Yeni Bir Başlangıç

❄️Kar Tanesi❄️

Sessiz bir gün... Hiç alışık olunmayan bir sessizlik, mutluluk veren sıcak bir yatak.
Bir genç kızın küçük ama şirin odasını saran lavanta kokusunun keskinliği onu uyandırmayı başarmıştı. Uykuyla hayal dünyası arasında olan Melanie keskin lavanta kokusunun neden odaya yayıldığını düşünecekken baş ucundaki sandalyede duran kedisi Mia'yı farketti. Göz kapaklarının üzerindeki ağırlık onu uykuya dahada çok çekiyordu. Açık kahverengi saçları mor ve lavanta kokan yastığın üzerinde dağınık haldeydi. Gözlerini açtı, usulca yatağında doğrulup ayağına terliklerini geçirdi. Kedisinin lavanta şişesini devirdiğini yerdeki şişeye çarptığında farketmişti. Ağır ve umursamaz adımlarla camın önüne yaklaştı. Tüm odayı kaplayan lavanta kokusu genzini yaktığı için camı açmak istedi. Pencereyi açtığında içeri saçlarını dalgalandıracak kadar rüzgar esti. Dışarıda lavanta kokusunun aksine soğuk bir hava ve şehrin kokusu vardı. Camın önünde bir süre bekledi ve dışarıda koşturan insanların olacağını tahmin ederken aksine sessizlik hakimdi. Bu sessizlik tuhaf olsada onu hiçte rahatsız veya tedirgin etmiyordu. Camı kapadı ve odasından çıkmak için kapıya yöneldi. Dışarıdaki sessizlik evde de hakimdi. Tahta merdivenlerin rahatsız gıcırtısı eşliğiyle alt kata indi. Onun için konsolun üzerine bir not bırakılmıştı. "Melanie, bu sabah toplantım için erken çıkmak zorundayım. Kahvaltın mutfakta. Belki bu akşam geç dönebilirim beni merak etme." Evet. Bu not Melanie'nin annesinden. Bayan Juli birkaç hafta önce başladığı yeni işini çok seviyordu fakat Melanie bu durumdan memnun değildi. Eve geç saatte gelmesi ve sabah erken gitmek zorunda kalması onu evde yalnız hissettiriyordu.
Alt kattaki balkonun kapısına yöneldi gökyüzündeki farklılık onu şaşırtmıştı.Kar yağıyordu. Bu anın gelmesini dört gözle bekleyen Melanie üzerindeki kıyafetlere aldırış etmeden balkona koştu. Yüzündeki gülümseme artıyor ve soğuğa aldırış etmeden balkonda delice dönüp dans ediyordu. Belkide babasının onu ziyaretine geldikten sonraki en mutlu anı bu andı. Nefes nefese kaldı ama hala dönüp dans ediyordu. Balkonun köşesine doğru yaklaştı iki elinide uzatarak bir kar tanesinin düşmesini bekledi. Bir kar tanesi Melanie'nin avcuna düştü,bir tane daha, sonra bir tane daha... Dışarıdaki soğuk onu iyice üşütmüştü ama bir yandanda kar tanelerini izleyip şekillerinin nasıl olduğunu dikkatlice incelemek ona mutluluk veriyordu. Soğuk bütün vücudunu ele geçirmeye başladığında artık içeri girdi. Yüzündeki gülümseme soğuğa rağmen gitmemişti. Bir süre camın ardından kar tanelerinin yere süzülerek inmesini izledi.