Episode(10)
သူအနားမွာရွိေနရင္ စိတ္က အလိုလိုေပ်ာ္ေနမိတယ္ အဲခံစားမႈမ်ိဳးတစ္ခါမွ မခံစားဖူးဘူး ပထမေတာ့ sooေလးနဲ႔တူလို႕ အဲလိုျဖစ္ေနတာလို႔ ဦးေနွာက္ကေတြးလိုက္ေသးတယ္ ဒါေပမဲ့ နွလံုးသားက လက္မခံဘူး သူရဲ႕အမူအရာ စကားေျဟေနပံုေတြက sooေလးနဲ႔တစ္ခုမွမတူဘူးေလ သူကိုျမင္တိုင္းလည္း sooေလးနဲ႔တူတယ္လို႔မျမင္မိဘဲ ဒီအတိုင္း dyo dyo ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ျမင္မိတယ္ ဘာေၾကာင့္ အဲလိုေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ တစ္ေန႔ေန႔က်ရင္ ကြ်န္ေတာ္အေျဖရွာေတြ႕မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိတယ္
ေနာက္ရက္ေတြမွာလည္း dyo dyo အလုပ္ဆင္းရင္ အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ အေနာက္ကေန ကြ်န္ေတာ္ လိုက္ၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္
############
ကြ်န္ေတာ္အခု koreaမွာ လုပ္ငန္းေတြ အေျခစိုက္ဖို႔လုပ္ေနတာနဲ႔ပဲ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာေၾကာင့္ dyo dyoဆီေတာင္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး dyoရဲ႕ဦးေလးျဖစ္တဲ့ KYMကို ကြ်န္ေတာ္မိသားစုအတြက္ dyo dyoအတြက္ပါ လက္တံု႔ုျပန္ဖို႔အတြက္လည္း အစီအစဥ္ေတြဆြဲရေသးတယ္ ကြ်န္ေတာ္လက္တံု႔ျပန္မယ္ဆိုတာကလည္း သူအခုအပိုင္ယူထားတဲ့ စည္းစိမ္ေတြကို dyo dyoဆီ ျပန္ယူေပးရံုပါပဲ
ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ေတြအေစာႀကီး ျပီးသြားတာေၾကာင့္ dyo dyoအခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ေနတဲ့ coffeeဆိုင္ဘက္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္ နာရီၾကည့္ေတာ့
kai:: 'အင္းး 8:00နာရီပဲရွိေသးတယ္ dyoအလုပ္ဆင္းတာက 9:00နာရီမွဆိုေတာ့ ငါ့coffeeဝင္ေသာက္ျပီး ေစာင့္ေနတာ ပိုေကာင္းတယ္'
kaiဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ စားပြဲမွာမထို္င္ေသးဘဲ dyo dyoအရင္လိုက္ရွာေနမိတယ္
boy:: 'Annyeon. ဘာမ်ားအလိုရွိလို႔လဲ ခင္ဗ်ာ'
kai:: ' arr.nae coffeeလာေသာက္တာပါ'
boy:: ' ဒီဘက္ၾကြပါခင္ဗ်ာ'
ေကာင္ေလးညႊန္ျပတဲ့စားပြဲမွာ ထိုင္လိုက္ကာ coffeeတစ္ခြက္မွာလိုက္တယ္ အဲအခ်ိန္ထိdyo dyoကို ဆိုင္ထဲမွာ သူမေတြ႕ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ေကာင္ေလး coffeeလာခ်ေပးေတာ့မွ
kai:: ' ဒါနဲ႔ ဒီမွာအလုပ္လုပ္တဲ့dyo dyoကို မေတြ႕ပါလား'
boy:: ' dyo dyoက အခုေကာ္ဖီေစ့ေတြနဲ႔ အျခားလိုအပ္တာေတြ သြားဝယ္ေနလို႔ပါ ခဏမွျပန္ေရာက္လာမွာပါ'
kai:: ' ေက်းဇူးပါပဲ'
kai coffeeေသာက္ေနရင္းေစာင့္ေနတုန္း ဆိုင္တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့ အထုပ္ေတြမနုိင္မနင္းသယ္ျပီး ဝင္လာတဲ့dyo dyoကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ အဲအခ်ိန္မွာ dyo dyo လက္ထဲက အထုပ္အခ်ိဳ႕ျပဳတ္က်သြားတယ္ သူခမ်ာ ျပန္ေကာက္ဖို႔ကလည္း အဆင္မေျပျဖစ္ေနတယ္ သူရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြလည္း coffeeလာေသာက္တဲ့သူေတြမ်ားတာေၾကာင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတယ္ kaiလည္းထိုင္ေနရာကေန အလိုလို dyoအနားေရာက္သြားျပီး ဝိုင္းေကာက္ေပးလိုက္တယ္
dyo:: ' ေက်းဇူးးးး ဟင္ hyung
hyung ဒီမွာcoffeeလာေသာက္တာလား'
kai:: ' coffeeဆိုင္လာမွေတာ့ coffeeလာေသာက္တာေပါ့ကြာ'
dyo:: ' ဟီးးး ဟုတ္သားပဲ ဒါနဲ႔hyungက coffeeပဲေသာက္ေနတာပဲ ခဏေစာင့္ dyoကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့cakeရွိတယ္ ယူလာေပးမယ္'
ေျဟလည္းေျဟျပီးေတာ့ ဆိုင္ေနာက္ဖက္ကို ေျပးဝင္သြားတယ္ ခဏၾကာေတာ့ cakeပန္းကန္လာကိုင္ျပီး kaiေရွ႕ကို လာခ်ေပးတယ္
dyo:: ' hyung ျမည္းၾကည့္ပါလား ဒါကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔မွ ပထမဆံုး လုပ္ၾကည့္ထားတာ'
kai'pov:: * ဒါဆိုငါက သူရဲ႕ပထမဆံုးလက္ရာကို ျမည္းရတယ္သူေပါ့ ဘာလို႔အဲေလာက္ေတာင္ ဝမ္းေနမိပါလိမ့္'
dyo'pov:: * တကယ္ကံေကာင္းတာပဲ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ပထမဆံုးလက္ရာကို hyungကိုေကြ်းရတာ အိမ္မက္ မက္ေနသလိုပဲ ဒါေပမဲ့ cakeအရသာကအဆင္ေျပပါ့မလား'
kai cakeကိုဖဲ့ျပီးစားလိုက္ေတာ့ dyoမ်က္လံုးအျပဴးသားေလးနဲ႔ စာေမးပြဲအစစ္ခံေနရတဲ့ကေလးလို ၾကည့္ေနတယ္
dyo:: ' hyung အရသာက ဘယ္လိုေနလဲဟင္'
kai dyoအေမးကို ျပန္မေျဖဘဲ မ်က္နွာကို အေလးအနက္အရသာခံစားေနတဲ့ပံုလုပ္ေလ Dyoက စိတ္ပိုလႈပ္ရွားေလ
kai:: ' အရသာက ေျဟရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အင္းး
တစ္ခုခုမွ------ မလိုပါဘူး ပထမဆံုးစလုပ္တာ ဒီေလာက္အရသာဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္ေနျပီ
good dyo dyo'
dyo:: ' တကယ္လား ဝမ္းသာလိုက္တာ'
ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ေပ်ာ္ေနတဲ့dyo dyoကိုၾကည့္ရင္း သူပါေပ်ာ္ေနမိတယ္ *ထူးဆန္းတယ္ သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ ဘယ္ေတာ့မဆို ျပံဳးေနမိတယ္* ဆိုျပီး kaiေတြးေနမိတယ္
kai:: ' dyo ခဏေနအလုပ္ဆင္းေတာ့မွာ မွတ္လား'
dyo:: ' nae. hyung'
kai:: ' အလုပ္ဆင္းရင္ ငါအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ဟိုမွာေတြ႕လား ငါကား အဲထဲမွာ ငါေစာင့္ေနမယ္ အလုပ္ဆင္းရင္ အဲဆီကိုလာခဲ့'
dyo:: ' nae.'
kaiဆိုင္ထဲက ထြက္မလို႔လုပ္တုန္း ဆိုင္ထဲကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ဝင္လာတယ္ kaiလည္း အဲလူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ dyo dyoအသက္နဲ႔အတူတူေလာက္ပဲ ၿပီးေတာ့ အရပ္ျမင့္ျမင့္ လူငယ္ဆန္ဆန္ဒီဇိုင္းနဲ႔ ထူးျခားတာက ပန္ဒါမ်က္ဝန္းေလးေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ kaiလည္း ဆိုင္ထဲကမထြက္ေသးခင္ dyo dyoအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ဆီကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာနက ေကာင္ေလးက dyo dyoပုခံုးကို ဖက္ျပီး စကားေျဟေနတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ kaiစိတ္ထဲမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားတယ္ အဲဒါနဲ႔ဆိုင္ထဲကေန အျမန္ထြက္သြားေတာ့တယ္
