BEKLİYORUM

Bölüm 4

        aksamdan bütün bakımımı yaptım ve daha sonra yattım.sabah saat 10 gibi kızımla beraber kalktık ve daha sonra hemen kahvaltı hazırlayıp  oturduk.hemen yedikten sonra hemen giyindim,makyaj yaptım.sonrada kızımın saçlarını tarayıp iki yandan at kuyruğu yaptım.kalan zamanımdaysa kahvaltı masasını toparladım.kızımla anaokulu için yola çıktık.yaklaşık,3 yada 4 km ilerideydi.

         geldik,arabadan indirdim ve öğretmeninin yanına konuşmaya gittim.ben öğretmeniyle konuşurken duru çoktan arkadaşlarıyla kaynaşmıştı.bu yüzden gözüm arkada kalmayacaktı.huzurlu bir şekilde evime gittim.bu arada duruyu artık okul servisi alıp getirecekti. bana ihtiyaç kalmadı fakat sadece bu gün içerisinde tekrar almaya geleceğim.yaklaşık 2 yada 3 ay boyunca hep ömür hakkında bahsedip depresyona kapılmıştım,kızımla ilgilenmem gerektiğini unutmuşum aman sanki dünya yakışıklısı olmuyorsa olmuyor onun ayaklarınamı kapanacağım değilmi yani.

        of... aklımdan böyle düşünsemde kalbim' seda' sen ne diyorsun diyor. kendimi kandırabilirim ama kalbimi asla...  

       bu arada saçımı boyatmayı düşünüyorum. baya değişim var bene. ömrüm gitsede geleceğim önümde. saat 4 gibi anaokuluna gideceğim.oradan sonrada kuaföre gideceğim.çok işim var...

       geceleri rüyamda görsemde yapamıyordum onsuz unutmaya çalışsamda rüyalarımla geri sarıyor her şey sanki ilk günki gibi hastane meselesinde.ah ah çok zor sevdiğini bile bile uzak kalmak.uzak kaldıkça hasret olmak.o günler geri gelsede keşke diyeceğim şeyleri yapmasam.ama böyle birşey asla olmayacak.geriyi düşünmekle uraşmayıp ileride keşke dememek için uğraşmalıydım.

      tek sıkıntı bu muydu, yani. ilerideki olayları düşünmek yerine önce yaşadığım kabusu yok etmeliydim.

     evet ya artık hayatımın dönüş noktasındayım artık hayatımda aktif olacağım. değişeceğim.arkamda artık bana destek veren kişi yok.çok bozuldum ve bozulduğum gibi de düzelmeliydim.