When does it ends? [5sos Fanfic] {Deel drie van Twins!!} SLOW UPDATES!!

H.22

P.o.v Fee

Ik schrik wakker, ik heb weer een nachtmerrie gehad. Ik droomde over drie enge mensen die heel boos en gemeen waren. Ze gingen de hele tijd slaan en wij konden helemaal niks doen. Ik loop naar beneden, hopend dat mama nog Tv kijkt. "Mama?" Ik loop de kamer in. My Little Pony staat nog aan maar iedereen is weg. "Mama?!" Ik ren naar de keuken maar daar is ze ook niet. "Ome Michael!"
Ik hoor niks. Ik loop naar de gang en klauter de trap op. "Papa! Mama?! Tante Sabi?!" Ik doe de deur van mama's kamer open maar er is niemand. Ik loop naar de kamer van Michael maar hij is leeg. Zo ga ik de hele rij af tot ik bij de kamer van ome Ashton kom. Ik hoor geknal aan de andere kant, alsof er iemand in elkaar geslagen wordt. Ik schrik me dood en probeer te herinneren wat papa tegen me zei. "Als je knallen hoort, moet je op de grond gaan liggen." Had hij ooit gezegd. Ik ga voor de kamerdeur op de grond liggen en vorm mezelf tot een balletje. Ik ben doodsbang, er is iemand, geen papa, geen mama, geen sabi. Ik kruip in elkaar en begin te huilen.

Na vijf minuten zwaait de deur open. "Fee?" Ik kijk heel langzaam omhoog en Nikki staat in de deuropening. "Meisje toch." Ze tilt me op en loopt de kamer weer in, Iedereen zit hier. Papa loopt gelijk naar me toe en geeft me een dikke knuffel. "P-papa." Snik ik, hij kijkt me met een bange blik in zijn ogen aan. "W-waar w-waren ju-jullie?" Snik ik. "I-ik hoorde ge-geknal en ik dacht dat jullie weg w-waren." Papa omhelst me nog strakker. "Sorry." Fluistert hij. Ik voel oom Michaels hand op mijn schouder en even later ook die van oom Calum en Nikki. Mama komt ook bij me staan en we staan met z'n alle te knuffelen. Behalve oom Ashton. Ik gebaar dat papa me neer moet zetten en ik loop tussen de benen door naar Ashton toe. Ik kijk hem aan, hij heeft rode ogen en tranen rollen over zijn wangen. Ik klim op zijn schoot en veeg ze weg. "Niet huilen." Zeg ik,
Terwijl ik zelf net nog aan het huilen was. "Ik ben bij je." En ik geef hem een knuffel, voor zo ver dat mogelijk is. Hij is ook zo groot. "D-dank je Fee." Ik knik en geef hem een kusje. "Waarom moet jij huilen? Jij bent toch al groot?" Hij glimlacht heel zachtjes. Mama tilt me van zijn schoot af. "Laat ome Ashton maar eventjes." Zegt ze en we lopen de kamer uit. "Mama, ik had weer een enge droom." Zeg ik uiteindelijk. Ze streelt mijn hoofd. "Wij allemaal Feetje."

P.o.v. Brian

Waarom snapt Esmee niet dat het niet eindigt als ze zichzelf overgeeft. Het word juist erger. Ik heb ze horen praten. Ze willen Esmee dood hebben,mij trouwens ook en dan pleegt Sabine zelfmoord een dan volgt de rest. Eerst Calum, Ashton Michael dan Luke en dan pakt Shane Fee en gaat haar verkopen als hoer. Ik heb alles gehoord. En als ik wist waar dit was had ik gelijk de politie gebeld en er een stokje voor gestoken. Ik had ook gelijk terug naar Sydney moeten gaan e naar Ashton. Ik mis hem, zo verschrikkelijk erg. En hij zag er niet al te best uit en hij droeg weer armbandjes. Een traan loopt over mijn wang. Het is ook deels mijn schuld als ik hun niet had ontmoet was alles beter voor iedereen...