Μία παρέα. Κολλέγιο. Πάρτυ. Έρωτες. Φιλίες. Η Έβερ είναι μια ήσυχη κοπέλα κλεισμένη στον δικό της ωραίο κόσμο. Η ζωή του κολλεγίου με πολλά δράματα, η ζωή μιας 19χρονης κοπέλας που ερωτεύεται το λάθος άτομο. Ο Χάρρυ συνεχίζει να την αγνοεί παρ όλα α...
'' ΓΑΜΩΤΟ ΛΟΥΗΣ ΧΑΜΗΛΩΣΤΕ ΤΗΝ ΚΩΛΟΜΟΥΣΙΚΗ, ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ!'' φωνάζω ελπίζοντας να ακουστώ στον κάτω όροφο με όλη αυτήν την βαβούρα.
Πρέπει να κάνω μια πολύ σημαντική εργασία για την Δευτέρα (είναι Σάββατο) , και με τους φίλους του Λούη στο σπίτι είναι πολύ δύσκολο. Έχουν κανονίσει να κοιμηθούν σπίτι μας απόψε, άρα δεν με βλέπω να τελειώνω αυτήν την εργασία.
Αποφασίζω να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και κατεβαίνω στο σαλόνι.
''Ουόου Έβερ ωραίες πιτζάμες ρε'' λέει ο Λίαμ. Κλασσικά πάντα μου την λέει.
Πάω να αγκαλιάσω τον Νίαλλ και τον Ζέυν και κάνω ένα νεύμα στον Χάρρυ με τον οποίο δεν έχουμε τόσο καλές σχέσεις αφού είναι συνεχώς κλεισμένος στον εαυτό του. Αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο όμορφο ούτε λιγότερο ενοχλητικό.
Με τον Νίαλλ είμαστε πολύ καλοί φίλοι, αφού έχουμε μεγαλώσει μαζί. Οι υπόλοιποι μπήκαν στην παρέα στο κολλέγιο. Ονόμασαν την κλίκα τους ''Πέντε'' το γιατί είναι προφανές.
Το δωμάτιο μύριζε καπνό και μπύρα. Σχεδόν δεν έβλεπες από την ομίχλη που είχε σχηματιστεί από τον καπνό των τσιγάρων. Μπουκαλάκια μπύρας ήταν σκορπισμένα απο ΄δω και από ΄κει, και ένα μεγάλο μπουκάλι βότκας ήταν στητό και καμαρωτό στο κέντρο του τραπεζιού.
'' Έβερ κάτσε μαζί μας, αυτή η εργασία μπορεί να περιμένει δύο τρείς μέρες ακόμα!!'' μου λέει ο Νίαλλ.
''Παιδιά μην την πιέζετε αν θέλει να κάτσει θα κάτσει'' ο Ζέυν.
''Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θέλω να κάτσω με πέντε μεθυσμένους που πιθανών όλοι σας θέλετε να με σκοτώσετε;'' λέω και βυθίζομαι στον μαλακό καναπέ, δίπλα στον Νίαλλ και τον Ζέυν.
''Θα ήταν τιμή μας να σε σκοτώσουμε'' λέει ο Λίαμ.
''Εσύ σκάσε'' πετάγεται ο Χάρρυ, πάει από πάνω του και κάνει τάχα ότι τον χτυπάει.
''Αδερφούλα κάνε μου μια χάρη, πήγαινε στην κουζίνα και φέρε άλλη μια δωδεκάρα μπύρες. Θενξξξ'' μου λέει ο Λούη κάπως μεθυσμένα.
Πιάνω τις μπύρες και βάζω ένα ποτήρι βότκα κόλα για μένα.
''Λοιπόν μπορώ να βάλω και εγώ ένα ποτήρι;'' λέει ο Χάρρυ και εγω αναπηδάω.
''Θεέ μου, Χάρρυ, εε ναι..'' μου χαμογελάει και εγώ κάνω πιο πέρα να περάσει.
Θέλω να να ανοίξω συζήτηση αλλά δεν ξέρω τι να πώ.
''Δεν νομίζεις ότι έχετε πιει αρκετά;'' λέω αλλα εκείνος απλά με κοιτάει και βγαίνει από την κουζίνα.
Είσαι καλή στο να πιάνεις συζήτηση.
Βγαίνω έξω και αντιλαμβάνομαι ότι άρχισαν το Θάρρος ή Αλήθεια.
Ωχ. Προβλέπεται μακρινή αυτή η νύχτα.
''Έβερ παίζεις;'' ρωτάει ο Νίαλλ. Πολύ θα ήθελα να πω όχι, να πάω στο δωμάτιο μου, να κουλουριαστώ και να κοιμηθώ, αλλά πρέπει να σταματήσω να είμαι η ξενέρωτη.
''Αμέ. Γιατί όχι'' αναστενάζω και παίρνω μια θέση στον κύκλο που έχουν σχηματίσει, δίπλα στον Χάρρυ και τον Ζέυν.
Αφού λένε βλακείες τύπου ''πότε ξεπαρθενιάστικες'' ή ''πιες δύο σφηνάκια'' έρχεται η σειρά μου.
Έχω πιει το τρίτο ποτήρι βότκα κόλα και έχω φτιάξει κεφάλι.
''Θάρρος ή Αλήθεια;'' με ρωτάει ο Λούης.
''Θάρρος''. Όπα. Τι; Μάλλον ζαλίστηκα πιο πολύ από ότι νόμιζα.
''Έχεις το θάρρος να καπνίσεις με έξι τζούρες ένα τσιγάρο;''
''Αυτά είναι μαλακίες. Πείτε κάτι με νόημα. Έχεις το θάρρος να φιλήσεις έναν από εμάς;'' λέει ο Ζέυν.
''Έχεις το θάρρος να φιλήσεις τον Χάρρυ, Έβερ;'' ρωτάει ο Λίαμ.
Όλοι με κοιτάνε. Κοιτάω μία αυτούς και μία τον Χάρρυ ο οποίος με κοιτάει ανέκφραστα.
Τι στο διάολο πρόβλημα έχουν μαζί μου;
Γεια σας παιδιαααα εμμ ειναι λιγο αβολο χαχα. Ολο αυτο ειναι καινουργιο για μενα ειναι η πρωτη ιστορια που γραφω στο wattpad και ουαααουυ :ρ απο οτι καταλαβατε ειμαι directioner και ιδιαιτερα harry girl οποτε αυτη η ιστορια θα αφορα τον χαζζ μας :3 *0* !! Ο χαζζ σε αυτην την ιστορια θα ειναι λιγο πολυ ετσι οπως τον φανταζομαι χαχα ουπςς εμμ αυταα που εγραψα στην αρχη ειναι για να καταλαβετε τους χαρακτηρες... αυτα βασικα ελπιζω να σας αρεσει και βλεπουμε αν θα την συνεχισω χαχα <3 vote&comm please. All the love/D.
