SUFFER ✓

SUFFER 8

LAST CHAPTER...

FELICIA

"Deann." sambit ko ng makita ko siyang nakatayo sa di kalayuan. He was holding a bouquet and handkerchief.

"Felicia, dumating ka." bulalas niya at halos mawala na yung mata niya sa ngiting isinalubong niya sa akin.

"Just stay there." madiin kong sambit pero bago pa ako makapagsalita ulit naramdaman ko na yung mainit niyang yakap. Pakiramdam ko lahat ng lamig na nararamdaman ko yung yelo na bumabalot sa puso ko, unti unting natunaw.

"I missed you so much." masuyong bulong niya.

"Deann." napapaos kong sambit saka tinulak siya.

Mahigpit naman niyang hinawakan yung kamay ko saka lumuhod.

"Felicia Marie Cui. I'm sorry, sorry sa lahat lahat, sorry kung sinaktan kita at sorry kung ginawa ko ang lahat ng iyon but believe me, mahal na mahal kita and I can't afford to lose you again.. " masuyong paliwanag niya, Napabuntong hininga lang ako.

"Si Kat? Hindi na siya magiging abala sa atin. I already explained everything to her na ikaw, ikaw lang ang mahal ko wala ng iba." dagdag pa niya.

"Felicia please forgive me, let's start again kung kailangang patunayan ko sa iyo yan. Araw araw. Gagawin ko just please trust my words, trust me. Mahal na mahal kita." halos nagmamakaawa na yung tonong binibitawan niya. Napapikit naman ako saka bumuntong hininga.

"Fine, pinapatawad na kita but that doesn't mean na pi--" He cut me off by crushing his lips to mine.

Ramdam na ramdam ko ang pagbagsak ng mga bulaklak mula sa hawak niyang bouquet.

This moment was magical. I 'm kissing the one I love in the middle of the place where the petals of flowers are slowly falling down.

Napapikit ako sa sensasyong nararamdaman ko, he slowly wrapped my hands on his neck as he deepening our kiss, I felt his hands at my back slowly caressing it.

My mouth parted when he touch the sensitive part of mine.

"Ahh..Dea..Deann.." I moaned but still my eyes are half-closed drowning from the pleasure as I slowly felt his hands inside my blouse, I arched my body for more.

Napadilat naman ako when something hits me.

Nasa gitna kami ng park and for goddamn sake, may kung anu anu kaming ginagawang kahalayan dito. Take note, sa gitna pa talaga! PDK kami--- Public Display of Kahalayan!

" Deann!" sigaw ko saka tinulak siya.

"What?!" he groaned out of frustration agad ko naman siyang binatukan ng malakas.

"KingIna ka Deann Wong, alam mo ba kung nasaan tayo ha?!" kunot noong bulyaw ko sa kanya.

Nakangisi naman siya na parang demonyo.

"Of course!" sambit niya. Tinignan ko naman siya ng masama saka binatukan ulit.

"Nakararami ka na ah, halikan ulit kita diyan eh!" singhal niya. Tinignan ko siya ng masama.

"Tss, Akala mo ganun-ganun ko na lang malilimutan ang lahat ha!? Tss, dun ka na nga, dun ka na sa hitad na malanding si Montero!" sigaw ko saka nilayasan na siya.

"what the, he..hey! Felicia naman sabi ko naman sayo. Wala na si Kat sa akin, Ikaw lang, I swear Oy! Wait lang naman " sigaw niya saka ako hinila.

" Akala ko ba bati na tayo?" tanong niya. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

"Earned it, di porket sinaktan natin ang isa't isa ay quits na tayo. I want to start the new chapter of my life with you again but I want it to be official. Gusto kong magkaroon na tayo ng label Deann. Ayoko na ng dating set-up, I want to own you Deann. literally and officially." paliwanag ko sa kanya, hinawakan naman niya yung kamay ko.