[SF BTS] MY CHRISTMAS ( KOOKMIN ) JUNGKOOK × JIMIN

My Christmas - ❤❤❤❤ (end)

My Christmas - ❤❤❤❤ (end)

"จะ จอง จองกุก"
"จีมินน... จีมินพื้นแล้ว..." เสียงหนึ่งตะโกนขึ้นมา
"อ๊ะ... พี่ซูก้า" หืม เสียงของซูก้า พี่ชายที่ของจีมินนั่นเอง
"นายอย่าเพิ่งพูดอะไรเลยนะ ตัวเล็กของพี่" ซูก้าจัดการให้น้องชายได้นอนต่อ...
"พี่ซูก้าครับ... ทำไมผมมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะครับ?" จีมินมองไปรอบๆ ก็พอจะรู้ได้ว่าที่นี่คือโรงพยาบาล...
"นี่นายจำอะไรไม่ได้เลยหรอ?... วันนั้นวันเกิดนายน่ะ นายไปช่วยเด็กคนหนึ่งไม่ให้ถูกรถชน กลับกลายเป็นว่านายเองที่ถูกชน ที่ตรงสวนสาธารณะน่ะ จนกลายเป็นเจ้าชายนิทรามา 2 เดือนกว่าเนี่ย สงสัยว่าคำอธิษฐานวันคริสต์มาสของพี่จะเป็นจริง... พี่อธิษฐานขอให้นายฟื้นขึ้นมาเนี่ย" ซูก้า ร่ายยาว...
" 2 เดือนกว่าๆเลยหรอครับ?" จีมินเอ่ย...
"ว่าแต่... จองกุกเป็นใครกันน่ะ จีมิน... พี่ได้ยินนายเรียกตอนที่นายฟื้นเมื่อกี้" ซูก้าเอ่ยถามน้องชายตัวเล็กของเขา
"ผมไม่รู้สิครับ... รู้สึกคุ้นเคยกับชื่อนี้จัง แต่ผมนึกไม่ออกครับ พี่ซูก้า" จีมินตอบซูก้า แล้วทำหน้าคิดหนัก
"เอาน่าๆ อย่าพึ่งคิดเลย นายพึ่งจะฟื้นเอง ความจำอาจจะยังกลับมาไม่เต็มที่ อย่าเพิ่งคิดให้ปวดหัวเลยนะ มามะ มาให้พี่กอดให้หายคิดถึงหน่อยสิ ^____^"" ซูก้า กอดน้องชายแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

ทั้งจีมินและซูก้า ต่างมองไม่เห็นคนๆหนึ่งที่ยืนยิ้มอยู่ตรงมุมห้อง
"ฉันได้เห็นรอยยิ้มของนายอีกครั้งแค่นี้ฉันก็มีความสุขมากแล้ว... ยุนกิ"
'ปาร์ค จีมิน นี่เจ้าคือน้องชายของ มิน ยุนกิ อย่างนั้นเองหรอ? เราจะให้ของขวัญแก่เจ้าอย่างหนึ่งละกัน เป็นสิ่งที่เจ้าปรารถนา แต่เจ้าไม่ได้เอ่ยขอเรา... ของขวัญนั้นก็คือ เจ้าจะจำชายคนนั้นได้ทันทีหลังจากเจ้าได้เจอกับเขาในอนาคตข้างหน้า... โดยเจ้าต้อง...
...
'มิน ยุนกิ... ฉันรักนายนะ ลาก่อน
สิ้นประโยคนั้นร่างของเจโฮปก็หายไป

Jimin's Part

เฮ้ออ.... นั่นก็เป็นเรื่องคริสต์มาสเมื่อ 2 ปีก่อนของผมครับ ผมลืมแนะนำตัวไป... ผม ปาร์ค จีมินนะครับ... จีมิน คืนนี้เหลืออีกแค่ไม่กี่นาทีข้างหน้าก็จะเข้าสู่การเริ่มต้นของวันคริสต์มาสแล้วล่ะครับ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้ผมเดินมาเรื่อยๆ เดินมาตามถนนสายนี้... ทั้งแสงไฟที่ใช้ประดับตกแต่ง ผู้คนเดินสวนกันไปมา และชื่อๆหนึ่ง 'จองกุก... เป็นชื่อของใครสักคนที่ผมพยายามนึกมาตลอด 2 ปี แต่ผมก็นึกไม่ออกซักทีว่าเจ้าของชื่อนี้ เขาเป็นใครกัน... ผมก็อยากเจอเขาเหมือนกัน เมื่อผมนึกถึงชื่อนี้ขึ้นมาทีไร ผมจะรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ...
"จองกุก... นายเป็นใครกันนะ" ผมได้แต่ถามกับตัวเอง ก่อนจะกระชับเสื้อคลุมที่สวมมาเป็นอย่างดีแล้วเดินทอดน่องต่อไป... เหมือนมีอะไรดลใจผมอีกละว่า... ไอ้ต้นคริสต์มาสต้นใหญ่อลังการนั้นมันมีอะไรรอผมอยู่... เอาเถอะ... นี่ก็ใกล้จะถึงเวลา O.OO น. ละ เดินไปเค้าท์ดาวน์ที่นั่นละกัน...