5 yaşından beri seviyordu onu Ceyda.
Yeşil gözleri, pespembe dudakları vardı onun. Haberi yoktu Ceyda'nın onu sevdiğinden. Ceyda'nın ona söylemeye niyeti yoktu zaten. Çok sevmişti. Ama söyleyemiyordu işte. Onu ulaşılmaz sanıyordu. Ona hep arkadaşmış gibi davranıyordu, anlamasın sevdiğini diye. Yüzüne ne zaman baksa kalbi güm güm atıyordu. Ne zaman göz göze gelseler kaçırırdı gözlerini ondan. Kalbinin sesinin duyulmasından korkardı. Kimseye dökemezdi içini. Kimseye söyleyemezdi hissettiklerini. Canı acırdı onu başkalarıyla görünce. Tek arkadaşı oydu ne de olsa. Kıskanırdı diğer kızları onunla konuşurken. Yanlarına gidemezdi, korkardı sesi duyulacak diye kalbinin artışının. Akşamları ağlardı.Sessizce ağlardı, annesi duymasın diye ağlayışını. Korkardı üzülecek diye. Korkardı anlatacak diye sevdiğine. Korkardı boşverecek, daha çok üzecek diye. Hayal kurardı akşmları, bir gün o da sevecek diye. Düşünürdü bazen acaba o da seviyor mu. Sonra gülerdi kendi kendine, saçmaladığını düşünür ağlamaya başlardı tekrar. Ulaşılmaz sanardı onu. Sevmeyecek diye düşünürdü. Acaba doğru muydu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Kız
Novela JuvenilCan'a 5 yaşından beri aşık olan Ceyda'nın Can'a ulaşırken geçtiği engelleri anlatan bir kitap