Kurt ve Kız [✓]

-12- FİNAL

Juvia: O kurda bir şey yapmana izin veremem Lyon!

Lyon: Neden ? Bu kurt sadece kana susamış canavarın teki.

Silahı ile daha şiddetli bir baskı uygulamaya başladı.

Juvia: Lyon ne olur yapma. O benim için çok değerli.

Lyon: Üzgünüm Juvia . Yapmamamı isteyen sen olsan bile bunu yapmak zorundayım.

Juvia: Lyon hayır !

Duyduğum silah sesi ile kulaklarımı kapadım. Ve göz yaşlarımın yanaklarımdan aşağıya süzülmesine izin verdim. Gray ölmüştü buna kesinlikle emindim.

Natsu: Hey Lyon o kurt ...

Natsu'nun sesi korkmuş gibi çıkıyordu. Gözlerimi açtım her ne kadar görmek istemediğim bir manzara görme ihtimalim olsa bile bunu yapmalıydım. Gördüğüm şey ise düşündüğüm kadar korkunç değildi. Gray insan formuna geçmişti . Güneş batmıştı. Ay ışığı burayı aydınlatıyordu. Gray'in sol göğsünde bir silah yarası vardı. Gray zar zor dayanıyor gibi gözüküyordu. Gray'in yanına çöktüm. Lyon ise şaşkın gözlerle bana bakıyordu.Gray eliyle yanağımdan süzülen gözyaşlarını siliyordu.

Gray: Neden ağlıyorsun. Ben sadece canavarın tekiyim. 

Juvia: Seni kaybetmek istemiyorum Gray !

Gray: Juvia şu an da ölümden kaçabilmemin hiç bir yolu yok. 

Gray zoraki bir şekilde gülümsemeye çalıştı.

Gray: Çok güzel günler değillerdi belki ama son günlerimi seninle geçirdiğim için mutluyum.

Gray'in görüntüsünün yavaş yavaş bulanıklaştığını gördüm.

Juvia: Gray ne oluyor ? Neden yok oluyorsun ?

Gray: Güneş bitti . Zamanım doldu. Ama tam olarak gitmeden önce yapmak istediğim son bir şey var.

Kollarından destek alarak güçlükle oturduğu yerde doğruldu. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Sonra ise dudaklarımızı birleştirdi. Bu sıcaklık , bu his daha önce hiç böylesini hissetmemiştim. Dudaklarımızı ayırdı ve bana sarıldı.

Gray: Bilmeni istediğim bir şey var.

Juvia: Nedir ?

Sesim çatlamıştı.

Gray: Seni seviyorum.

Juvia: Ben de seni seviyor olabilirim.

Lyon , Natsu ve Lucy bu anı şaşkınlıkla izlemekle yetiniyorlardı. Ama Lyon'un şaşkınlığının ardında başka duygularda olduğu belliydi. Kıskançlık , Kalp kırıklığı ve öfke gibi duygular. Bunları umursamayarak Gray'e daha sıkı bir şekilde sarıldım. O tamamen yer yüzünden kaybolmadan önce ona son  kez sarılmak istiyordum. Yaklaşık beş dakika kadar öyle beklemiştim ama Gray hala buradaydı.

Gray: Ters giden bir şeyler var çoktan diğer tarafı boylamış olmam gerekirdi.

Kafamı Gray'e çevirdim. Kurt kulakları ve kuyruğu yok olmuştu.

Juvia: Gray kulakların ve kuyruğun ...

Gray: Ne olmuş onlara ?

Juvia: Onlar yoklar.

Gray: Ne ? 

Ellerini saçlarında gezdirdi kulaklarını arıyor gibi bir hali vardı. Arkadan duyduğum tanıdık ses ile irkildi.

Jellal: Şansa bak bunun olacağını hiç düşünmemiştim.

Erza: Bende düşünmemiştim.

Gajeel:Kurt olmayı seviyordum ama ben !