintayin kita . Alam kong magbabalikan tayo . Magbabalikan tayo dahil mahal natin ang isa't isa .

Jayvie : Wag mo nakong hintayin . Masasaktan ka lang .

Sa mga oras na yun , napaisip ako . Ah , wala na siyang balak bumalik ?

Mga dalawang oras kaming umupo dun sa may bus stop , hanggang sa niyaya niya ko na umalis . Sinabi niya saken na cool off muna daw . Di naman daw siya mawawala sa buhay ko eh . Hindi lang talaga pwedeng maging kame ngayon .

Niyaya ko siya sa likod ng train station . Dun kase may malaking parking lot . Dun ko balak gawin ung huling effort na pwede kong gawin para sakanya .

Me : Tara dun . May kelangan akong gawin . Dun tayo sa wala masyadong tao .

Jayvie : Ano ba yun ?

Me : Basta . Wag ka ng makulit . Sundan mo nalang ako .

Andun na kame . Hinawakan niya ang kamay ko . Ako naman , kinuha ang cellphone ko para i-play ang RIGHT HERE WAITING FOR YOU .

Nung nagstart , sinabayan ko yung kanta na umiiyak . Habang kinakanta ko yung unang lines ng lyrics , yinakap niya ko ng mahigpit na mahigpit at sabay umiyak . Nagsosorry . Inuulit ulit sabihin na mahal pa ako .

Kung mahal niya ko bat di niya kayang bumalik ? Kung mahal niya ko , bakit kelangan niya kong iwanan ? Baket kelangan niyang umalis ? Parang di kase kapanipaniwala ang mga sinasabe niya . Sa sobrang saket , naguguluhan na din ako .