[Yaoi] ผจญภัยกับผมมั้ยครับที่รัก

Chapter 6 การฝึกวันแรก

รุ่งเช้ามาเยือนนานัวร์และพ็อคส์อีกครั้ง การฝึกของนานัวร์ได้เริ่มต้นขึ้น ณ หลังหมู่บ้าน ที่หลังหมู่บ้านนี้ห่างออกไปไม่ไกลนัก เป็นหน้าผา หน้าผาที่สูงชันมาก หากตกลงไปก็ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดกลับมาหรือไม่ เพิ่มเติมด้วยแรงลมที่ถือว่าค่อนข้างแรง ใครตัวเบาเกินไปมีสิทธิปลิวได้เลย แต่สองสิ่งนี้ก็ไม่สามารถสู้บรรยากาศและวิวทิวทัศน์ธรรมชาติอันกว้างใหญ่จากหน้าผานี้ได้ สวยเกินกว่าจะหาคำใดมาบรรยาย ความสวยงามนี้เองที่ทำลายความน่ากลัวของหน้าผาไปจนหมดสิ้น ที่หน้าผานี้เองที่เป็นสถานที่ฝึกแห่งแรกของนานัวร์

"สิ่งสำคัญของการต่อสู้ คือ จิตใจที่แข็งแกร่งและแน่วแน่ หากไม่ผ่านการฝึกนี้ ก็จะไม่มีการฝึกขั้นต่อไป" นั่นคือสิ่งที่พ็อคส์ได้บอกผมไว้ ก่อนจะทิ้งให้ผมมานั่งขัดสมาธิกำหนดลมหายใจอยู่ริมหน้าผา ริมที่ว่าคือริมจริงๆ นะครับ ประมาณว่าถ้าขยับไปอีกนึดคือนรกหรือสวรรค์เลยล่ะครับ แต่อย่างผมต้องสวรรค์อยู่แล้วใช่มั้ยครับ 

"เอ่อ คือ พ็อคส์ ผมต้องทำแค่นี้จริงๆ เหรอครับ" มีใครที่ไหนบ้างจะไม่สงสัยกัน แค่นั่งขัดสมาธินิ่งๆ ห้ามขยับไปไหนแล้วมันจะแข็งแกร่งขึ้นได้ยังไง มันต้องฝึกวิทยายุทธไม่ใช่เหรอ หรือผมเข้าใจอะไรผิด

"ใช่ นานัวร์แค่ต้องนั่งอย่างนั้นไปเรื่อยๆ จนกว่าฉันจะให้ผ่าน ฉันว่าง่ายดีนะ" 

"มันจะง่ายครับถ้าผมไม่ได้อยู่ริมหน้าผาและถ้าลมไม่ได้แรง"

"หืมมม คิดอย่างนั้นจริงๆ เหรอนานัวร์" ผมรู้สึกเหมือนเห็นคิ้วของพ็อคส์กระตุกเลย ผมตาฝาดไปรึเปล่า

"ถ้างั้นจะไม่มีการกินอะไรจนกว่าฉันจะให้นายผ่าน ตกลงมั้ยนานัวร์" ไม่กินอะไรเลย!? พ็อคส์บ้าไปแล้วแน่ๆ ผมแค่ขาดเกิน 2 มื้อติดกันผมก็ไม่เหลือแรงอะไรอีกแล้วล่ะครับ ไม่ได้การ ผมคงต้องจริงจังกว่านี้.... ก็ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ผมจึงเริ่มหลับตาลง ทำใจให้ว่าง พยายามไม่สนใจท้องที่ร้องจ๊อกๆ ไปไกลสามบ้านแปดบ้าน เข้า ออก เข้า ออก เข้า ออก เข้า ออก เข้า ออก......