BEKLİYORUM

Bölüm 1

          Evlenip ayrılmış birisi için tek basına dul yasamak çok zor. ama o zorlukları aştıran tek sebepleri çocuklarıdır. benimde 5 yaşında bir kızım var.ne yaparsam yapıyım sadece onun için yapıyorum. o okusun diye , babasızlık çekmesin diye.bana büyüdüğü zaman babam nerede diye sorarsa ne diyeceğimi bilemiyorum.çünkü her çocuk babasını annesini bir arada görmek ister.benimde çocukken babam ölmüş,yani yaklaşık 3 yada 4 yaşlarımda babamı hatırlamıyorum bile annem çok zorluklara katlanmış beni büyütebilmek için,aynısını ben yaşıyorum.o babasızlık çekmesin diye elimden gelen her zorluğa katlanıyorum.ayrılmadan önce çok terapiste gittik ama olmadı anlaşamadık sevgi bağlarımız çoktan kopmuştu. yaklaşık 2 senedir ayrıyım eşimden.o senelerde ise 5 yıllık falan evliydim. ayrıldığım ilk senesinde kendime çok kızdım çocuk yaptığım için,çünkü babasız büyümek ne demek biliyordum.aynı zamandada etraftakilerden çok laf söz duyuyordum. ama onlar benim hiç umrumda deyiller.evlenip boşanmak kötü bir şey deyil.2 yıldırda bunun göstergesiyle büyütüyorum kızımı.bende küçük yaşta evlilik yaptım 19 yaşındaydım,ve şu an 25 yaşındayım. daha yeni yeni hoşlandığım birisi var. karşı komşum oda bekar ama onu sevdiğimi bilmiyor adı ÖMÜR. bir kaç kere söylemeye çalıştım ama utandım. çocuğum olduğu için istemeye bilir diye,çok düşündüm söyleyebilmek için .kararımı verdim akşam söyliycektim.neyse iş çıkışı saati geldi.kapı deliğinden onu gözetledim bir saat boyunca. sonunda geldi. kapıyı açtım ama ne diyeceğimi bilmiyordum.havadan sudan konuşalım derken konuya atıldım seninle konuşmam gereken bir kaç şey var diye. ve kabul etti.avuçlarımın içi hiç bu kadar terlememişti.ama ona bakınca heyecan denen bir şey kalmadı. yinede çok zorlanıyorum. aşık olmak böyle bir his.söyliyeceğim kelimeler çokta zor değil alt üstü iki kelime sadece SENİ SEVİYORUM. tutuklu kaldım ona.o an konuşamadım. nefes almadan hemen önce yutkundum. ve bir nefes alıp azımı açıp söyliyecekken...