Sonunda delirdiğimin farkına vardım. Hergün farklı yerde uyanıyordum. İnsanların düşüncelerini umursamıyor, kimseyi sevmiyordum. Bugün de farklı olmadı. Biri kolumdan tutmuş öldüresiye sarsıyordu beni. Başımın ağrısı vücudumu ele geçirdiği için gözlerimi açmakta zorlandım. Fakat ayağa kalkarsam birileri gerçekten sağlam dayak yiyecekti. Biraz toparlanıp gözlerimi açmaya çalışırken gün ışığı fazla gelmişti. "Noluyo lan! " diye bağırmamla masmavi gözlü küçük kızın korkarak geriye çekilmesi bir oldu.
"Sadece.. Sadece şey demek istemiştim. Eee.. Eğer seni burada görürlerse kızarlar, bence kalkmalısın." Daha tam kendime gelememiştim. Bir an ne olduğunu anlayamadım. Umursamadan ayağa kalkarken " Şeyy.." diye bir ses duydum. Çocukların meleklerden daha masum olduğuna inanırdım. Eğilip küçük kıza baktığımda parlayan gözlerini kocaman açıp "Adın ne? " diye sordu. Biraz afallayıp gülümseyerek "Ayaz" dedim.
Fazla gülmezdim ama çocukalarla konuşmak beni mutlu ediyordu. Bir kardeşim vardı. Ailemden geriye kalan tek şey oydu. Onu canımdan çok seviyordum. Kızın beni dürtmesiyle düşüncelerimden ayrıldım. Hemen "Senin adın ne bakalım." diye sordum. "Benim adım Damla. Bugün yerde yattığını gördüm. Bir evin yok mu? Ayrıca hiç rahat durmuyordun. Odamda fazladan bir yastık ve bir pike var. Sana getirebilirim." dedi kocaman mavi gözlerini açıp gülümseyerek. Nasıl bu kadar masum, nasıl bu kadar iyi niyetli olabiliyordu. Ona dönüp "Yaşın kaç senin, bu saatte niye dışardasın bakayım? Annenler seni merak etmiyor mu? " dedim. Bana acıması hoşuma gitmemişti ama acınacak haldeydim.
Sorusunun üstünü örtmek için saçmalıyordum. Nefesini dışarı üfleyen küçük kız "Erken kalkarız, annem markete gönderdi." dedi. Daha sonra "Yaşım da yedi." deyip kıkırdadı. "Ben de 18 yaşındayım. Tanıştığıma memnun oldum Damla." deyip evi işaret ettim. Ardından arkamı dönüp uzaklaştım. Birkaç saniye sonra geriye baktığımda Damla bana el sallıyordu. Gülümseyerek el salladım ve yürümeye devam ettim. Koşma sesi duyduğumda arkamda Damla olduğuna emindim. Eğilmemi istediğinde eğildim. Yanağıma ufak bir öpücük kondurup evine doğru koştu. Yanağımdaki sıcaklık içime işlemişti. Sinirlenmiştim fakat gülümsememe engel olamamıştım.
____________________________________
Medya : AYAZ
Hikayeyi iki kişi yazıyoruz arkadaşlar. Okuduğunuz için teşekkür ederiz.
°Sosyal Medya Hesaplarımız°
Instagram : cerencvak & mihriban_turgut
Twitter : xanddiexBu arada @bdrgllg 'e tavsiyeleri için çok teşekkür ediyoruz. 😊😊
Arkadaşlar lütfen siz de şikayet ve önerilerinizi belirtin. Teşekkürler. 😂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapalı Dünya Açık Yaralar
Teen FictionHerkesin yarası kendine kadardır ☁ Bu hikaye Ayaz ve Ela'nın üzerine kuruludur. Herkes gider fakat iki kardeş birbirlerine kalır. Her bölüm diğerinden daha iyi olacak. Umarım beğenirsiniz yeni yazmaya başladık. Teşekkürler.