Bugün aynaya baktığımda ilk defa kendimi değil, seni değil, bizi gördüm. Seni sevmek gecenin 1inde 2sinde 3ünde seni mutlu etmek için telefona sarılıp fotoğraflarını öperek sana uzun uzun uzun yazmak gibi. Ben kuru bi toprak gibi sende onun üstünde çıkan bi papatya gibi sanki. Güneşim sensin diyosun, gün eşimde sensin diyodun. Şimdi neden doğmuyosun buraya? Sıkıldım vallahi sıkıldım. Yürüdüğümüz sokaklar sen gelmeden ağlıyoken sen geldiğinde neden gülüyo? Bulutlar ağıt mı yakıyo benimle birlikte sana? Gözlerime bak bunu yanımda okuyunca. Gözlerime gül, gülen gözlerinle, dolan gözlerime.. Şimdi elimi tut yeter ki. Dayanamıyorum ne olur anla artık. O kadar seviyorum ki seni ellerini sıkıca tutasım, o anda sarılasım, o anda öpesim, o anda gözlerine bakasım, o anda sevdiğimi söyleyesim var. Düşünmüyorum hiç senden gitmeyi, ayaklarım şişene kadar senin peşinden koşuyorum. Ellerimi açtım rabbime, seni diliyorum yine her gece,bişeyi çok istersen olurmuş, mervemle evlenicem diyorum ben herkese.
Öyle bi seviyorum ki seni. Bunu yeniden anlıcaksın. Şimdi yüzüme bakınca.
