Tatil Başlasın

103 6 1
                                    

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım. Daha doğrusu arkadaşımla beraber yazdığım ilk kitabım. Karakter resimleri bölüm bölüm gelecek. Şimdiden teşekkürler..

"Hazal kalk artık. Bak geç kalacağız."

Ne oluyor be sabah sabah. Tatile girdik tatilde bile huzur yok. Ben boşuna mı bekledim bu tatili?

"Hazal kime diyorum? Kalk artık. Bak daha bavulları bile hazırlamadık."

"Ne bavulu Ecem ne diyorsun sen?"

"Uçmuşsun kızım sen. Tatile çıkıyoruz bugün."

Bu tatil işini de Melis ayarladı. Bizim grubun deli dolusu. Kız çok enerjik. Bu yaz ilk defa tek başımıza tatile çıkıyoruz. Her yaz ailelerimizle çıkardık ama artık büyüdük sanırım. Bu fikri annemlere söylediğimde fazla ısrar bile etmediler.

"Güney mesaj attı. 2 saate burada olurlarmış. Onun arabasıyla gidecekmişiz."

"Ne 2 saat mi? Kızım nasıl hazırlanayım ben 2 saatte? Bavulum bile hazır değil."

"Ben olmasam ne yapardın ki sen? Ben senin kıyafetlerini de hazırladım erkenden. Birkaç parça eşyan kaldı. Ama sen hâlâ yatmaya devam edersen biz İzmir'e falan gidemeyeceğiz."

İzmir'de bizim yazlık evde kalacağız hepimiz ve çok eğleneceğiz. Tabi ben böyle yatmaya devam edersem biraz zor. Ecem benim bavulumu da hazırlamış Allah'tan.

Ecem'in ailesi yurt dışında olduğu için teyzesiyle yaşıyor. Ama genelde bizde kalıyor. Ben de o da tek çocuk olduğumuz için kardeş gibiyiz. Ama o genelde abla gibi davranıyor.

"Sağol kankim."

Hemen kalkıp kısa bir duş aldım. Ama sonra geri yattım. Gerçi Güneyin de gelmesine az kaldı. Ecem desem evde dört dönüyor.

"Hazal lütfen artık tavanı incelemeyi bırak. Uyanalı 2 saat oldu. Sen hiç mi heyecanlı değilsin?"

Yeni farkettim de ben de bayağı bir heyecanlıyım. Ama uyku benim için çok önemli. Üstelik yaz tatilindeyiz. Ama Ecem'in siteminin haklı olduğunu anlayınca ister istemez kalkıp bavulları son kez kontrol ettim.
"Ecem kot şortumu bulamıyorum. Hani şu yeni aldığımız."

"Ben dün konuştuklarımızı valizine koydum. Ama kot şortunu görmedim."

Tüm dolabı elden geçirdim. Çokta zor olmadı zaten Ecem ne varsa valize tepmiş. Bu kızın en sevdiğim huyu; bütün dolabı sadece bir bavula sığdırabiliyor.

En sonunda dolabın köşesinde kot şortumu buldum.Zaten kendi kendime bu kadar arayıp bulamasaydım çok sinirlenirdim. Sonuçta sinirlenmeye yatkın bir karakterim. Bunu geçen yıl Damlacığımın(!) katkılarıyla öğrenmiştim.

Şimdi düşünmenin zamanı değil diyerek kafamdan bu fikri uzaklaştırdım. Sonuçta ben unuttum, bu kadar basit.

Hemen elimdeki şortu da bavuluma -pardon ağzına kadar dolu bavuluma demem gerekirdi- koymaya çalışırken Ecem öyle bir kahkaha attı ki annem yanımıza geldi.

"Kızlar hazırlandığınızı düşünüyordum.Kahkahanız evi doldurdu bana da bahsedin biraz neye bu kadar güldünüz? Sizi hiç böyle görmemiştim. Şaşırdım doğrusu."

Evet hiç duymamıştı evde daha sessiz konuşup sessiz davranarak dedikodularımızı saklayacağımıza inanırdık hep.

"Sibel teyze Hazal'a bak nasıl gülmeyeyim?" Kendime bakınca ben de gülmeye başladım.

Resmen bavulla kavga eder gibiydim. Üstüne çıkmış fermuarı çekmeye çalışıyodum ki nasıl göründüğüm aklıma bile gelmemişti.

Annem de tebessüm ederek bana yardım etti. Çok kolay kapanması ile boşuna uğraşmışım düşüncesi moralimi bozsa da bozuntuya vermedim.

O sırada aşağıdan korna sesleri geldi. Ve tabiki Güney ve Enis'in sitem dolu sesleri.

"Hadi nerede kaldınız?"

"Kız değiller mi ağabeyciğim hep böyleler işte."

Arkadaşlar yeni bölüm en kısa zamanda gelecek. Kütüphanenize eklerseniz yeni bölüm güncellemelerini görebilirsiniz. Bys...

Güven MeselesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin