KİMSİN SEN(tln)

3.bölüm

Ağlamaya başladım , gözümün önündeki manzarayı görmeye çalışmak için elimle yüzümü sildim ve yerde yatan anneme doğru koştum . Yaşıyor olmasını ümit ederek elimi onun sol göğsüne koydum.

Atmıyodu..nefesini kontrol ettim almıyodu..

ağlamaktan kızarmış gözlerimi silerek telefonumu aldım ve hemen 112yi aradım adresi verdim.

Annemin kapanmış o gözlerine baktım . Gelen ambulans sesiyle hemen kapıya çıktım . Annemi aldılar ve sedyeyle ambulansa koydular. Napacağımı bilmiyordum . Durup dururken neydi bu şimdi . Tek varlığım hayata tutunmamı sağlayan insan o ölemez hayır ölemez avazım çıktığı kadar bağırıp ağlamaya başladım . Annemin yanına ambulansa girmeye çalışıyordum ama sokmuyorlardı . Küfürler ediyordum yalvarıp yakarıyordum ama beni o lanet ambulansa sokmuyorlardı . Ambulans süratli bir şekilde hastaneye gittmişti .
Yan komşum Zafer amca beni arabaya bindirip hastaneye götürdü. Ağlıyordum ben . Zafer amca beni sakinleştirmek için elinden geleni yapıyordu ama bir türlü beni durduramıyordu.
Sonunda hastaneye gelmiştik kapıyı açtığım gibi hastanenin içine koştum herkes bana bakıyordu . Kimse umrumda değildi bir tek sadece her şeyim tek varlığım olan annem önemliydi benim .

Nerdeydi annem ? etrafa bakıyordum ama göremiyordum bağırıyordum hastanede kimse beni durduramıyordu . Yukarıya iki doktorun koşarak çıktığını gördüm ve hemen bende arkalarından gittim . Annemin yanına gittiklerini biliyordum . Doktorlar ameliyat hanenin oraya doğru gidiyordu. Evet annemi görmüştüm sedyedr boylu boyunca ölü gibi yatıyordu . Belkide ölmüştü ... Olduğum yere yığıldım . Ağlamaktan kendimi alamıyordum . Olmaz annem ölemez tek varlığım elimden uçup gidemez . İçim yanıyodu . Ona bir şey olmaması için şuan elindem geleni yapardım . İstesin odamı düzenli olarak toplardım ,hergün ders çalışır taktir belgesi bile getirirdim yeter ki o ölmesin ...

Zafer amca beni yerden kaldırdı ve hastane içindeki bir sandalyeye oturttu . Ona 'Zafer amca , annem ölmesin diyip diyip ağlıyordum' . 'Oda bana sarılıp ölmicek ağlama yeter diyordu ' .

O ölürse kimsem kalmaz ki benim hayatım biter... gençliğim biter . Babam gitti bari sen gitme be anne ..

Babam ben 4 yaşımdayken trafik kazasında ölmüş annem pek detaylı anlatmasada sadece bu bilgi var elimde . İlk babam sonra ... Sonrasını hiç düşünmek istemiyordum .

Annemden gelecek haberi oturduğum yerde ağlayarak dualar ederek bekliyordum .

Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir okuduktan sonra votelemeyi unutmayın ...