Üzüntünün Olgunlaştırdığı İnsanlar

Güzel Hayaller :)

Hayalleri vardır insanın, düşledikleri

bambaşkadır her insanın hayal dünyası

herkesinki ayrı güzeldir

Herkesinki kendisine güzel

Bir ortaokul öğrencisi düşünün 12 yaşında bir kız

Bilimi seviyor, araştırmayı seviyor, neredeyse kimsenin bilmediği bilgileri biliyor.

Büyük bir bilim insanı olmak istiyor bu kız. Dünyaya olumlu buluşlar bırakarak ölmek istiyor. Araştırınca mutlu oluyor, o hep bilgiye muhtaç olduğunu düşünüyor. Dersleri de gayet iyi.

Bir Türkçe dersinde öğretmenleri "en büyük hayallerimden biri" adlı bir yazı yazmalarını istiyor.

Bu kızın yazısını size aynen yazıyorum :

"Benim en büyük hayallerimden biri de büyük bir Bilim İnsanı olmak. İnsanların hayatlarını kurtarabilecek icatlar yapmak. Yaptığım icatlarla tüm insanlığa yardım etmek, bizden sonraki nesillere daha iyi bir hayat ve araştırabilecekleri yeni şeyler bırakmak istiyorum.  Adımın Nicola Tesla , Albert Einstein gibi tarihe karışmasını sayılı bilim kadınlarından biri olmak istiyorum. Yapacağmicatların kullanımı dünyanın sununu bize bir adım daha yaklaştıracak olabilir ancak ölüm sadece bir rüyadan uyanımdır."

Öğretmen bu sözler karşısında küçükçe gülümser ve:

"Bence sen senarist ol" der.

kız bu söze çok kırılır. Ders boyunca gözleri dolmuş bir şekilde hiç ses çıkarmadan öylece durur. Çıkış zili çaldığı anda herkesten önce çıkar ve servisine biner. Her zamanki yeri olan en arka dörtlünün bir önündeki tek kişiliğe oturur. Gözlerinin doluşunu gizleyemez ve sessizce ağlar. Arkadaşları olanları sorduğunda ise tüm hayallerini anlatır ve sadece hocasının sözünü söyler. Arkadaşları kafasına takmaması gerektiğini bir hocanın sözüyle tüm hayallerinden vazgeçmemesini söyler. Kız:

"Bunlar sadece hayal. Belkide hiç gerçekleşmeyecek, belki de bir gün hayat bulacak bunu kimse bilemez. Ben bana bunları söyleyenlerin sayısını bile hatırlamıyorum.onlara rağmen hayallerime devam ettim. Gelecekte bir gün olur da bilim insanı olursam bir buluş yapmak istediğimde yine kimse bana inanmayacak. Herkes 'Bu imkansız, bunu yapamassın' diyecek biliyorum. Ancak ben hayallerime her zamanki gibi devam edeceğim. Ve bir gün herkese yanıldıklarını göstereceğim!" der.

arkadaşları sahte gülümsemelerle ona bakarlar. Onlarda yapamayacığını biliyorlardır ama söylemezler. Kız 17 yaşına geldiğinde bir kaç yıldır üstünde çalıştığı icadını başarıyla tamamlar ve insanlar bu icadı insanlar kullanmaya başlar. Yıllar önceki öğretmenini bulan kız ona bu icadını gösterir ve hocası onu sadece tebrik eder. Kız hocasının ne yaptığını unutmamıştır ancak hocanın aklından uçup gitmiştir bile o zamnki konuşmaları. İşte aralarındaki fark budur. Kız ne konuştuğunu bilir ve kime ne dediğini önemser. Hocası ise lafı ortaya atar ve kimim üzülüp üzülmeyeceğini umursamaz. Bu yüzden kız başarılı bir bilim insanı, öğretmeni ise sadece bir insandı. Dünyanın en kutsal görevlerinden biri olan öğretmenliği sadece maaşı iyi olduğu için seçmişti. Keşke böyle insanlar dünyadan kaldırılsa...