[Yaoi] ผจญภัยกับผมมั้ยครับที่รัก

Chapter 3 มันไม่ใช่

"อืม... หืม?" แสงแดดแยงตาจนผมต้องเอามือมาบัง เช้าแล้วเหรอ? ผมหันซ้ายหันขวา ที่ผมเห็นคือกองไฟที่มอดไปแล้ว หลงเหลือไว้แค่เศษไม้ดำๆ แล้วก็ควันจางๆ แล้วก็...ที่ท่อนไม้ใหญ่ๆ ข้างกองไฟ มีผ้าคลุมพาดอยู่? ของใคร......

"นานัวร์ ตื่นแล้วงั้นเหรอ ฉันไปเดินสำรวจแถวนี้มา เจอลำธารเล็กๆ ด้วย อยากไปอาบนำ้มั้ย?" พ็อคส์!? ใช่แล้ว ผมลืมไปได้ยังไง เมื่อวานพ็อคส์ได้ช่วยชีวิตผมไว้จากฮาวน์ แล้วก็ต่อจากนั้น พ็อคส์ขอค้างด้วยก่อนคืนนึงด้วยเหตุผลที่ว่าขี้เกียจเดินทางต่อ

"ลำธาร... เอาสิครับ ผมไม่ได้อาบนำ้มา 3 วันแล้ว"

"3 วัน!?" นำ้เสียงพ็อคส์ดูตกใจสุดๆ แต่อย่างว่า หน้านิ่งไม่มีเปลี่ยนครับ ภาพที่ผมเห็นตอนนี้คือ พ็อคส์เดินเข้าใกล้ผมเรื่อยๆ เรื่อยๆ

"!!!.... พ็อคส์....ทะ ทะ ทำอะไรอะไรครับ!?" ผมถูกพ็อคส์ฉุดให้ลุกขึ้นอย่างกะทันหัน

"อย่าดิ้นแล้วเดินไป"

"เดิน?....."
.
.
.
.
เบื้องหน้านี้คือ 'ลำธาร'  โอเคครับ ผมเข้าใจละ พ็อคส์ไม่ชอบคนที่ไม่อาบน้ำ จะว่าเข้าขั้นรังเกียจเลยก็ได้มั้ง ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากยืนนิ่งๆ ห้ามขยับแม้แต่นิดเดียว และกางแขนสองข้างให้ขนานกับพื้น.. ครับ ผมกำลังโดนจับแก้ผ้า ผมกำลังโดนพ็อคส์จับแก้ผ้า!!! พ็อคส์ที่เพิ่งรู้จักแค่ 2 วัน!!! อายแทบแทรกแผ่นดินหนี พ็อคส์สั่งให้ทำอะไร ผมก็ต้องทำ ถ้าไม่ทำ... ผมดูสภาพการณ์แล้ว...โดนเจื๋อนแน่นอน อืม วิกฤตแล้วครับ เหลือแค่กางเกงในตัวเดียว คือ... ผมว่าพ็อคส์ยืนกอดอกจ้องกางเกงในผมนานไปนะ เหมือนกำลังคิดอยู่ว่าจะถอดหรือไม่ถอดดี... ผมอยากตะโกนดังๆ เลยว่า 'หยุดจ้องได้แล้ว! อาย!' แต่ผมไม่กล้าอ่ะครับ ยังไม่อยากตาย....

'พึ่บ'

"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ผมขอถอนคำพูดที่ว่ายินดีที่ได้รู้จักพ็อคส์จะทันมั้ยครับ! ไม่คิดว่าจะทำจริงๆ!!!