MARRY ME

chapter 37

LUCY'S P.O.V.

Sa lahat ng nalaman ko di na ako nag paligoy-ligoy pa at pumunta na agad ako sa Mansion ng mga Del Min

"Goodmorning po Ma'am"Di ko na pinansin ang bawat bati nila sakin dahil nag dere-deretso na ako hanggang makasalubong si Mommy .Gulat ang rumehistro sa kanyang mukha ngumisi ako.

At maya-maya sumeryoso.

"B-Bakit nyo nilihim sa akin ang lagay ni Grey"

"L-Lucy"

Yumuko ako at di ko na mapigilang humikbi.

"Alam kong asawa lang ako.But i need to know"

"L-Lucy it's not what you think.Okay"lumapit sya at umusog ako palayo.

"Napaka Makasarili ninyo di nyo man lang inisip kami ni....

*paaak*

Napangiwi ako sa lakas ng sampal nya pagka lingon kp sa kanya ay ganon nalang ang gulat ko dahil sa walang hintong pagluha nya.

"Di mo alam kung gaano kahirap ang dinanas ng anak ko para lang masiguro ang kaligtasan mo,Lucy at ngayon wala syang maalala .Ngayon lang! Ngayon lang sya nagpahinga ng di ka alalahanin! At nagtataka ka kung bakit wala sya ng apat na taon!? Dahil yon sayo! Ikaw ang dahilan ng lahat ng ito! Pero di ko sinumbat ni minsan ang lahat ng ito dahil mahal na mahal ka ng Anak ko.Oo sige! Sabihin mo ng makasarili ako,Lucy kahit ngayon lang bigyan mo ng chance ang anak ko na isipin din ang sarili nya dahil palagi nalang ikaw!"napayuko ako at humagulgol sa iyak.

All this time...Kasalanan ko ang lahat...Ako!

"Hayaan mong mapahinga muna sya,Lucy kahit ngayon lang please"Doon ay napayakap ako sa kanya at pareho kaming parang batang nag iiyakan.

Naupo kami sa sofa at humarap sa isat-isa mugto ang mga mata namin ngayon.

"Last month lang din namin nalaman na andito sya kasama ni Sophie"Pinigilan kong hindi magalit pero sheweg ang kamao ko nanggigil na talaga.