KİMSİN SEN(tln)

6.bölüm

Dışarıya çıkmıştım. Evimiz sahile yakındı . Sahil sessizliğinin bana iyi gelebileceğini düşünmüştüm. Sahile karşı bankların dizilmiş olduğu yere gittim. Canım çok sıkkındı . Öylece denize bakıyodum. Kıyıya çarpan dalgaların sesini dinliyordum. Beni gerçekten rahatlatmıştı bu ses. Azda olsa kalbimin acısını sakinleştirmişti. Hava soğuk ve esiyodu . Üşüyüp üzerimdeki cekete sıkısıkı sarıldım. Doğrusu bu aralar tek sarılacağım şey ceketim olcaktıda hadi neyse. Aklıma yaşadığım şeyler annemin ölüm anı gelmişti bi anda . Gözlerim dolmuştu. İki üç damla aktıktan sonra cebimdeki mendili çıkartıp göz yaşlarımı sildim. Dirseklerimi dizime koyup elimle yüzüme destek alıp kafamı önüme eğdim . Gözyaşlarımı tutamıyodum.

Arkadan bir el iyi misin diye dokunmuştu. Bi anda irkilip kafamı kaldırdım. 'Umarım korkutmadım kötü olduğunu gördümde konuşmak istersin belki diye geldim .' dedi sakin sesiyle . Bende kırmak istemedim ve bankta yer vermek amaçlı kaydım. O da gülümseyerek yanıma oturdu . Aramızda mesafe vardı . Ona pek bakmamıştım . Nasıl olduğunu neye benzediğini bilmiyordum sadece bir erkekti .

'Neyin var' dedi usulca.
'Bu seni neden alakadar etsin ki asıl senin neyin var ' dedim kızarak.
'Şey ben sadece senin üzgün olduğunu görünce neyse ben kalkıyım.'diyerek kalktı.
'Kusura bakma 17 yaşındaki bir kızın annesini kaybetmesi fazla yorucu ve sinir bozucu oluyoda.'dedim gözlerim dolu şekilde .
Bi an düşündüm annem beni acaba ağlarken görse napardı. Bi ara arkadaşımla kavgam yüzünden ağlamıştım bana kıyamazdı ağlamama dayanamazdı bana hep o mavi gözlerini ağlatan hiçbir sebep olamaz derdi. Mavi gözlerimden nefret ediyordum . Annem çok seviyordu ama ben artık onlardan nef ret e di yor dum. Her aynaya baktığımda annem aklıma geliyordu. Ne zaman aklımdan çıkıyordu ki.

Kafamı kaldırıp ayağa kalkan gence baktım. Gözlerimin doluluğunu görünce bana bakakaldı. Ben ona o bana bakıyodu . Gözümden bir damla yaş akınca kafamı indirdim hemen ve mendille sildim. Yanıma oturdu hemen.

'ağlama lütfen' dedi. Bir daha bağırıcağımı düşünmüştü sanırım tedirgin çıktı sesi.

'ağlamayayımda napıyım düşünsene annen hasta ama haberin yok ve ameliyat olmuyo neden olmuyo dersen benim duymamam için ve ölüyo baban diye sorarsan babam evet yok oda yok ben küçükken kahretsin trafik kazası geçirmiş ben napıyım ağlamayayımda.' diyip ağlamaya başladım .

Bana uzaktan öylece bakıyordu .
'Ne bakıyosun garip dimi bir annenin babanın olmaması hayatta tutuncak dalının olmaması garibine gitti dimi .' dedim devamında .

' Hayır , bende aynı durumda sayılırım ama benim annem beni terk etti .'

Gözlerinin içine baktım kafamı kaldırıp.

Anlatmaya devam etti.

'Bazen bazı şeyler yolunda gitmiyo olabilir, ama seni şu yaşa kadar annen büyüttü onun yanında onun elinde büyüdün. Ama ben anne kokusu nedir bilmiyorum. Burda oturup ağlaması gereken benim ama güçlü olmalıyız . Ne olursa olsun kendimizi bırakmamalıyız. Yoksa hiçbir zaman mutlu olamazsın.' dedi .

Konuşmasından etkilenmiştim. Çok güzel konuşuyordu.

'İsmin ne ?'
'Ufuk'
'senin ismin ne ?'
'DeNiz'

'İsmin çok güzel , gözlerin gibi' dedi sessizce .
'teşekkür ederim seninkide öyle ' dedim.
Gülümsedi. Bende gülümsedim .

Saatte baktım 8 olmuştu .

'gidicek misin?' dedi yüzüme bakarak.
'geç oldu gitsem iyi olucak.merak etmesinler.' dedim
'peki o zaman' dedi ve ayapa kalktım. Oda kalkıp gözlerime baktı. Çok garip bakıyodu sanki bana karşı bir şeyler. Hissediyordu,sanki acımı hissedebiliyordu. Tek hissedebilicek yanım bu vardı çünkü.
' bir daha görüşür müyüz?' dedi gözlerimin içine bakarak.
'bilmem görüşürüz istersen' dedim onu garipsercesine bu kadar dert dolu biriyle kim konuşup sohbet etmek isterdi ki. Numaramı verdikten sonra. Gözlerimin içine bakmaya devam edip ' sakın ağlama , çünkü sana hiç yakışmıyor o güzel gözlerin bunları haketmiyor .' dedi .utanmıştım.
Peki diyip kafamı çevirdim.
Ve ordan uzaklaştım.

Gidip gitmediğini kontrol etmek için döndüğümde banka baktım . Yoktu etrafa baktım . Hiçbir tarafta gözükmüyordu. Saatin geç olduğu aklıma gelince hızla önüme döndüm ve eve doğru yol aldım.

Eve gittiğimde masa hazırdı yemek yiyorlardı . Ne kadarda çağırsalar bir şey canım çekmiyordu. Çok uykum vardı. Elimi yüzümü yıkayıp yatağıma uzandım . Yanıma gelen genci düşünmeye başladım. Kendimi iyi hissetmeme neden olmuştu . Çokta yakışıklıydı gördüğüme göre kumral tenli biraz benden uzun ideal bir külosu vardı. Bana söylediği sözlerde çok hoşuma gitmiş hatta o nefret ettiğim gözleri bile bana sevdirtmişti. Bunları düşünürken istemsizce uykuya daldım ve yarın için kendimi dinlenmeye aldım...

Umarım bepenmişsinizdir votelerinizle destek olursanız beni mutlu edersiniz :)