Sıradan bir dersin sonunda eve gitmenin mutluluğuyla sınıftan çıktım. Çantamdan kulaklığımı çıkartıp telefonuma taktım ve en sevdiğim müziği açtım. Yürümek bazen insana iyi geliyordu . Saatlerce yürümek ... Tek başına.. Benim en büyük hobimdi. Kafamı anca böyle dağıtabiliyordum. Dünyadan sıyrılıp kendi dünyanda düşüncelerinle hayallerinle hüzünlerine dalıp gitmek bence her şeyden daha güzel . Belki olmicak hayaller olsada hayaller her zaman güzeldir tabi bu benim için geçerli . Hızlı adımlarımı yavaşlatıp yanından geçtiğim mağazaların mankenlerini inceliyordum ya da camdan yansımama bakıp ne kadar dağılmış olduğuma bakıyordum. İkincisi daha mantıklıydı. Kulaklığımı çıkardım ve çantama koydum . İçimde büyük bir sıkıntı vardı .
Uyandığımdan beri geçmeyen büyük bir sıkıntıydı bu . Eve girmek için anahtarımı çıkardım ve kapıyı açtım. İçeride kimse yoktu sanırım . Hızlıca eve girip
'anneeee ' diye seslendim.
Ses gelmiyordu içerilere baktım en son aklıma odasına girmek geldi . Kapı kapalıydı hemen kapıyı açtım ve gördüğüm şeyler bakakaldım içim erimişti o manzarayı görünce bu nasıl olurdu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum ve ağlamaya başladım ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSİN SEN(tln)
Teen FictionHepimiz hayatımızın bir noktasında vazgeçilmişizdir, izlemişizdir yok oluşları, zemin hazırlamışızdır varlıkları yok edişlere, yaşarken yabancılaşmaya, ötekileşmeye sessiz kalmışızdır."bir" ken İkincikli hayatlara keskin bıçakla bölünmüşüzdür..ne me...
