Hayatım bir kopyadan ibaret, başkalarına göre yaşamışım ben hep.
Sevdiklerimin hayatlarını hayal edip, onlarmışım gibi hissederek geçirdim yaşamımı sürekli.
Kendimi bildim bileli hep başka biri olmak istedim.Çünkü ne zaman kendim olmak istesem sadece saçmaladığımı ve acı çektiğimi fark ettim.
Kopya çektim hep, başkalarının hayatlarından.
Bıktım artık böyle yaşamaktan, böyle yaşamaktansa ölmektir tercihim.Anlasanıza işte ben ölmek için gülmüşüm.
En yakın arkadaşım bile benden soğudu sanki iyice dünyadan soyutladım kendimi.
Sınav kağıdımı boş bir şekilde vereceğim hayata.Sonuç ne olacak, tabiki kocaman bir SIFIR!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üzüntünün Olgunlaştırdığı İnsanlar
Kurgu OlmayanBazı insanlar vardır. Hayatları diğerlerinden farklıdır. Onlar diğerlerine göre daha olgundur, daha güçlüdür(en azından psikolojik olarak). Bu insanları üzüntü, acı, korku olgunlaştırmıştır. Genç olmalarına rağmen bilge biriymiş, görmüş geçirmiş de...
