KIŞ GÜNEŞİ

TANITIM

Aldığı soluklar bir sis dumanını andıran şekilde dudaklarının arasından soğuk havaya bulaşırken, her nefes alışverişinde sol tarafındaki yaradan biraz daha kan gelmesine neden oluyordu.Acı ayağındaki çivili ayakkabılarıyla yarasına basıp orada olduğunu ona hatırlatıyor, sinsi gülümsemesi ile tatmin olmuş şekilde sırıtıyordu. Acı katlanılmaz ve dayanılmazdı. Ama hiçbiri kalbindeki acıyla boy ölçüşemezdi.
Sırtındaki soğukluğun zaman geçtikçe bedeninde ki sıcaklığı emdiğini, yavaşça ancak ne elde ettiğini bilircesine onu biraz daha hayattan parça parça söküyordu. Derin bir nefes daha aldı yarasında ki acıyı görmezden gelerek.Karanlığa gömülmeden önce tek isteği bulutların arkasına saklanan yıldızları görmekti ama yağan kar bu isteğini de alt etmişti.
Gözyaşları ardında soğuk çizgiler bırakıp yoluna devam ederken aklı ve kalbi sadece içini ısıtan Güneş 'ini düşünüyordu. Onu bırakmak, ayrılmak istemiyordu daha çok erkendi. Hepsi birer oyunun parçasıydı. Öfkeyle hissizleşen parmak uçları ile kavradı karı.
Bu kadar aptal olması, gerçeği görememesi kolayca oltaya takılmasına neden olmuştu. Kaldırılmıştı hem de adice... şimdi kimse nerede olduğunu bilmiyor tehlikenin yani başlarında bir gölge gibi dikildiğinden haberleri yoktu. Özellikle de onun... Kurtulmalı ve herkesi uyarmalıydı.Peki nasıl? Acı ilmek ilmek iplerini her geçen sürede daha çok sıkarken bunu nasıl başaracağını kestiremiyordu. Sürekli labirentin bir ucundan diğerine gidiyor ancak çıkışı bulamayıp daha çok kayboluyordu. Hep onun istediği şekilde hamle yapmıştı şimdiyse yenilginin tadı onu mağlup etmişti. Hayır karanlığın kolları onu sarmadan bir hamlesi daha vardı onun aklına getiremeyeceği... Toparlanıp ayağa kalkmalı satranç tahtasında ki oyunu kendi lehine çevirmeliydi fakat göz kapakları karanlığın uykusuna yenilirken bunu nasıl yapacaktı?
Kısa süre sonra artık direncinin sınırındaydı.Gözlerini hiçliğe yumarken bile sadece onu görüntüsü vardı aklının aydınlık köşelerinde... Gülümsemeye çalıştı, en sonunda ona olan duygularını özgürlüğüne kavuşturmuş ve söylemişti. Bunun mutluluğu aydınlığı bahşedebilirdi kendisine.Yumdu gözlerini. Sadece onun görüntüsü vardı karanlığın zalim kapısından içerir girerken...