Philippians 1:3

Chapter Thirteen

♬♪For all the times I wore myself pity like a favorite shirt. All wrapped up in that hurt. For every glass I saw,I saw half empty. Now it overflows like a river through my soul. From every doubt I had, I'm finally free I truly believe.
God gave me you to show me what's real. There's more to life than just how I feel. And all that I'm worth is right before my eyes. And all that I live for though I didn't know why. Now I do, cause God gave me you.
       - God gave me you( Bryan White)

*Richard POV

Tanghali na pero wala pa rin akong nauumpisahang trabaho. Wala lang, parang mas gusto ko kasing titigan lang ang asawa ko buong araw. Kahit magkasama kami sa bahay pati dito sa opisina hindi pa rin akong nagsasawang tignan sya.

Tumayo ako at nilapitan sya na nasa kabilang gilid at nag-aayos ng filings ng mga documents. Niyakap ko sya mula sa likod at marahang hinalikan ang pisngi nya.

" I love you Mrs.Faulkerson." bulong ko sa kanya.Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na dinadala na nya ang apelyido ko.

Nagulat sya sa ginawa ko.

" Ricardo! Palagi mo talaga akong ginugulat! Kaasar ka talaga! " she said bago nya ako mahinang sinuntok sa braso.Instead na pansinin ko sya, I continue to plant small kisses on Maine's cheek.Yup,mag-asawa na kami ng babaing pinakamamahal ko.Ang saya diba?One year ago, kinasal kami ni Maine pero she insisted na ituloy nya pa rin ang pagiging secretary ko.Gusto nya daw kasi na sya lang daw ang mag-aasikaso sa akin.Pero ang usapan namin, once na magbuntis na sya titigil na rin daw sya sa pagtatrabaho.

"I love you Nicomaine Mendoza -Faulkerson!! I love you !!Mahal na mahal kita.."  mas hinigpitan ko pa ang pagyakap sa kanya mula sa likod.

Humarap sya sa akin at ipinatong ang magkabila nyang braso sa leeg ko. Ako naman, hindi ko inalis ang aking mga braso sa bewang nya. I pulled her closer.Titig na titig ako sa maamo nyang mukha,waring kinakabisado ko ang bawat detalye ng kanyang mukha.

"Kailan ka mapapagod na sabihin sa akin ang mga salitang yan? " seryosong tanong ng asawa ko.Mataman nya akong tinitigan.

" Not a bit Mrs.Faulkerson.Hinding- hindi ako magsasawa na sabihin sayong mahal na mahal kita." I looked into her eyes and all I can see is my happiness,my life and my future.

Napangiti si Maine, then she tiptoed to kissed me on my forehead, down to my nose and lastly she claimed my lips.

" I love you Mr.Faulkerson Jr. I will always do,for the rest of my days." sabi nya in between our kissed.

When we ended our kiss, I hugged her again.Then we slowly sway and dance in tne music that only our hearts can hear.

" God, I love this woman. Every bit of her. Every flaws, every imperfections, every tantrums.Lahat sa kanya mahal na mahal ko." bulong ko sa sarili ko habang nakatitig sa mukha nya.

" Wait baby." she whisper, then she gently pushed me away.

" Why?" I asked her, hindi ko pa ein tinatanggal ang kamay ko sa bewang nya.